wierszyki

Czy to o takiej babci pro futura? Taka raczej satyra, w ogóle wydaje mi się, że poprzez wieki wszelkie kobieta to taki twór męskiej wizji świata i wyłącznie próba przystosowania się. Miłego dnia babci :-)

To prawda. Ale to raczej z nieudolności nas wszystkich, niż zamierzone. Może Tobie się uda? Zwlaszcza, gdy już napisałaś :-)

pomarańczowodziobe ponad perłowo- srebrnym przez nieba chłód w połowę do zanurzenia w ciszy stadem przez tamy wąskie stalą wzmocnione ramię zda się że lecą w bezkres w trzepot słów przenosimy - chyba pływają w powietrzu

umyję się na wiosnę wiem że to jest żałosne umyję się na wiosnę jak chłop wyłączę grzanie — z prądem zaśpię całkiem porządnie wejdę w przydługi sweter gdy ziąb *** poderwało się z wody jak ruskiej Baby Jagi — kwaczące echo

Ale ja skomentowałam zupełnie co innego, zobacz w edycję, chyba że chciałeś po prostu uzewnętrznić swoją radość. Niemniej... ;-)

To nie jest wiersz. Nawet panegiryk. Spróbuj chociaż...

Autor: Albina Źołnierska "Przyjechała do Polski" w 1945 z Lwowa. Tam pisze Zieleniak. Nie mam pojęcia, czy to ma związek, ale dziwił mnie ten wyraźny napis na obrazie. Pzdr.

Trudny temt. Ciekawe słowo bezhołowie, Pzrdr.

;)

Może się nie rymuje? Dzięki Michał :D @poezja.tanczy @MIROSŁAW C. @Czarek PłatakDziękuję :-)

Mówi się: kwacze ;-) A u nas się godo ;-) Sympatyczne :-)

No tak :) Wtedy wiadomo, że chodziło bardziej o ubranko :)) Dziękuję, pozdrawiam serdecznie :)

Bardzo ładnie. Troszkę w drugim wersie ta przytulna wydaje mi się nieco zbyt wydłużona. Do mysiej norki się zaraz zaszywam. - no ja tak mam zwłaszcza ;) Pozdrawiam serdecznie🌼

Oryginalna myśl była Fu.. Irki, ale nie wiem, czy można tak napisać bez zawieszenia. Pzdr :-)

Spirala-szpitala to dosyć dziwne zrymowanie, nie wiem, czy to miało być tak po kobiecemu, a nie po dziecięcej gwiazdce do nieba? Dzieci nie powinny umierać, ani te chore ani miejmy nadzieję tylko chwilowo niechciane, ale aby tak działo się na świecie, trzeba by nieco więcej odpowiedzialnych młodych ludzi. Miłego wieczoru.

Chyba byśmy zwariowali, gdybyśmy myśleli o tym umieraniu codziennie, a nawet tylko co wtorek ;-) Ja też napisałam kiedyś wierszyk o wtorku, zawsze zastrzyki mam we wtorek, napisałam, ale i tak często mi się zapomina ;-)) Pzdr :-)

Dobrze, że kiedyś, bo już się przestraszyłam ;-)) Dziękuję pięknie. Kiedyś pisałam znacznie więcej, raczej terapeutycznie było mi to wtedy potrzebne, mogłabym z tym wszystkim zamieszkać w internecie od rana do wieczora aż do padnięcia na udar. Pozdrawiam ;-) Dziękuję @Czarek Płatak za tu i tam ;-)) Pewnie tak, ale czy to naprawdę dobrze tyle aż pamiętać? Wzajemnie :-)

Dziękuję Czarku za wszystkie polubienia. Mój ostatni tomik jest o bezdomności, takie tam, czy to coś warte? Wszystkiego dobrego :-)

Bardzo poetycko. Szeptunka to na dzień babci? Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkim. Wszystkim zaś objawia się Duch dla wspólnego dobra. Jednemu dany jest przez Ducha dar mądrości słowa, drugiemu umiejętność poznawania według tego samego Ducha, innemu jeszcze dar wiary w tymże Duchu, innemu łaska uzdrawiania przez tego samego Ducha, innemu dar czynienia cudów, innemu proroctwo, innemu rozpoznawanie duchów, innemu dar języków i wreszcie innemu łaska tłumaczenia języków. Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce. 1 Kor 12,4-11 Bardzo przepraszam, ale tak mi się skojarzyło, bo to jutrzejsze czytanie. Pzdr.

Historia kołem się toczy, tak wynika z opowieści. Dali, to i zabrali - mogli. Jeśli nie na bruk, to cywilizacja. Ja musiałam kupić, jak większość. Pzdr.

Ja akurat wybrałam nieco inny kierunek, chociaż ten sam wydział. Dziękuję ;-)

Kultura bakterii :D Dopiero maleństwa, a jakie działanie :)) Dziękuję 🌞

Może pisanie poezji? ;) Dziękuję:) Pewnie każdy ma swoje powody. Dziękuję:) Dziękuję @violetta :)

*** szczęście — ziarenko piasku na nosie psa który nie pamięta może poezja nigdy nie chciała pisać wierszy zwyczajnie — razem obserwować przeżywać działać dla czegoś lepszego od niej samej

Agnieszka już tutaj nie mieszka. Można nawet całkiem na smutno. Łzy. ;-)