Annna2

@andrew piękny i mądry

@huzarc dziękuję. Ten cytat jest z Kanta: "z drzewa tak rosochatego z jakiego zrobiony jest człowiek, nie można wyciosać czegoś zupełnie prostego”…" Czasem mnie się zdaje nic się nie uczymy @andrew i wydają się być nieśmiertelni. Jak Neron, który uważał się za boga. Dziękuję

Biały Dom" nad rzeką Moskwą. Lew z Pireusu epitafium wielkiemu mocarstwu nie napisał, elegii i trenu też nie. Na wcześniejszą zamianę wiosny w zimę nikt nie dawał zgody, na Wietnam. To co groteskowe upaść musiało, łabędzi śpiew, za późno, za mało. Czy historia tylko mówi, że próby wyprostowania *pokrzywionego drzewa człowieczeństwa" skazane są na niepowodzenie? Ta sama droga, drzewo i las, od dziesiątków lat. Historia jak bieg pociągu lot samolotem, czy błyskawicą gwiazdy. I nikt nie zna dokładnego rozkładu jazdy. Commonwealth też się rozpadł, miał trwać bez końca od wschodu do zachodu słońca. Ta sama droga kamienie ciche dziś jak las po burzy. Dotykam, pieszczę, jak kwiaty zatrzymuję, przez chwilę, na chwilę, jak najdłużej. Co byłoby z nami gdyby Marshall możliwy był? Pośród tysięcy mu podobnych, ten biały wybieram. Odkładam, o poranek nie pytam. Nie wiem, czy będzie szczęściem. - cdn -

@Migrena Przypomniałeś mi Nangar Khel- piekło tam i piekło po powrocie. Niedoposażeni musieli sobie radzić sami. "Obraz zabitych i rannych to był szok. ylko fakt, że na skutek twojego działania giną osoby niewinne, które nie musiały i nie powinny zginąć. Jeszcze długo potem miałem w głowie potworną gonitwę myśli". A przecież żołnierz musi wykonać rozkaz. I to zostaje- trauma do końca. ale wychodził z tego wojenny raport strat. Nie umiał już myśleć bez krwi w zdaniu. Nie umiał już czuć się bez broni w dłoni. I słowa których nikt nie słyszał tylko echo. Poruszający bardzo- tak bardzo do trzewi. Piękny. Poetycki. Bardzo. Jacku.

@Berenika97 smutna opowieść i bardzo prawdziwa. po drugiej stronie szyby, matrycy jest człowiek, z uczuciami myślami. Jest. Niepełnosprawność nie oznacza że Człowiek ten jest gorszy, inny- ale często tak się robi, uważa. Inny- taki sam. Poruszające Berenika

@huzarc no istnieje coś takiego jak licencja poetika

@tie-break tak- kapryśne było pięknie. Zbryzgane popołudniowym słońcem chaszcze ani razu nie zagadały po ludzku.

@Berenika97 pięknie napisałaś. Tak sobie myślę, że filharmonia z granicami w tle, nie dzieliła, a wręcz przeciwnie- łączyła dystans między muzykami i słuchaczami. Filharmonia berlińska- za murem, Royal Albert Hall z kruchością szkła, moc stali, akustyką. A dziś? Łatwopalni jesteśmy, łatwopalne są nawet kamienie @violetta piękne, dziękuję

@violetta Czajkowski jest niesamowity. Nostalgia i cud. Liryczna jesienna suita fortepianowa @violetta Wiolu dla Ciebie. @violetta i jeszcze.

@violetta też lubię, w niej jest samo piękno dziękuję

@violetta no, niestety

@tie-break możesz mieć rację. I pomyśleć- papier jest łatwopalny- a przetrwał wielkie wojny, wielkie budowle, monumenty, cywilizacje. Muzyka godziła narody. A dziś? Wszystko jest łatwopalne

@andrew @andrew - wiersze to rozmowa z ludźmi, a jak rozmawiać z alusią, przecież ona nie ma nic własnego do powiedzenia.

@andrew dziękuję

@tie-break hej hej! Witaj. Dzień dobry. Miłe przywitanie

@Migrena tak Jacek trochę tak. Twój wiersz jest genialny i do powrotów nie raz i nie dwa. Dziękuję

@Migrena Przeceniasz mnie trochę, ale dziękuję. @huzarc historia tego koncertu skrzypcowego jest niezwykła. Robert Schuman podobno przemówił zza światów, że napisał koncert skrzypcowy. Został ukryty przed światem przez Josepha Joachima przetrwał czasy, pożogi wojenne. Tak. Dziękuję

Koncert skrzypcowy Roberta Schumanna w tle słychać. Odkryty Josepha Joachima, w D' Aranyi przechowywany, światu nieznany Sonata niewprawną ręką dziewczyny grana, temu chłopcu co walczył w Gallipoli i nad Sommą. Jakby przewidziała spalenie Reichstagu, Realpolitik w iście heglowskim stylu wcześniejszy też. Wielki Rzym, La belle époque, gdzie jest? Ikar co wyżej i wyżej ku Słońcu spadł, za dużo chciał. Coś tu jest, ta muzyka nigdy niczyja, nuci ją wiatr Znów umawia się na moście, z nim z lat młodości. Twarz jaśnieje w blasku świec, świat znów tak gra. Ktoś do drzwi zapuka, zawoła. Jestem, patrz- to ja! *Dżumy i wojny zastają ludzi zawsze zaskoczonych". Zmiotą berlińską filharmonię, londyńską Queen's Hall, będą istnień pożogą. Muzyka Schumanna na łatwopalnym rękopisie zapisana przetrwała. W kamieniach i murach się schowała. Lew z Pireusu ją słyszy, ona wciąż trwa. - cdn-

@Migrena świetny wiersz. Tak jakby dwie części, ale to pozór, bo mają ścisłe powiązania. Pierwsza część nawiązuje do Ewangelii Jana "Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało, wydane za życie świata". To na Ostatniej Wieczerzy. U Ciebie antonim słów Boga, bardzo gorzkich i uprawnionych. Świat obecny ten nowoczesny postawiony do góry nogami. Ciekawe czy Bóg nad tym ubolewa- pewnie tak. Ludzie ludzi zabijają( wojny) dla ego? I druga część- biblijny koniec świata- ten z Apokalipsy Jana mówi, że coś będzie. Twój wiersz mówi, że nic. Ciekawa jestem co powiedziałby Bóg, na to co ludzie wyczyniają. Może zostanie pustka po nim- wielu neguje Jego obecność. A Bóg zamknie dłonie jak dziecko, które nie chce już patrzeć na swój rysunek.

@huzarc bardzo dobry, do pomyślenia. Trochę tego "ja" odsłaniamy w wierszach

@Berenika97 Berenika dziękuję za piękną rozprawkę. Dziękuję

@violetta jak to ślady dzięki @Wochen dzięki

@andrew no, prawda dzięki @Migrena znudzi ci się( to żart) będą- dzięki

@Migrena wieczne miasto miało być wieczne, ale musiało upaść. Dzięki za tą esencję życia- tak! Jak lwy strzegące tajemnicę życia. Jak to jest- przecież wszystko już było, jest i będzie, powinniśmy już wiedzieć, przewidzieć- a jednak nie, ciągle popełniamy te same błędy

@huzarc dzięki. To taki rys historyczny europejski sekundowy, napisany w częściach