Duch7millenium

Jako programista i - szerzej informatyk, spędzam z tym językiem od 10 do 12 godzin dziennie. Bitch, I'm Madonna.

@violetta Ja codziennie gadam po angielsku, 2 godziny, z ChatemGPT.

@violetta I mam imieniny ;)

@violetta Wiesz, co jest ładne? To. Słodkich snów mi życz :].

@violetta Ja też, zwalę i idę spać.

Są dwie cyfry, Jedna mówi o słońcu, kąpieli zachłannego łabędzia w gorącym jeziorze w ciepły dzień naszych wakacyjnych marzeń. Druga mówi o księżycu, kąpieli lwa morskiego pod zlodowaconą powierzchnią morskiej bryzy zatrzymanej północnym wiatrem. Wybór pomiędzy nimi nie jest prosty lecz miecz ma dwa ostrza Jeżeli jednak wybór Twój stanie na ich granicy To jedną noga stojąc w piekle, drugą postawisz w niebie. Trzeba jednak jeszcze trzeciego ostrza, którym wyżłobisz sobie rów pomiędzy tymi i zakopiesz się w masce tego, co niesie światło w ciemności.

@violetta Diabeł Cię nie weźmie, bo przestał się odzywać do ludzi w 1453roku ;)

@violetta I Ty wierzysz i mówisz o Jezusie? No chyba kopyta wywinę.

@violetta Ja również przelałem 1500zł dzieciakom na zbiórce siepomaga. Dzieci mają tyle więcej godności, że nie pytają, co mają robić z pieniędzmi tylko cieszą się, że ktoś chce aby żyły dłużej lub lepiej. W sumie to tylko one potrafią kochać i szkoda, że dorośli robią im piekło w życiu takie, że umiera w nich miłość, której zepsute dorosłe dzbany nie potrafią docenić i zadbać, i pielęgnować ją tak, by w tych dzieciach osiągnęła pełnię.

@violetta To pomóż mi i prześlij na rachunek 2000zł.

Człowiek, który osiągnął wszystko to ten, który odróżnia swoich przeciwników od sprzymierzeńców Człowiek, który zrozumiał wszystko to ten, który mówiąc, że kocha: - do swoich wrogów - celowo kłamie - do swoich sprzymierzeńców - mówi w prostocie serca Tak mi dopomóż Bóg.

Śpiewali o sensie życia, o pięknie, o mądrości Śpiewali o sile, o wytrwałości, o marzeniach i determinacji Śpiewali o kłótniach, o zdradach, rozwodach Śpiewali o wojnach, dumie, jakiejś ojczyźnie i jakimś bogu Inni pisali, inni malowali, inni rzeźbili, tworzyli. Tworzyli i tworzyć będą... i niech tworzą Przekaz ich był prosty, przynajmniej w zamyśle. Tylko jak zwykle coś nie wyszło. Jadłem kiedyś lody i gałka spadła na ziemię. Wiadomo, nie podniosłem bo to mieszanina gruzu z cukrem i wanilią Oczywiście, samego gruzu nikt nie zje Natomiast są jeszcze tacy, co jeszcze podniosą tę gałkę Mimo, że toksyna i bakterie w brzuchu pozbawią ich życia Chwila, w której brzuch się napełnia i pęcznieje jest ważniejsza niż życie w ogóle. Taki właśnie był ten przekaz, niby żywy, a ja karmiłem go w sercu nadzieją. Lecz pewnego razu powiedział mi on, że mam skoczyć z balkonu bo przecież to tak romantycznie. Wtedy obudziłem rozum, wzięliśmy nóż i zabiliśmy go. Tak zmarł przekaz, Ładna, różowa gałeczka.. pełna gruzu Gruzu, który teraz spoczywa w mojej za przeproszeniem - dupie

@Kwiatuszek Myślę, że niektórzy mogą nie mieć zielonego pojęcia czym jest miłość.

@violetta Nie będzie żadnego połączenia. Będzie całkowita izolacja od światła.

Widziałem trupa Z jego rozprutego prawego boku, niczym wyrostek robaczkowy w otrzewną, wychodziło czarne płuco. Widziałem trupa Na jego dłoniach nie było śladów krwi, na twarzy nie było łez, ni smutku Widziałem trupa Jego biała karnacja, niczym konsekwencja zimowego przesiadywania pod dachem oświetlała otoczenie kostnicy Widziałem trupa Na ciele nie miał zmarszczek, na nogach nie miał żylaków Widziałem trupa Jego dyplom, tytułujący go profesorem zwyczajnym, docentem nauk Jakich nauk? Nauk społecznych, nauk medycznych, nauk technicznych, nauk .. filozoficznych. Widziałem trupa Jego posesje, jego samochody, jego testamenty i rozpiski dyspozycji wolą potomnych Widziałem trupa Jego potomstwo wijące się w radości trudów kolejnego dnia ewolucji ku lepszemu jutru Widziałem trupa Jego syn ożenił się już z trzema kobietami, jego córka została gwiazdą playboya, jego żona to dziś sommelier Widziałem trupa Kruchą przyszłość, którą wykreował w tych, którzy uczęszczali na jego wykłady, ich wizje, marzenia i pragnienia Widziałem trupa Łzy szczęścia tych, którzy ukończyli projekt konstrukcyjny mostu, znaleźli szczepionkę na COVID, zrozumieli mechanizm psychologiczny postracjonalizacji I leżał on tam, gdzie ja stoję, patrzyliśmy sobie w oczy. Widziałem w tych oczach uczucia które raz przychodziły, raz odchodziły Widziałem szczęście, jakieś szczęście, które nawiedzało jego umysł lecz zawsze uciekało. Widziałem też wolną wolę z której to raz robił pożytek, przy pomocy której innym razem zabijał Czy zabijał siebie? Czy zabijał innych? Jego pożytek i wartości były jak pszczoły, które latają od jednego kwiatka do drugiego najlepiej tak, jak zawiał wiatr A wiatr wiał i wiatr szeptał mu o tym jak zdmuchnąć świecę nadziei u bliskich, dalekich Bo przecież jego walka i jego trud to jego szczęście i jemu się należy to on jest tą nadzieją i bez niego nadzieja umrze Lecz nadziei nigdy nie było.. tak, on leży tam, gdzie ja stoję. Lecz trudów i walki nigdy nie było.. tak, on leży tam, gdzie ja stoję. Jego zwłoki w tańcu pod skalpelem, kleszczami i cięgnami zdradzały.. tylko ból, tylko ból, tylko ból, tylko ból, tylko ból tylko ból, tylko ból, tylko ból, tylko ból, tylko ból Zdradzały je, jak kobieta, której mąż walczy 8. rok na polu bitwy o jej wiarę. zdradzały je, jak utracona cierpliwość przysięgę wierności W jego uszach zamilkł szum wody zalewanej do czajnika zamilkł klekot drzwi zamykanych w domu, zamilkł pomruk partnerki przewracającej się na drugi bok o północy zamilkła muzyka okrzyków dzieci bawiących się w piaskownicy zamilkł szum liści w polu zamilkł szum komputera przetwarzającego dane wyświetlane na ekranie w postaci ulubionego filmu Nastała wieczna cisza W jego oczach znikły obrazy przedstawiające górskie pejzaże znikły wizje nowego domu, lokum, nowego mebla czy pary dżinsów znikły obrazy Jezusa, Buddy, Mahometa, nawet Lucyfera znikły te, na których widział swojego nowo-narodzonego syna znikł ten, który przedstawiał nago tę, z którą tego syna spłodził w końcu znikł ten, który ujrzał sam biorą\c pierwszy oddech na tej ziemi W jego ustach.. Nie ma smaku zwycięstwa W jego nosie.. Nie ma woni kadzidła doskonałości Chciałbym wiedzieć dlaczego. I wiem dlaczego. I powiem dlaczego. Przez niego. Cóż poszło nie tak? Też wiem ale.. tego już nie powiem.

@violetta Sptykam się tu z pewną kobietą co pare miesięcy na małe conieco :) No i biznesy przy okazji też.

@violetta No ja właśnie siedzę w Nowym Jorku, na 32. piętrze Chrysler Building. :) Pozdrawiam!

@violetta kto by się przejmował:)

@Waldemar_Talar_Talar Nie dziwne, po prostu lubię patrzyć na konsekwencje ludzkich błędów. Kocham logikę klasyczną manifestującą się właśnie takimi entropiami. :)

@violetta w tym rzecz, że nikt ;)

@Waldemar_Talar_Talar Ja bardzo lubię pogrzeby.

Nie przyszedłem cię pocieszyć i nie przyszedłem ci współczuć Nie przyszedłem cię karcić i nie przyszedłem by składać ci propozycje Znajduję się między piętrami: 1. i 7. Podróżuję między nimi windą zwaną pustkowie Pustkowie gdzie bezgrawitacyjna przestrzeń rozrzuca drobiny piasku pomiędzy piętrami pośrednimi by w końcu wystrzelić ją w twoim kierunku i zapełnić twój.. niczego niespodziewający się umysł pytaniami, na które nie masz odpowiedzi Jestem więc Twoją zmorą nocną i jednocześnie twoim ostatnim tchnieniem Mój pusty uśmiech powie ci wszystko lecz nie powie ci nic To ja zakończę Twój sen: nieważne czy będę ci spędzał sen z powiek czy nie zaśniesz wobec ogromu swojej nieświadomości Paradoksalne, prawda? Bezsenna nieświadomość. Taka droga, taki ten koszmar braku decyzji by się odciąć Będzie ci towarzyszył do ostatnej chwili, a ja zapadnę w twoją pamięć jako ten, który ma nad tobą absolutną władzę Ja, Abaddon, skądinąd znany, jako Apollyon, moję piękno jest ponad gwiazdy, a moja siła ponad sklepienie Tu gdzie jestem, jestem tym, kim jestem. Jestem, który jestem. Ty, póki masz czas, rób co chcesz, póki jeszcze chcesz i możesz chcieć.

Witaj przybyszu! Zasiądź do stołu suto zastawionego Poczęstuj się, mamy.. wódkę, wino, piwa, pociągnij ją tytoniem lub trawką apetyt pobudź na brzydkie dziwki z HIVem Noże i inne kagańce dla skostniałych zwłok Witaj! Posmaruj tłuszczem wieprzowym pajdę chleba na zakwasie ten smak przypadnie ci do gustu. Umarłeś? Żaden problem, u nas umrzesz jeszcze setki razy może miliony, może więcej, któż to zliczy? Przyjemnie umierać by budzić się na nowo w łonie innej kobiety W świecie, który kurczy się by znów z jednej kropki powstać olbrzymi I tak, żyjemy, a rzeczywistość nasza powtarza się ciągle i ciągle Te radości, te smutki, treść życia, radość w pewności że nic nie wiemy i nie ma utopii. Po co nam ona? Jaka utopia, kiedy wszystko jest względne? Każdy z nas ma swoją utopię.. Tę swoją wieczność, uwieńczoną laurem chwili.

@violetta twoje życie jest dobre :) tak trzymaj!

@Bożena De-Tre Powiem Ci, że tam są najzdrowsi ludzie ;)