Michał Kowalski

Mario, nie będę oryginalny - wiersz jest dobry i podoba mi się, troszkę literówek do poprawy ale to przecież szczególiki pozdrawiam serdecznie

jak refleks słoneczny błądzę u Twoich stóp w niekształcie cieniem pryzmatu owiać zapachem białych kwiatów chciałbym Cię całą i w zapachu tym kochałbym się szalenie niebyły niesenny wyleję wino czerwone pod białe Twe stopy i kochać się będę w tym winie gdyż bliżej ono Ciebie niż ja otępiały we śnie niebyłym niesennym jeszcze bursztyn rozsypię i srebro i miód ciepły by kleił się do powiek byś dłużej patrzeć nie musiała i z odrazą ust krzywić na widok tego który chory może i z urojenia pokochał nieszczęśliwie [sub]Tekst był edytowany przez Michał Kowalski dnia 01-08-2004 02:01.[/sub]

dziękuę za opinie, niestety co do ukradkowych mam zupełnie odmienne zdanie... cóż rzecz gustu. Jeszcze raz dziękuję, Michał

Nie zachwycił - faktycznie temat poważny, wiersz jednak niczym nie zaskoczył, nie zaintrygował. ps. a tak w ogóle to nie piszemy 'wogóle' pozdrawiam

piękny... ten wiersz ma coś wyjątkowego w sobie, gratuluje pozdrówka

Podoba mi się, uważam, że popełniłaś bardzo ciekawy utwór... pozdrawiam ciepło

wdzięcznym wielce Panu za komentarz, niezwykle miły:) doskonale wyczuł Pan moje intencje pozdrawiam

Dziękuję za wpis, cieszy mnie Natalio, że trafiłem w Twoje gusta... ja także nie lubię polowań. Pozdrawiam ciepło

urzekł... ma to 'coś' pozdrawiam serdecznie

Rad wielcem, że nie żywi Pani urazy, nie chciałbym konfliktu bo, mimo iż znam Panią ledwie,lubię Panią i szanuję za twórczość. pozdrowionka [sub]Tekst był edytowany przez Michał Kowalski dnia 29-03-2004 22:50.[/sub]

Do przeprosin nie widzę podstaw, zatem obiecam jedynie, że to się wiecej nie powtórzy (miałem napisać, iż nie powtórzy się po raz 'drógi';)). Przez paskudną pogodę to karygodne zachowanie. pozdrawiam [sub]Tekst był edytowany przez Michał Kowalski dnia 29-03-2004 22:05.[/sub]

Dziękuję bardzo że zajrzałas. A tytuł celowo jest pod tekstem (nie mylić z podtekstem:)) gorąco pozdrawiam

na język cisną sie sprzeczności... z jednej strony wiersz wydaje mi się nieco infantylny, z drugiej zaś czuję dojrzałość i lekkość tekstu... Nie jestem także pewny czy aby dwa pierwsze wersy nie są zbędne. Cóż, pewnie oczekuje Pani nieco bardziej konkretniejszych konkretów:) zatem - podoba mi się pozdrawiam serdecznie

Huk! W Pień mnóstwo szybkich gwałtownych skoków kilkanaście urywanych oddechów parę ukradkowych przerażonych spojrzeń niezliczona liczba rozpaczliwych łomotów serca Cisza... -najstraszliwsza jaką ogarnia wyobraźnia "Polowanie"

Mnie rymowanka jawi się niesfornym, głupiutkim szczeniakiem... Takie troszkę byle co:) ps -> Dormo, wiele błędów i błędzików jest także w Twoim komentarzu - mniej pośpiechu (wszakże to forum literackie). Pozdrawiam

Świetne!! po prostu świetne... stojąc na ziemi – wszystko mu jedno choć dno i sedno rzeczą niejedną te dwa wersy to już mistrzostwo świata:) Ok, może to zbyt egzaltowana wypowiedź ale naprawdę trafił do mnie ten utwór serdecznie pozdrawiam

Droga George Sand, uważam, iż w wypowiedzi Dormy znalazło się wiele eufemizmów. Zły wiersz był powstał... pozdrawiam Michał

Bardzo mi sie podoba, szkoda, że taki krótki... gratuluje pozdrawiam Michal

ciekawy... podoba mi się opis muzycznego trawienia, tej nienamacalnej fermentacji - na co dzień mam do czynienia z instrumentem wiec wiersz 'wciąga' mnie dubeltowo pozdrawiam michał [sub]Tekst był edytowany przez Michał Kowalski dnia 28-03-2004 16:15.[/sub]

Piekny ten wiersz, wyrazy uznania pozdrawiam Michał

dziękuję ślicznie że zajrzał Pan i skrobnął. Gratulacje przyjmuje:) pozdrawiam

Radziłbym jednak nadawać utworowi tytuł... to ułatwia doń dotarcie. A co do wiersza - muszę pomyśleć, jeszcze tu wróce... pozdrawiam

także jestem na tak:) podoba mi się, nienachalnie poetycki... pozdrawiam ciepło w tę paskudną pogodę

Bardzo dziękuję za tak szczegółowe przeniknięcie w struktury wiersza... miło mi, że chwalisz tekst, bardzo sie cieszę:) pozdrawiam

Bardzo dziekuję Panie Witoldzie za wpis. Pańskie słowa dały do myślenia. Gorąco pozdrawiam