marta_sawicka

Drax serdecznie dziekuje za ta poczajaca konstruktywna krytyke:)Pozdrawiam

Pozdrawiam serdecznie wiersz ok dobrze obrazuje przegrywanie ,lubie rymowane:)

Całuję rąbek Twej białej sukni tuląc do serca gałązki jaśminu boś Ty wybrała drogę poświęceń drogę miłości i drogę czynu Pokój z Twej twarzy promienieje jak czysty obraz Twojej duszy w modlitwie którą ofiarowujesz rozniecasz iskrę co serce kruszy Rozjaśnia ciemność którą czuję niszczy siejącą pustkę zwątpienie krzyż który nosisz ciągle całuję i wierzę że przyniesie mi ocalenie Ta nieustanna walka dobra ze złem musi sie skończyć któregoś dnia gdyż On istnieje i ja to wiem każdy zakątek mej duszy zna Wie że tak słaba jestem w cierpieniu jednak wciaż staram się z pokorą myśli co kryją słońce w cieniu odrzucać trwożą mnie w mroku chorą Dziś znów jaśniejszy jest Boży świat znowu nadzieja życie oświeca może sprawiła to Twoja modlitwa a Bóg na nowo wiarę wznieca

Jak światu potrzeba deszczu tak ja rozbitek wpół drogi szukam na ziemi i niebie Ciebie by umyć Ci nogi Tonę czasami w bagnie myśli jednak wciaż chwytam gałązkę nadziei wołam do Ciebie byś mi się przyśnił i wyrwał z bagna myśli złodziei Co kradną światło jakim oświeca drogę swych dzieci by nie błądziły proszę Cię Panie proszę przyjdź nie pozwól padać bo brak mi siły

Dziekuje wszystkim za komentarze i ocene,pozdrawiam:)

bardzo dziekuje za zwrocenie uwagi na ortografie zdarza mi sie czasami jestem dlugo poza krajem i malo czytam wiec czasami sie zdarza.dziekuje za opinie,pozdrawiam:)

Przyleć kowaliku zapraszam ja ciebie uwij u nas gniazdko nie lataj po niebie tu na naszym drzewku jest miejsca bez liku będziemy cię kochać przyleć kowaliku Kiedy smutne myśli spokój mi zakłócą popatrzę na ciebie może dobre wrócą kiedyś przyleciałeś lecz czas ten już minął pamiętasz poczęstunek swieżutką słoniną Piękniejszego ptaka wtedy nie widziałam i z radością wielką ciebie powitałam czas wszystko pozmieniał z kraju wyjechałam na ziemiach Kanady szczęście znaleźć chciałam Dziś walcząc z chorobą nadziei nie tracę że to obiecane Światło też zobaczę myślą podziękuję Najświętszej Panience i kolejny wierszyk złożę jej w podzięce

Zgadlas kochana to jest moja milosc do mego duchowego aniola , siostry zakonnej z Francji a ja jestem tylko chorym czlowiekiem ,ktory wylewa swoje mysli na papier.Pozdrawiam serdecznie.

Jesteś jak bursztynowe serce Jezusa znalezione przypadkiem na drodze Jesteś płatkiem który wiatr porusza gdy wylękniona błąkam się w trwodze Ten kwiat Boskie piękno mi ukazuje w cudzie stworzenia życia i natury nie zerwę go lecz w myślach ucałuję niech nadzieją zakwitnie po raz wtóry Całuję krzyżyk na Twoich piersiach spoglądając na Twoją fotografię w tych moich modlitwach- wierszach prośby do Boga ślę jak potrafię Niech Cię Pan Jezus zawsze ochrania przed złem i pokusą tego świata niech Twoja modlitwa dusze osłania bądź nam aniołem przez długie lata

Na głowie wianki dziatwa uboga mysie ogonki aż po ramiona i scieżka polna taka droga przepięknym kwieciem ustrojona Po lewej stronie pole Józefa gdzie w pocie czoła żytko kosi Halusia idzie obok drogą Boże dopomóż wdzięcznie prosi A stary Józef Bóg zapłać rzecze to słowa piękne i kochane we wspomnień księdze wracają czasem jak drogi balsam co leczy ranę Stara wiśnia ubrana w huby przygotowała niespodziewanie popatrz siostrzyczko żywicę wiśni jej smak w pamięci na zawsze zostanie Jeszcze łopuchu przyjazne liście niesiemy dumnie jak parasole Ty stroisz żabki w szmaciane koszulki a ja podziwiam chabry i kąkole

serdecznie dziekuje za wszystkie uwagi,pozdrawiam.

dziekuje za spstrzezenia ja sie nigdy nie obrazam ,pozdrawiam

Matko można Matko wierna litościwa błękit sukni Twego Syna wciaż okrywa nagie ciało tak przez ludzi poniżone A za milość tak nikczemnie zbezczeszczone Noż boleści przeszył srodze Twoje ciało aby się słowo Boże prawdą stało i zmartwystał po cierpieniach Boży Syn dając światu światło odkupienia win Dziś nie obce jest nam w życiu cierpienie los nieraz niesie ból łzy i poniżenie tak często nam ciężko podnieść swój krzyż po upadkach znów unieść swą głowę wzwyż Tylko w Tobie nadzieja jak zwykle ożywa gdy Twój płaszcz nagie ramiona okrywa Boś Ty Matką najczulszą na świecie o lilio Ducha Świętego najczystszy kwiecie

przeczytalam z odczuciem dreszczy na rekach dziekuje za dedykacje i pozdrawiam:)

Serdeczne podziekowanie moim jaskolkom skrzydlatym ,ktore mnie wspieraja duchowo dodam tylko przetlumaczenie piesni greckiej ktora mnie zafascynowala"Ach jaskoleczko jak bedziesz latac po tym czarnym niebie" .Moje serce na wskutek przezyc juz dawno przestalo sie przejmowac .

Jesteś moim świętym szkaplerzem balsamem na niegojące się rany moją nadzieją że słowo wierzę przypomni przysięgi kiedyś składane O Święty Ojcze Pio męczenniku tak bardzo w życiu wycierpiałeś jednak jak Jezus w Wieczerniku Ty swoje dzieci w objęcia brałeś Łzami miłości często płakałeś o najaśniejszy aniele świata cierpienia dusz i cial uzdrawiałeś w imię miłości przez długie lata Wierna pamięci Twego istnienia serce ci swoje składam w darze z niebieskich wyżyn spójrz na mą nędzę i daj mi proszę swą wiarę w darze

Hej łatwa to zagadka A ty łatwo ja rozwiążesz Lecz uważnie gdy sie przyjrzysz I litery z soba zwiażesz Nie trudno znaleźć mnie Ach spójrz i czytaj imię me

Moja zagadka ma sześć literek O na jest jak jesienny wiaterek Na strunach słońca cicho gra Imię ukryte w wierszu ma Każdy je znajdzie to łatwa sztuka Ach spójrz uważnie i poszukaj

Drogi Patryku nasze zycie tez nie jest wzorem z podrecznika nie wszysto jest perfekt a to forum jest dla poczatkujacych to po pierwsze ,po drugie wiem ze moje wiersze potrafia wzruszac swoja prostota i docieraja do ludzi a o to mi wlasnie chodzi,pozdrawiam

Moze i slaby ale ma swoje przeslanie tak mysle:)Pozatem zawiera autentyczna czastke z zycia:)))))))

Po policzkach płyną łzy łez kałuża a w niej ty bo pozostał z dawnych lat przykrych zdarzeń trwały ślad Gdy w ciemnościach biedny kroczył a wiatr czasem wiał mu w oczy zagubiony wśród milionów pielgrzym pozbawiony domu Jednak Boskie oko go dojrzało światłem swoim go ogrzało odtąd na swej drodze życia spotykają go odkrycia Ciągle nowe w treść bogate już zachwyca się tym światem już się uczy nowej wiary bada kształty i wymiary Sensu tej wielkiej miłości która nas wiedzie do wieczności bo tam w progu niebios bram Bóg obiecał szczęście nam

Dziekuje za szczerosc:)

Moje Bernadki z mojej piosenki jakże złożymy Bogu dzięki, że nasze serca się spotkały w tym świecie, który nie jest mały. Kiedyś mówiono, że góra z górą zejść się nie mogą ,to prawda którą znamy my ludzie ,bo z Boskiej wyżyny Bóg tak sprawia, że się schodzimy. My, ludzie jak niebiańskie anioły łącząc się w grupy i rożne zespoły i tak jak śpiewał Niemen w piosence ludzi dobrej woli więcej i więcej. I to nie ważne, kto miłość roznosi, ważne , by dać temu co o nią prosi. Wielu na pewno zaskoczy prezent taki a my go rozrzucimy jak czerwone maki w blogu w rozmowie w naszej zabawie, damy początek nowej, wielkiej sprawie. Niech nam wyrośnie nowa dziedzina, która się przyjaźnią wirtualną zaczyna otwórzmy nową wirtualną klasę która podtrzyma wartość polskich haseł których nasz Jan Paweł był Ojcem i Bacą a które nam z pożytkiem dzieci wzbogacą

Macieju licze sie z tym zawsze ze nie wszystkim moje wiersze sie podobaja ,dziekuje za szczerosc:)))

Bądź pozdrowiona Wspólnoto Wszystkich Świętych dusz nieśmiertelnych na ucztę do Pana przyjętych my ziemscy pielgrzymi dziś hołd wam składamy za łaski których z waszej woli i serc doświadczamy Bądź nam pozdrowiona o Niebiańska rzeszo jakże się wasze dusze dzisiaj szczęściem cieszą oglądając i miłując Boga Ojca w jego domu ciesząc się radością wieczności nieznanej nikomu Spośród dusz pielgrzymów ziemskiego wędrowania gotowych na ucztę w niebie z wami obcowania to wasza wspólnota wszyscy świeci, nasi aniołowie swoją niezmierzoną miłością woła nas ku sobie Abyśmy pielgrzymkę ziemską wszyscy ukończyli i na radość wieczności w niebie zasłużyli. Niech żyje miłość, której śmierć nie zniszczy i rozpala ogień nawet pośród zgliszczy