Beata Szymańska

Bardzo ciekawy wiersz, świetnie wykorzystałaś zabawę dziecięcą do napisania wiersza, który jest bardzo adekwatny do rzeczywistości. Pozdrawiam bardzo serdecznie i gratuluję tak wspaniałego efektu.

Bardzo interesujące ujęcie problemu, zaczynam się jednak niepokoić, bo napisał Pan o moim umyśle Świetne zakończenie. Podoba mi się ten wiersz. Pozdrawiam bardzo serdecznie

Bardzo ciekawy wiersz, krótki i mówiązy jednocześnie wszystko. Jak zawsze - super Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie

Podoba mi się ze względu na "muzykalność" Jednak zakończenie... Nie pozostawia uczuć, jest wyprane z emocji... Przepraszam, że to piszę, ale ja lubię wiersze, które kończą się refleksją, zmuszając do zapamiętania całości. Pozdrawiam bardzo serdecznie

Wiersz jest ciekawy. Ładne słownictwo, ale nie czuję treści... Może gdyby wystąpiło więcej podziałów na strofy, wiersz byłby bardziej zrozumiały... Podoba mi się zakończenie, ponieważ zmusza do ponownego przeczytania całości. Pozdrawiam

Ciekawy wiersz, pisałeś o śmierci poety, ale przeszedłeś koło niej obojętnie, choć wcięż to pamiętasz... Niby obojętny, a jednak nie... Interesujące podejście i bardzo dobry przekaz. Pozdrawiam

CYTAT (seweryna żuryńska @ Jul 9 2003, 11:18 PM) Jeśli to miał być pastiche, to świetny! Dawno się tak nie ubawiłam. Po prostu brak mi słów. Ale jeśli to serio... To ... dopiero brak mi słów. Podpisuję się pod tym komentarzem obiema łapkami Chciałeś stworzyć coś niesamowitego, ale... chyba troszkę nie wyszło... Ten wiersz nie przykuwa. Przeczytałam go i tyle mogę na ten temat powiedzieć. Może to przez rymy, a może przez to, że bardziej skoncentrowałeś się nad zabawą słowem niż treścią... To da się pokonać Ale trzeba naprawdę sporo pracy (ja Ci to mówię ) Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie i czekam z niecierpliwością na zapowiadaną przez Ciebie zmianę

CYTAT (Pelman @ Jul 7 2003, 09:38 AM) Kim byłby poeta bez udręki? Poeta bez udręki zapewne byłby niczym albo niepoetą Mnie cierpienie jest potrzebne, bo bez niego nie mam weny Pozdrawiam bardzo serdecznie

Nie lubię kawy, ale wiersz mi się podoba. Nie rozumiem tylko, czy woli Pani noc czy poranek (kawa kojarzy mi się z porannym budzeniem ) Podoba mi się zakończenie. Ładnie komponuje się z wierszem i nie pozwala się "ominąć". Pozdrawiam

Nie mogę mówić zbyt wiele. Powiem tylko jedno: to jest przepiękne, jeden z najlepszych wierszy, jakie w ogóle czytałam. Gratuluję talnentu i pozdrawiam

Bardzo podoba mi się ten wiersz: ma dobry charakter , interesujące ujęcie problemu. Ujęło mnie zastosowanie zwrotu: "zmysł milczenia" (jestem odtatnio chora na ciszę ). Końcówka drugiej zwrotki brzmi ciekawie, aczkolwiek ja wolę zakończenia zmuszające do przemyśleń, u Ciebie zmusza do tego cały wiersz Ale moża to i dobrze. Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie i (jak zawsze zresztą) podziwiam talent.

CYTAT (Adam Szadkowski @ Jul 6 2003, 08:10 PM) Mam wolę odchodzić Bez pomocy Błahych literek. Staczam się w Bezbyt i Bezrym. Wiersz piękny i wymowny; zakończenie bardzo interesujące. Ale przecież można pisać i o "Bezbycie" . Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie

pokochałam twój cień na pustej ścianie przebił błyskiem starość młodziutkiej twarzy jasny talerz na nim zeschły chleb duszy martwy motyl ożył wśród pustki serca zobaczyłam jasno rysy przyszłości stworzony cień zabił twoją prawdziwość

Ciekawy wiersz, podoba mi się zabawa słowem, super Pozdrawiam

tłok myśli wspólny ból czas minął upadł świat szkło serca spojrzeń żal marzący tęczą samotni ludźmi bezbronni myślą wiekowi czasem bezsilni duszą niewiara żywym homo nie sapiens

plama bez barwna nie widoczna okiem ubranym zanie czyści dusz materiał po zbawia ciekawości formy nie interesuje czło wiek wyrzuci duszę z pralki automatycznej nie skalaną

CYTAT (Adam Szadkowski @ Jun 29 2003, 10:08 PM) (...) dobrze, bo jest postęp. Jest źle, bo praca dopiero sie zaczęła i mam nadzieję, że o tym wiesz. Wiem, że zaczynam pracować nad stylem i wierszami, ale dziękuję, że zauważyłeś poprawę Staram się, chociaż natchnienie opuściło mnie ostatnio (mam nadzieję, że wróci ) Pozdrawiam

CYTAT (Pelman @ Jun 29 2003, 09:59 PM) Beato! Może i jestem stary ale nie aż tak. Proszę, nie mów mi per "pan". Na imię mam Krzysiek, pseudo Pelman - co wolisz? Dziękuję Ci bardzo. Jest mi niezmiernie miło (wolę Krzysiu ) Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie

CYTAT (Pelman @ Jun 28 2003, 05:29 PM) Bo jak podzielić punkt? Doszedłem jednak do wniosku, że chodziło Ci o to iż - pomiędzy nimi ktoś Tak? Punkty to ludzie. Razem tworzą ciekawą całość, ale osobno nic nie znaczą i są niezauważalne. Wspólnie stanowią coś. Bardzo słusznie zauważył Pan, że chodzi o rozdzielenie dwóch "punktów"przez osobę. Ja myślałam też o przedstawieniu pewnej sytuacji: "podzielone były tylko pojedynczą, nieistotną osobą". Pozdrawiam Pana bardzo serdecznie i dziekuję za komentarz

przypadkiem złożone punkty osobno stanowią nicość dziś razem nieprzeniknione część dzieła niesamowite stworzyły: promienie światła kominy szczyty wzniesienia fale mórz a podzielone były kimś

Może zacznę nie od wiersza, ale masz super buźkę Też bardzo lubię Songo A teraz do sedna: wiersz cielawy. Bardzo podoba mi się zakończenie: "modlę się łzami". Wywołuje u mnie lekki dreszcz, po prostu - piękne.

CYTAT (Adam Szadkowski @ Jun 27 2003, 11:51 PM) układam ładnie ciało styl V chwilę pracuje nad opanowaniem drżenia lewego przedsionka gdzie zmagazynowało się wzruszenie lądowanie całkiem nieporadne no! ale pierwszy raz! ostatni dotykzziemią Interesujący wiersz, bardzo intrygujące wejście w ludzkie ciało (spojrzenie anatomiczne wzbogaca ten wiersz). Bardzo podoba mi się, jak z nadzieją kończysz wiersz. A może to tylko moje spojrzenie Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie

pospolite drzewa na ziemi na ziemi liść słowa płonie płonie wicher złego losu ciągły ciągły konflikt z Twoją wolą wolą ścięcia w bólu myśli myśli są fragmentem szału szału walki drzew

fizycznie nie czujesz bólu psychicznie czujesz pustkę potem nie czujesz już nic zostaje tylko pamięć

Bardzo interesujący wiersz, ciekawe zastosowanie spółgłosek "ść". Muszę jednak powiedzieć, że bardziej lubię Twoje wiersze, które niosą ze sobą przesłanie, ten nie przemawia do mnie treścią... Chociaż z drugiej strony odwołanie do miłości jest na końcu wiersza bardzo intrygujące. Pozdrawiam bardzo serdecznie