Agnieszka_Przypadek

Pełna zapału Z płonącą głową pomysłu Rzuciłam się na oślep Lecz nic z tego nie wyszło A nadal wola we mnie Ma dusza niepokorna Poderwę się raz jeszcze Bo skrzydła opierzone Energia dzika krąży Do biegu mnie popycha A nawet jak upadnę To znowu się podrywam

Wiem że nie zostawicie na mnie suchej nitki :), że banał znowu, jęki, ale mimo wszystko zaryzykuję.

Słowa zaklęte w dotyku dłoni Komplement oczu tak czytelny Poczucie szczęścia takie pełne W blasku czerwieni splecionych ciał Szepty radości przebywania Zmierzwionych włosów Krótkiego snu Żółte poranki skąpane w uśmiechu I przeminęło ........... Masochistycznie wpatrzona w przeszłość Analizuję, szukam przyczyny Tęsknota zaplata warkocze na duszy A w głowie wszechobecne: Dlaczego? [sub]Tekst był edytowany przez Agnieszka Przypadek dnia 22-04-2004 12:16.[/sub]

Pięknie wyśpiewane, wręcz słyszę melodię. Bardzo pozytywnie :)

Może i pachnie szkieletem, bo taka była chwila. Miało oddać moje emocje, ale faktycznie trochę to ponure. Sugerujesz że wysysa energię?

zabito mnie serce wyjęto z ciała a trwam nadal zdumiona cudem tłoczenia w piersi świadoma oddechu każdego każdej minuty sekundy kroku czynności prostej nieskończoności pośpiechu inna bardziej obok więcej smutku strachu we mnie nadal wciąż zdziwiona bo przecież mnie nie ma. [sub]Tekst był edytowany przez Agnieszka Przypadek dnia 22-04-2004 12:12.[/sub]

nawlekają perły łez w sznury grzeją zgrabiałe dłonie w ciszy

smutek i samotność razem chodzą w parze klepią się po plecach głaszczą po policzku nawlekają perły łez w sznury grzeją zgrabiałe dłonie ciszą dobrze czują się ze sobą dla innych uczuć nie znajdując miejsca. [sub]Tekst był edytowany przez Agnieszka Przypadek dnia 22-04-2004 12:04.[/sub]

Za te słowa też muszę podziękować :)

Za te słowa też muszę podziękować :)

Lubię proste przekazy. Dziękuję za miłe sowa.

Stać prosto, trzymać pion! Garnitur z dumy zawsze noś! Łzy to słabość! Uczuć brak cnotą jest Nie ma bólu Nie ma żalu Radość? Też jej nie ma? Nie ma nic Tak głęboko jest schowane moje ja Gdzieś skulone we mnie Dzięki temu mogę trwać

Świetny.

Dziękuję bardzo za wasze uwagi. Chyba sie odważę na następny.

. [sub]Tekst był edytowany przez Agnieszka Przypadek dnia 29-04-2004 10:08.[/sub]

Dziękuję za te słowa :) Uwagę przyjmuję i obiecuję rozważyć.

Czy wszystkie słowa spłynęły? Ten niewyczerpany zapas emocji został wybrany? Czy gesty, czułe, tęskniące, wszystkie opadły bezwładną dłonią? Gwiazda spojrzenia paląca, drażniąca ......... wygasła? Obiecaliśmy sobie Eden Kolory snów na jawie „Jesteśmy wyjątkowi !” Co nas pokonało? [sub]Tekst był edytowany przez Agnieszka Przypadek dnia 22-04-2004 11:59.[/sub] [sub]Tekst był edytowany przez Agnieszka Przypadek dnia 22-04-2004 11:59.[/sub]

A gdyby tak spróbować wiersza Białego czy z rymem? Tyle myśli w głowie błądzi Tyle uczuć goni się Gdyby ująć jakoś w słowa Sens wyłowić, schwytać dźwięk Jak przekazać dziwny związek? Tą bezładną w głowie treść? Niby proste, tylko słowa Kilka rymów, albo bez Tak wyrzucę, ot po prostu I coś wyjdzie Albo nie.