Beata Szymańska

Dziękuję Państwu bardzo za komentarze Pozdrawiam bardzo serdecznie

CYTAT (seweryna żuryńska @ Jul 24 2003, 02:04 AM) Uczymy się życia na nowo tworzymy je z chaosu przeszłości dotykamy każdej rzeczy i nazywamy mnie wiersz zachwycił Dziękuję Pani bardzo. Pozdrawiam bardzo serdecznie

CYTAT (Mirosław Serocki @ Jul 24 2003, 09:44 PM) Moim zdaniem niedokończony. Urywa się niespodziewanie i nie wiadomo co dalej. Bo to młoda osoba, która załamana światem zaczyna nowe życie w samotności, zamknięta w swoim świecie... Pozdrawiam bardzo serdecznie i dziękuję za komentarz

od poczęcia skąpana w strumieniu cierpienia od narodzin uczona zasady niewiary od kochania wdrożona w istnienie dorosłych od skrzywdzenia wierząca w miłostki chwilowe od depresji wchodząca w samotnię psychiki

nitki mocno splecione przecięte rozumem załzawione bólem zszyte duszą w sukni życia złączone wiecznie do kolejnej przeróbki

Bardzo podoba mi się ten wiersz. Jest intrygujący i barwny, bardzo ciekawa treść i wymowa, świetne dla mnie zakończenie. Po prostu - super Pozdrawiam

CYTAT (Kai Fist @ Jul 23 2003, 10:11 PM) Wojownik Kai Fist musi napisać, że takie coś się mu nie podoba, ciężko przebrnąłem przez te słowa, bardzo ciężko. ja już wolę inne Twoje wiersze... Dziękuję za drugą część. Co do pierwszej, to przecież tytuł brzmi "Bezsens" Pozdrawiam bardzo serdecznie

Ten wiersz bardzo różni się od moich innych tekstów. Mam nadzieję, że nie jest tak zły, jak ja myślę Pozdrawiam

cza sam i uśmi echa m się miło śćan archii mar noś ćw nas pus tkau czucia syla bom ów bez sens usunął

pąk pije ksiąg zmysły dusi się wonią swych sztucznych perfum kwiat wysoko czoło płacz cichą rosą ponad przeszłością uschnięte myśli leją się z pączka konserwatywny kwiat zgubił płatki

Bardzo podoba mi się ten wiersz. Dobry przekaz, ciekawe sformułowania i interesująca konstrukcja. Szczerze mówiąc, nie lubię cyferek w wierszach, ale tu nie denerwują Dobre, mocne zakończenie... Aczkolwiek najbardziej podoba mi się cały fragment "2" Pozdrawiam bardzo serdecznie

CYTAT (Dorma @ Jul 21 2003, 10:42 PM) Imponujace Beatko to co napisalas... Dziękuję Pani bardzo za tak pozytywny komentarz. Mnie również bardzo podobało się "Nad Niemnem" i zrobiło na mnie ogromne wrażenie

CYTAT (Dawid Ciesla @ Jul 22 2003, 12:35 AM) Przecież... (liczę) ...ty dopiero idziesz do 2 klasy lo (rocznik 86 i nowy system - am i right?) a ja miałem " NN" w 3 klasie... Więc jeżeli czytałaœ wszystkie 3 tomy dla przyjemnoœci... Jestem pełen podziwu!!! Idę dopiero do drugiej klasy LO Będę omawiała "Nad Niemnem" jako lekturę w tym roku... Dziękuję bardzo i pozdrawiam bardzo serdecznie

CYTAT (oyey @ Jul 21 2003, 04:24 PM) troche nie wierzę, żeby to była akurat inspiracja z nad niemnem, zbyt jest to uniwersalne E. Orzeszkowa, "Nad Niemnem", Wydawnictwo Zielona Sowa, Kraków 2000; str. 297-306, rozmowa Zygmunta Korczyńskiego z matką. Zakończenie rozdziału II w tomie III. To tylko taki dowód Pozdrawiam bardzo serdecznie

blada w lodzie ciała kryje swą pierś bólem hołdy chwilom tamtym czoło krzyżem płonie

CYTAT (Pelman @ Jul 20 2003, 09:13 PM) Jestem pewien, że za jakiś czas, kiedy zatrze sie ból, napiszesz wiersz, w którym uda się Tobie zawrzeć wszystkie Twoje doznania tak by rezonansem dotarły do czytelnika. Dziękuję Ci bardzo. Nawet nie wyobrażasz sobie, jak ogromną przyjemność sprawiłeś mi tym komentarzem. Pozdrawiam bardzo serdecznie

CYTAT (oyey @ Jul 20 2003, 01:19 PM) A pani sewerynie odpowiem - te żółte gęby dla mnie smutku nie wyrażają. Już lepiej nic nie pisać, albo napisać np "oj jak mi smutno, robi wrażenie". Bardzo lubię Panią Żuryńską (choć nie znam Jej cliżej), a stosowane przez Nią rysunki są normalnymi, internetowymi oznaczeniami uczuć. Dziękuję jednak Panu bardzo za pocieszenie. Postaram się poprawić Pozdrawiam bardzo serdecznie i jeszcze raz dziękuję

Dziękuję Państwu bardzo za komentarze. Podjęłam się tej tematyki tylko i wyłącznie dlatego, że trzy dni temu byłam w Oświęcimiu. Może rzeczywiście nie powinnam pisać o obozie koncentracyjnym ze względu na powszechność tego tematu. Pragnę jednak zauważyć, że mając natchnienie dotyczące tego miejsca nie można pisać o pogodzie zaoknem... Przepraszam za nieudolne próby przekazania moich emocji... Pozdrawiam Państwa bardzo serdecznie

wierzchołki brzóz szepczą o tym przekazują gest słyszały krzyk dotknęły czas przeminął lód pomnik stanął obok milczący las wyrośnięty krwią puste cienie krematorium

za kratą wspomnień zamodlone słowa prośby o litość miliony westchnień poświęcenie Bogu palce przeznaczenia dotknięcie człowieka pustka bólu zawarta w sensie słów bólu obóz koncentracyjny

myję hańbę serca łezka niewinna dziecka naiwność złości ‘całunek głupie kochanie myśli bolesne puste serduszko żale minione dotyk cynizmu śmierć dobre odejście platoniczne

Ciekawy wiersz, aczkolwiek nie wiem, co natchnęło Cię do napisania kolejno tylu erotyków Widzę, że latem to normalne, bo ja też tak mam Pozdrawiam bardzo serdecznie

Ciekawe spojrzenie, interesujący dobór słów, genialne nawiązania muzyczne (Moje wrażliwe muzycznie serduszko ). Dlaczego jednak melancholię? Dla mnie lepiej brzmiałaby harmonia, burzliwość, proporcja... Pozdrawiam bardzo serdecznie i gratuluję kolejnego wyśmienitego wiersza

CYTAT (katasza @ Jul 12 2003, 11:40 AM) spojrzało zza krat (...) by nie oglądać więcej więziennej ziemi Słonko uwięzione na ziemi... Ciekawy pogląd, ale co jest więzione: słonko czy ziemia? Pozdrawiam.

gorący obłok szybko zmrozi lód pasemko myśli wiąże sensem skroń oczęta dłoni wrócą pamięć chwil kolana zmysłów łamie myśli sól czupryna duszy gładka hańbą serc opuszki serca grają w requiem dusz istnienia barwa dana słowem śmierć