Agnieszka_Przypadek

Powiedz, to co zwykle : bedzie dobrze, trzeba czasu, ble, ble.... Te wszystkie banały które nas denerwują, a na które jednak czekamy. Pozdrawiam

Kojarzy mi się z modlitwą. Piękny.

A kto mówi o jednej chwili. To jest kilka lat i przepadło. Raczej trzeba postarac się o następny bukiet a ten wyrzucić do kosza. Tylko ten był imponującego rozmiaru.

Rewelacyjny. Dokładnie tym objawia się stabilizacja. Ech, naturo ludzka!

cudowne! HA,HA

No tak, kwestia spojrzenia. Wdzięczna jestem i nie, bo zachłanność mnie dopadła, chciałabym jeszcze.

Dziękuję )) a jednak. Siedem lat??? Cho..... troche długo. Pozdrawiam

Liczyłam chociaż na wiadro zimnej wody na głowę.

Wydaje mi się, że odbiór zależy na jakim etapie jesteśmy życia, co przeżywamy. Do mnie "pocałunki" przemawiają. "poznawać smak poranków wycałowując Na oczach Dzień Dobry i Dobranoc Zamykać w swych dłoniach każdy centymetr Tej duszy wyśnionej wymarzonej" Pozdrawiam

Bardzo mi się podoba. Pozdrawiam

Bardzo mie się podoba. Pozdrawiam

Moi przedmówcy dołożyli. Proszę się nie zrażać. Ja czuję te emocje. To prawda, że nie można jasno, jednoznacznie określić uczuć towarzyszących zakochaniu się. Każdy z nas czeka na miłość, kiedy się pojawia, zawsze zaskakuje. Gdzieś umyka ta wykształcona osobowość, "wszystko płynie", lecz wie się że to właśnie ta osoba, to na nią się czekało. I chociaż jest obok, to pragnienie nie mija, bo wraz z tym przekonaniem pojawia się strach przed utratą. Pozdrawiam

))) Ciężko jest być mężczyzną

Trudno. Jakoś mnie to nie rusza.

Więc Pana zdaniem on tego nie mówi? Nie czuć w nim bólu, udręki niespełnienia?

Auuuu.... "spękana twoich słów pragnienie dusza" - tzn. że tak jak spękane usta, spragniona jest wody którą jest TA osoba (jej słowa, ale skierowane do mnie) - chodziło mi o obrazowość. Może faktycznie "oddychac tobą" nie jest zbyt oryginalne, ale ja chcę by wypełniał wszysko koło mnie. Może ma Pan jakąś propozycję? [sub]Tekst był edytowany przez Agnieszka Przypadek dnia 23-04-2004 08:18.[/sub]

Dziękuję bardzo. Pańskie słowa dużo dla mnie znaczą. Nie do końca o to mi chodziło, ale czy można/trzeba tworzyć przewodnik jak odbierać autora? Przecież nie to jest istotne, ważne aby każdy znalazł pewną prawdę którą nosi w sobie, ważne są jego odczucia. Pozdrawiam. [sub]Tekst był edytowany przez Agnieszka Przypadek dnia 23-04-2004 07:49.[/sub]

Pani Anno zajrzałam do "serduszek", dobrze że dopiero po tej pozycji. Inaczej na widok Pani autorstwa nie przeczytałabym tego "słodkiego życzenia". Panie Mirosławie, pozdrawiam :)

Witam. Coś mi tu nie gra. Może chodzi o to pożegnanie, podsumowanie, już wiesz co bedziesz myślał o tym? Ale poniższy fragment szalenie mi się podoba. Będę żałował przemocy twych szeptów, bezlitosnych spojrzeń wprost z duszy, dotyku niezaistniałych chwil. Pozdrawiam

spękana twoich słów pragnieniem dusza zastygłe w oczekiwaniu obecności serce omdlałe z gotowości dotyku dłonie w nadziei pieszczoty spojrzenia setki przypadkowych spotkań w próbie szeptania imienia twojego dziesiątki banalnych rozmów głodna by móc oddychać tobą by zaistnieć w tobie

Bardzo mi się podoba :). Tylko proszę o poprawki w literówkach. Pozdrawiam

Co masz dokładnie na myśli? Pozdrawiam

Bardzo mocne. Jestem zachwycona.

Podoba mi się atmosfera, lecz ostatni wers psuje mi efekt, jest zbyt dosłowny.

Bardzo pozytywnie. Aż mi zachciało się krzyknąć "chcę być i żyć!". Świetna energia :). Pozdrawiam