Roma

@Rafael Marius ja po dziś dzień pamiętam chłopaka do którego w podstawówce wzdychałam ;) oj działo się, działo. Fajnie tak sobie powspominać.

@Rafael Marius oj uwierz, że dziewczyny także rywalizowały ;)

@violetta dziękuję za komentarz ;) @Alicja_Wysocka pilnuję, trzymam blisko ;) ja do piasku w butach już się przyzwyczaiłam, mieszkam tak blisko morza, że często spaceruję po plaży i chcąc nie chcąc jakieś ziarenka się zawsze przyczepią ;) Dziękuję za komentarz i pozdrawiam ;) @andreas jak ślicznie :) widzę przed sobą tą scenę. Dziękuję za komentarz, dobrego wieczoru życzę ;) "zabawa w życie" była jednym z pomysłów na tytuł ;) dzięki za wizytę ;) @mariusz ziółkowski i zrozumiałeś wszystko co ukryte za słowami, dziękuję... Pozdrawiam również ;)

@Rafael Marius ja nie pamiętam wszystkich uczuć z tamtego czasu, ale wiem, że to były ogromne emocje. Dzięki za komentarz i pozdrawiam ;) @lena2_ dziękuję bardzo za wejście w treść i docenienie ;) Pozdrawiam. @andreas oooo bardzo lubię tą piosenkę... Dziękuję za zatrzymanie, dobrego wieczoru ;)

w butach przesypuje się piach z przebytych dróg obranych kierunków a ona stopy ma łaskotliwe i śmieje się najpiękniej gdy macha nogami wspomina w kieszeniach znajduje kamyki patyczki muszelki pozostałości po bajkach patrzy na nie czule obracając w palcach dobrze czasami wrócić gdy znów zatęskni ma namalowane kredą strzałki kryjówki i wyćwiczone oderwania stóp od ziemi a jutro? jutro pójdzie tam gdzie poziomki i agrest pachną marzeniami

@Bożena De-Tre ;)) jeszcze raz, najpiękniej dziękuję za Twoje słowa ;)

@mariusz ziółkowski i jak się muzycznie zrobiło... nastrojowo. Pozdrawiam również, serdecznie :)

@Bożena De-Tre nawet nie wiesz jak Twój komentarz dużo dla mnie znaczy. Jeszcze rano chciałam ten wiersz usunąć, jakoś nie mogłam się w nim odnaleźć, mimo, że wczoraj wieczorem myślałam, że jest w nim wszystko co chciałam powiedzieć... Dziwną mam z nim relację ;) Ale Twoje słowa sprawiają, że wierzę, że jest ważny. Dziękuję, dziękuję ;) A Tobie życzę by ta mgła opadła Ci pod nogi, pochodź w chmurach, miej kawałek nieba dla siebie w tym często nieludzkim ale pięknym świecie ;) @Alicja_Wysocka Tak, wiem. Dzięki za przystanięcie. Pozdrawiam ;) @Domysły Monika Pisałam już @Bożena De-Tre, że mam dziwną relację z tym wierszem, nie jestem jego pewna... Ale to co napisałaś dużo dla mnie znaczy, dziękuję bardzo. Cieszę się, że do Ciebie trafił ;) @iwonaroma oooo i dlatego żeby przeczytać to co napisałaś, warto było napisać ten wiersz. Dziękuję za ten komentarz, bardzo. Pozdrawiam ;) @Leszczym i teraz od tego nie ucieknę ;) Dzięki, że wpadłeś.

jest miłością wokół tańczą ciała niezgrabnie lekko poza rytmem twarze wirują gdzieś migają splątane języki usta drgają w nerwowych uśmiechach chcą jej dotknąć poczuć choć raz jest miłością tańczy a wokół znajome ciała próbują ją złapać zatrzymać na chwilę wiruje im w głowach drga ledwo w sercach w oczach miga chce dać im jeszcze chwilę zanim umrze nim ją zabiją jest miłością tańczą na jej skórze delikatnie opuszki niepewnie muskają - zaboli? dociska każdy - zaboli

@Wiesław J.K. To temat warty zainteresowania i głębszego zastanowienia. Coś jest na rzeczy.. Nie, to nie jest cytat. W ten sposób zaznaczam myśl, którą chcę w jakiś sposób wyróżnić. @Wiesław J.K. Również pozdrawiam ;)

@lena2_ a dziękuję pięknie ;) pozdrawiam również ;) @Wiesław J.K. zimy nie ma, a u mnie jakoś mroźno... Dziękuję ślicznie za komentarz i pochylenie się nad tekstem ;)

podpinam się po @iwonaroma... wszystko w Twoim wierszu jest na miejscu. "dwa głosy na chórek to za mało" no to ja też zawołam :) Pozdrawiam.

@Nata_Kruk oooo :) dziękuję, bardzo się cieszę :)

wiosna? przecieram oczy, wciąż prószy. źrenice mam skute lodem, a każdy z widoków to marna atrapa (wiem) tęsknotą zniekształcone nasze kiedyś i gdzieś. odklejam kępki chwil od rzęs, zmywam kontury emocji z ust, letnie dotyki spływają z letnią wodą. staję naga, nie mam nic poza tobą pod paznokciami, słowami. chowam za nimi przywiązanie pomylone z miłością, wstyd, że mimo iż znam prawdę, zachwycam się rzeźbionymi niedbale karykaturami. to podłe. muszę roztłuc ten lód jak lustro, zapłacić nieszczęśliwymi latami. zobaczyć jak miriady opadających kryształków oczyszczają powietrze. śnieżyczki.

nie mam pojęcia czy to odpowiednie stwierdzenie, ale dla mnie ten wiersz jest czysty, te uczucia, niemoc...

bardzo dobry wiersz. Czuję się jakbym gdzieś z pobliskiej ławki przypatrywała się peelowi, widziała te wszystkie sceny i rozumiała dlaczego przestał... Ostatni wers wszystko pięknie domyka, lubię takie utwory. Pozdrawiam ;)

świetne. Pozdrawiam ;)

tak, tak, tak! ;) @Bożena De-Tre mam podobnie... wsiąkam ;) dobrze, że chociaż wspomnienia zostają. Pozdrawiam i pozdrawiam ciepło ;) @andreas nie lubię cudzego bałaganu wokół mnie, w swoim się odnajduję ;) @mariusz ziółkowski dziękuję i pozdrawiam ;) nakombinowałam się z tym zapisem, więc tym bardziej cieszę się, że do Ciebie tak forma przemawia.

obraz, za obrazem... bardzo sugestywny wiersz. Wszystko jest czymś więcej, w tej chwili, przez chwilę... Świetnie napisane, pozdrawiam.

@Bożena De-Tre trudno znaleźć na rynku coś wyjątkowego, więc rozumiem, że choć to niby tylko rzecz, to strata może zaboleć. Na pewno był przepiękny ;)

@iwonaroma Iwona, dziękuję pięknie :) @Domysły Monika nic co piszesz nie jest pospolite, we wszystkim znajduję, naprawdę, wielką wrażliwość. W wierszach, komentarzach.. Dziękuję ślicznie :) @Bożena De-Tre w malwy... potrzebuję takiego w malwy :) Na takie pozdrowienia to tylko z serca mogę odpowiedzieć, dziękuję :)

@tetu masz racjé, wersja Natki jest czytelniejsza, ale jak wspomniałaś, ten wiersz musi wyglądać właśnie ta. Bardzo mi miło, że Ci się podoba :) "Lubię mocne rzeczy i odważne pisanie. Sama niejeden taki tekst popełniłam:)" ...chętnie do Ciebie zajrzę, bardzo chętnie. Dziękuję bardzo za komentarz i pozdrawiam :)

@Wiesław J.K. właśnie. Pozdrawiam i dziękuję, że zajrzałeś :)

serce to dobry początek, masz tutaj kapcie, kubek i miejsce przy ścianie. zapraszam, rozgość się. to co po nas zostanie, cały ten metamorficzny bajzel, uprzątne. odłamki rozetrę na miał, ultramaryna spowije żwir, stłuczkę szkła. a serce? serce to dobry początek. zapraszam, tylko kapcie włóż. to co po nas zostanie otuli żrenice, grudki spieczonego popiołu. a serce?

@Leszczym również, dziękuję :)