Michał Kowalski

Mnie także podoba się ten utwór... Uważam, że nie jest to łatwy, prosty wiersz, wymaga choć odrobinę wysiłku i wyobraźni. Gratuluję i pozdrawiam

Dziekuję bardzo za pozytywny komentarz... ale chyba jednak nie przeczytałaś utworu dokładnie;) nie ma w nim słowa o kurzu na palcach... serdecznie pozdrawiam

zupełnie nie w moim guscie, treśc ocierajaca się o banał, forma pozostawiająca wiele do zyczenia... jestem na 'nie' pozdrawiam

Takoz i ja dziekuję za czas poświęcony wierszowi i spod poziomki pozdrawiam

Ja mam niezwykle mieszane uczucia... przeczytałem utwór kilkukrotnie i dość do zgody ze sobą nie mogę. Wiersz 'coś' w sobie ma, pewny jednak nie jestem czy aby nie jest to banalny obrazek, chyba muszę dłużej porozmyślac:) pozdrawiam

Koniec troszkę wybija z rytmu normalnością, ale zdaję sobie sprawę, że taką myśl trochę trudno ubrać, to tak jak po magicznym śnie budzimy się we własnym łózku w dobrze nam znanym pokoju... dziekuję pięknie za przychylny komentarz, pozdrawiam

Co do nawiasów, rzeczywiście, moża z nimi coś zrobic, ale czy to zasadne ? One tez mają tu swoją rolę do spełnienia, przynajmniej wg mnie także trwam w przekonaniu, iż nie są one zbędne... Pozdrawiam i życzę wielu rośnych świtań. A. bardzo dziekuję za komentarz, pozdrowionka

dziekuję bardzo za ten... hmm, lapidarny komentarz:) pozdrawiam

ładny ale nie poruszył mnie szczególnie pozdrowionka

uważam, że wiersz ten zbyt mało ma w sobie poetyckiej tajemnicy. Jest oczywisty - kawa na ława, brak czarujących metafor, oryginalnych, przykówających uwagę rymów. Nie zachęca do przemyślen, nie intryguje, żaden wers nie zsakakuje. Co prawda zgrabnie,lekko napiasany, nie trafił jednak w me gusta pozdrawiam serdecznie

Mnie się utwór podoba... ale... powtórzenia - zbyt wiele, zbyt często. Meczą i nudzą - a nie powinny. Koncówka jednak bardzo przpadła mi do gustu i za to plusik pozdrawiam

Zgadzam sie z Agnieszką - ciekawy utwór, czuję go bardzo dobrze... tylko 'finisz' - coś obciąć, coś zmienic... pozdrowionka

przyznam, że zakończenie utworu nie jest dla mnie całkowicie jasne - przez to trudno ocenić mi wiersz jako całośc... pozdrawiam

Dla mnie ten tekst jest banalny, taki 'od tak'... pozdrawiam

Bardzo lubię taka poezję, bardzo lubię taką formę, bardzo mi się podoba:) pozdrawiam

świeży zefirek kręcił w nosie zapachem wilgotnej ziemi trawy i radości trzy motyle (z czego jeden czarno biały - oskarżany przez pozostałych o tendencyjność) śmiało gestykulując strącały rosę do Hadesu - ta chwytając się jak tonący deski promyków słońca czarowała tęczą pod którą ani to z jednej ani z drugiej strony skarbu widać nie było płatny (choć nieoceniony) pająk tkacz jął rozpinać sieć na życzenie pewnej artystki aby schwytać cenne pomysły które uleciały jej bezpowrotnie wiosenny porządek ochoczo wziął pod komendę ćwierć łąki i skraj lasu złorzecząc na krecią ślepotę (jakoby miała być siłą sprawczą wszelkich nieszczęść) w kałuży na jachcie z brzozowego liścia dwójka jarzębinowych korsarzy udowadniała z zapałem kulistość wszechrzeczy a ja kucając pod poziomką malowałem cały ten Obraz w myślach, aby skoro świt prędko Ci Go opowiedzieć

dla mnie świetny... pozdrawiam

zgadzam się z przedmówca:) spodobał mi się ten utwór, oby więcej takich

Bardzo Ci dziękuję za komentarz, ciesze się, że utwór trafił w gusta. Pozdrówko

byłbym szalenie rad usłyszeć chociazby niepozytywne komentarze;)

człowiek nie jest poliglotą... jest niestety też idiotą... Francuskie wstawki utrudniają odbiór wiersza:(

"to co ważne" Na naszej ławce, i w tym naszym cieniu siadamy co dzień w doskonałym gronie wymieniamy uśmiechy, podajemy dłonie spoglądamy w oczy, słuchamy w skupieniu Nie jest istotnym, kiedy ktoś wspomina, iż potknął się tam na życia spacerze ważne jest przecież, byś mógł mówić szczerze, wiedzieć, że będą tu ciebie wspominać...

Podo mi się ten wiersz, spokojny, ciepły - mimo, iż jesienny pozdrawiam

Nie wiem czemu miałoby dojśc do kłótni, nie bardzo rozumiem Twoją wypowiedz.. pozdrawiam