Roma

@Dagna xD no tak, dzięki.

@Rafael Marius no to podobnie gdybamy :) dzięki za komentarz.

znaleźli się na zalando. on kiedyś był czyjś, ona też kilka razy (zawsze na zawsze?) za punkty lojalnościowe wyprzedali się sobie, z całej przeszłości. pomalutku, ostrożnie wypstrykali wszystkie bąbelki z folii, rozpakowali z uczuć. on taki delikatny, namaczał się w jej głosie. rozjaśniał się i pachniał najprzyjemniej. ona zgubiła zabrudzenia w jego oczach i zmiękła, jak nigdy wcześniej. leży na niej jak ulał, a ona z głową na jego udach.

@andreas napisałeś szczerze, bez dramatyzmu, wielkich uniesień, pokornie, boleśnie i po ludzku... Mimo, że to prośba, ja odnajduję w niej (między słowami, nie wiem czy słusznie) jakby pozwolenie na to by być niedoskonałym, czy raczej zrozumienie, że tacy po prostu jesteśmy. Uważam, że to co napisałeś to najprawdziwsza modlitwa, bo przecież to nie tylko prośby, ale przede wszystkim szczera rozmowa.

Mi Twój wiersz słodko-gorzko smakuje, jest przewrotny i przy tym tak normalnie ludzki. Bardzo mi się podoba, pozdrawiam :)

@Laura Alszer bardzo obrazowy wiersz i wyjątkowo ciepły, przyjemny... opisałaś nie tylko miłość, ale i wdzięczność w, jak dla mnie, piękny sposób. Pozdrawiam :)

@Alicja_Wysocka chciałam żeby taki był, ale już dzisiaj, ze świeżą głową widzę, że jest zbyt chaotyczny... muszę go trochę poukładać, bo coś ewidentnie mi w nim zgrzyta. Dziękuję pięknie za to, że mimo wszystko znalazłaś w nim to co chciałam przekazać. "No to mu nagadałaś" - gdyby był to spłonęłyby mu uszy ze wstydu xD I Tobie też dobrego :)

gdybyś był, mogłabym się z tobą wydarzać. na kanapie w niedzielnym świetle i, gdy dzień zgaśnie, na jakiejkolwiek z dróg, za rękę. gdybyś zasypiał policzkiem wtulony w moją pierś, zasypiałbyś w rytmie miłości. i mimo, że nie lubię banału, to uśmiecham się na tę myśl. chcę żebyś był, oddychał głośniej. chcę wstawać niewyspana. gdybyś był, wyrzuciłabym wszystkie zapalniczki, a do porannej ciszy wystarczyłaby kawa i ty i światło zza firanki. gdybyś nie chciał mnie zmieniać w kobietę zabawną, zawsze gotową i silną, byłabym najlepszą wersją siebie. to znowu banał, a ja znów się uśmiecham. gdybyś był, nie byłbyś wszystkim i ja też bym nie była. bylibyśmy przestrzenią do zapełnienia, gdzie poza "jestem, wiem, zostanę" nic nie wystarcza. gdybyś był, mogłabym z tobą ciągle chcieć więcej.

mogło się zdarzyć wszystko i wszystko się stało zagrzmiało w szklankach a niebo wstrzymało oddech ostatnim przechodniom uczestnikom nocnego ruchu przed pokojem zawładnął nietutejszy czas zastukał nerwowo w lustrach pozagryzał wskazówki pomiędzy nim sączą się krople cienie pomiędzy ścianami ktoś sypie sól w popękane talerze ktoś rozpuszczony kawą odczuwa im dalej im głębiej pod stołem dzieciak z gliny odrywa się zostaje pod paznokciami

@Alicja_Wysocka cieszę się, że Ci spodobało, dziękuję :)

@Roma dziękuję Violu za ślad :)

Kurczę, teraz do mnie doszło, że tak bardzo chciałam w tym wierszu zobaczyć to co dla mnie ważne, że nie dostrzegłam wcześniej więcej.

@Jacek_Suchowicz przekonałeś... idę na wrotki i będę się zachwycać. Twój wiersz na początek dnia to coś na co czekałam :)

Ciepły i miękki wiersz o tym jak ważne są drobne gesty i słowa. Pięknie :)

świat śni świt śmiało świszczy śpiewa świątynię ślepych śladów śliskich ścieżek światłych środków świecą święci święcę świecę ścieka śniegiem śnieży ścieram ściany śpiesznie ścinam świętości śnię świeże ślady świadomie

@Leszczym nawiązuje, nim się zainspirowałam. Choć potem w tekście od niego odbiegłam, to od niego się zaczęło. Fajnie, że to wyłapałeś :) To jak Naomi Watts w tym filmie zagrała to majstersztyk. @Wiesław J.K. skoro tak uważasz :)

@lena2_ To dojrzały wiersz. Oszczędny w słowach, ale każde z nich waży bardzo dużo. ‘może i lepsze gdzieś inne niebo’ może tak, pewnie tak, ale to Twoje ‘ale’ i to, co za nim, jest najprawdziwszym z powrotów. Dostrzegam tu sporo czułości, ale też i pokory. Pozdrawiam :)

@andreas wiem, wiem :) dziękuję za to co napisałeś. Trzymaj się ciepło :) @lena2_ pięknie ichwyciłaś to co chciałam przekazać, dziękuję :) cieszę się bardzo. Dobrego dnia :)

@andreas spróbowałam raz i póki co mam dość :) tym bardziej Twoje wiersze doceniam @Wędrowiec.1984 dziękuję bardzo, miło mi to czytać :)

@krys929 dziękuję i również pozdrawiam :)

@Dagna Nie, nikt mi niczego nie narzuca, moje emocje po prostu rozlewają się na wiersze. Piszę dużo, bo mi to pomaga. Publikuję, bo to, że dzielę się z innymi tym co czuję w jakiś sposób mnie wzmacnia. Zwłaszcza w tym czasie w jakim jestem teraz. Rozumiem, że to może przytłaczać czytelników i coś z tym powinnam zrobić. Dzięki Pani komentarzowi dotarło do mnie parę rzeczy, dziękuję.

@Alicja_Wysocka myślę, że widzisz o wiele więcej niż Ci się wydaje, masz bardzo dużą wrażliwość, tego akurat jestem pewna :) nawet w tych moich tekstach, które często są zamknięte i trudno w odbiorze. A to, że próbujesz, odwracasz, przymykasz raz jedno, raz drugie oko, to dobre podejście, które bardzo dobrze o Tobie świadczy. A okna... okna niech czekają :)

Intensywny i mocy wiersz... zderzenie emocji, i czystość i brud, obiecane tytułem. Świetny tekst, podoba mi się, bardzo. głośniej, mocniej, bardziej. Ten wiersz sam się napędza, to co w nim, to co czytam dla siebie. (nie wiem czy nie pogmatwałam, ale mnie rozbiłaś tym wierszem i trudno mi poskładać w słowa, to co chcę przekazać) Trzymaj się :)

@Natuskaa wygląda to tak jakbyś ten wiersz przeczytała dotykiem, własnymi skojarzeniami z materią... dla mnie jest to bardzo ciekawe, a przy tym wyjątkowe. Dziękuję pięknie za taki komentarz. Wszystkiego dobrego :) @Waldemar_Talar_Talar bardzo mnie to cieszy, dziękuję i pozdrawiam również z uśmiechem :) @Alicja_Wysocka mam nadzieję, że deszcz Cię nie zaskoczył. Dzięki za czytanie między praniami i między wersami :) Alu, to co napisałaś (jakoś tak czule) jest dla mnie bardzo ważne. Jeszcze raz dziękuję, za cierpliwość, zrozumienie, otwartość... dzięki osobom takim jak Ty odnajduję się tutaj, a przyznam, że się bałam :) Aaaa nawet komentarze piszesz poetyckie, cudowne :)

@kollektiv nie zrozumieliśmy się, szkoda, ale może innym razem.. Ja podejście do ludzi, zwłaszcza z jakimiś zaburzeniami mam inne. A w tym wierszu zarówno mutyzm jak i stupor są niedosłowne. Dziękuję za komentarz i podzielenie się przemyśleniami.