Roma

@andreas i od razu jakoś weselej, dziękuję :) Dobrego wieczoru

piętro wyżej grają techno mi herbata stygnie z dymem i zostawia ci wiadomość na tej brudnej zimnej szybie piętro niżej ktoś się kocha głośno mocno i szczęśliwie zanim wyjdę na paluszkach podsłuchuję ich przez chwilę w światle miasta aksamitnym na ulicach rozchełstanych gdy tak biegnę i się śmieję tak zadziornie świat się jawi a jak wrócisz za tę szybę brudną zimną popisaną dolej wrzątku niech dopisze zaraz będę mam tak samo weź ze sobą kilka marzeń wypuszczone jak latawce wplączą się naiwnie w niebo i zostaną w nim na zawsze

@Rafael Marius Oby :) Miło mi, że tak uważasz, dziękuję pięknie :)

@Gosława @Gosława dziękuję, tym bardziej, że naprawdę dobrze czuć się zrozumianym. Również pozdrawiam i jeszcze raz dziękuję. @kollektiv gdybyś mógł mi napisać, który z tych wersów, według Ciebie jest dobry, byłoby mi łatwiej zrozumieć, w którym kierunku powinnam iść. Dziękuję bardzo za komentarz i z winną metaforę... pokazuje mi, że warto popracować, próbować dalej :) @Andrzej P. Zajączkowski @Leszczym @Laura Alszer dziękuję :)

@Dagna Doceniam Twoją troskę, życzliwość i to, jak głęboko weszłaś w ten wiersz. Twoje spojrzenie jest dla mnie ważne i pozwala mi zobaczyć więcej. To co napisałaś w komentarzu zatrzymam dla siebie, do przemyślenia. Bardzo za niego dziękuję i, pewnie jeszcze nie raz, do niego wrócę. Pozdrawiam również i dobrej nocy :) @Waldemar_Talar_Talar niestety czasami potrzebne są i takie. Pozdrawiam serdecznie :)

@Rafael Marius prawda. @Wiesław J.K. czasami nawet częściej niż czasami. Pozdrawiam również :) @Wiesław J.K. @violetta żeby tylko :)

@Dagna Dzięki, już poprawiam.

"gdzie tak pięknie potrafią przypuszczać?" ;)

przespała się z diabłem, przespała wszystkie modlitwy. pozostało tańczyć, na ziemiach niczyich, w ciszy. bo świat jest nieczuły i nie kocha jej wcale. nie pozwolił jej dorosnąć i zostawił jak dzieciaka we mgle. mętna dziewczynka przywiera, wtapia się, wtula we wszystko... płomienie świec przeciągają ją w cień. chciałaby, żeby ktoś ją usłyszał, ale wypluwa tylko mleczne słowa, litera po literze — i trochę krwi. chciałaby być czymś więcej, chciałaby nie być namiastką. a wokół słychać tylko drżenie czasu i delikatne bicie serca, czuć mech, kredowy kurz, zawilgocone drewno... to nieniebo, to ruina. ...pozostało tańczyć, więc tańcz, mętna dziewczynko, duszyczko bez imienia — choć świat jest nieczuły, może go wzruszysz...

@andreas też tak myślę. dziękuję :)

@wierszyki przymierzanie na zimnie, na kartonie, na szybko jeansów :) wiem, wiem, ale jakoś mi się wpasowało w ten wiersz. Dzięki piękne za komentarz, dobrego dnia :) @andreas czasami. Dzięki bardzo :) i ja Ciebie również.

@Waldemar_Talar_Talar miło mi, dziękuję :)

@Dagna xD no tak, dzięki.

@Rafael Marius no to podobnie gdybamy :) dzięki za komentarz.

znaleźli się na zalando. on kiedyś był czyjś, ona też kilka razy (zawsze na zawsze?) za punkty lojalnościowe wyprzedali się sobie, z całej przeszłości. pomalutku, ostrożnie wypstrykali wszystkie bąbelki z folii, rozpakowali z uczuć. on taki delikatny, namaczał się w jej głosie. rozjaśniał się i pachniał najprzyjemniej. ona zgubiła zabrudzenia w jego oczach i zmiękła, jak nigdy wcześniej. leży na niej jak ulał, a ona z głową na jego udach.

@andreas napisałeś szczerze, bez dramatyzmu, wielkich uniesień, pokornie, boleśnie i po ludzku... Mimo, że to prośba, ja odnajduję w niej (między słowami, nie wiem czy słusznie) jakby pozwolenie na to by być niedoskonałym, czy raczej zrozumienie, że tacy po prostu jesteśmy. Uważam, że to co napisałeś to najprawdziwsza modlitwa, bo przecież to nie tylko prośby, ale przede wszystkim szczera rozmowa.

Mi Twój wiersz słodko-gorzko smakuje, jest przewrotny i przy tym tak normalnie ludzki. Bardzo mi się podoba, pozdrawiam :)

@Laura Alszer bardzo obrazowy wiersz i wyjątkowo ciepły, przyjemny... opisałaś nie tylko miłość, ale i wdzięczność w, jak dla mnie, piękny sposób. Pozdrawiam :)

@Alicja_Wysocka chciałam żeby taki był, ale już dzisiaj, ze świeżą głową widzę, że jest zbyt chaotyczny... muszę go trochę poukładać, bo coś ewidentnie mi w nim zgrzyta. Dziękuję pięknie za to, że mimo wszystko znalazłaś w nim to co chciałam przekazać. "No to mu nagadałaś" - gdyby był to spłonęłyby mu uszy ze wstydu xD I Tobie też dobrego :)

gdybyś był, mogłabym się z tobą wydarzać. na kanapie w niedzielnym świetle i, gdy dzień zgaśnie, na jakiejkolwiek z dróg, za rękę. gdybyś zasypiał policzkiem wtulony w moją pierś, zasypiałbyś w rytmie miłości. i mimo, że nie lubię banału, to uśmiecham się na tę myśl. chcę żebyś był, oddychał głośniej. chcę wstawać niewyspana. gdybyś był, wyrzuciłabym wszystkie zapalniczki, a do porannej ciszy wystarczyłaby kawa i ty i światło zza firanki. gdybyś nie chciał mnie zmieniać w kobietę zabawną, zawsze gotową i silną, byłabym najlepszą wersją siebie. to znowu banał, a ja znów się uśmiecham. gdybyś był, nie byłbyś wszystkim i ja też bym nie była. bylibyśmy przestrzenią do zapełnienia, gdzie poza "jestem, wiem, zostanę" nic nie wystarcza. gdybyś był, mogłabym z tobą ciągle chcieć więcej.

mogło się zdarzyć wszystko i wszystko się stało zagrzmiało w szklankach a niebo wstrzymało oddech ostatnim przechodniom uczestnikom nocnego ruchu przed pokojem zawładnął nietutejszy czas zastukał nerwowo w lustrach pozagryzał wskazówki pomiędzy nim sączą się krople cienie pomiędzy ścianami ktoś sypie sól w popękane talerze ktoś rozpuszczony kawą odczuwa im dalej im głębiej pod stołem dzieciak z gliny odrywa się zostaje pod paznokciami

@Alicja_Wysocka cieszę się, że Ci spodobało, dziękuję :)

@Roma dziękuję Violu za ślad :)

Kurczę, teraz do mnie doszło, że tak bardzo chciałam w tym wierszu zobaczyć to co dla mnie ważne, że nie dostrzegłam wcześniej więcej.

@Jacek_Suchowicz przekonałeś... idę na wrotki i będę się zachwycać. Twój wiersz na początek dnia to coś na co czekałam :)