wolnosc_mojej_duszy

@Leszczym dziękuję! Ściskam :) @Sylwester_Lasota Dziękuję ❤️

@Wędrowiec.1984 podoba mi się budowa wiersza - pomijając lekko żartobliwą (ale czy na pewno?) treść, jest tu dopracowana i na moje mało profesjonalne oko, ale jednak czytające dużo, zdecydowanie "podnosi" tekst. Dialog między bohaterami bardzo zgrabny, bez zbędnych banałów - pisząc w postaci "rozmowy" jest ciekawie i oryginalnie, ale też trudno - odbiorca musi zrozumieć o co chodzi, ale też i nie zgubić się. Tu się wszystko udało. Zawsze dobrze "złożony" wiersz będzie się bronił - niezależnie od tematu. A i tu nie ma do czego się przyczepić. Pozdrawiam jaki kobieta, ale absolutnie nie-zołza;))

@error_erros Myślę w głowie, czym by Cię zagiąć - jaki temat mógłby być tak obcy jak tylko się da - na większość tematów coś ułożysz. Właśnie doszłam do wniosku, że jestem przegrana w tym zakładzie. I na co mi ta poezja? Tu muszę przyznać wyższość umiejętnościom rymowania. Do czego mój talent do pisania wierszy wolnych się przydaje? I jak nadać poetyczny wymiar takim słowom jak kadłub lub maszt 😂

@error_erros Heh - pasuje 😂😂 A mogłam wybrać, że o kosmetykach z Avonu! ;) Choć znając życie już masz rozkład rymów (szampon, tampon, brudna wata, a ona garbata;)

@error_erros tak sobie śmieszkujesz, ale dobrze wiesz, że rozumiesz moje słowotoki jak nikt 🤪 Co do wiersza o budowie statku - zgadzam się i życzę sobie zapłaty w postaci wiersza o serialu Dynastia. Do dzieła! ;)

@Tectosmith Dziękuję za analizę - wszak po to publikuję, żeby ktoś przeczytał i wypowiedział się czy dalej to robić, czy zająć się pisaniem do szuflady. Poezja to pisanie uczuciami - każdy ma inną wrażliwość i inny odbiór. W sumie, jakby nie patrzeć, może być rozrzut w ocenie wiersza dość duży. Ale spoko, nie przyszłam tu po zachwyty;) Wiersz porusza tematy Boga, natomiast daleko mu do znamion modlitwy, psalmu itp. Dlatego patrzenie na niego tylko pod tym kątem uważam za niesprawiedliwe, jest to temat jak każdy inny i właściwie tematy religijne nie są tu najważniejsze. Pozwolę sobie napisać o czym dla mnie jest ten wiersz i spróbuję nie urazić niczyich uczuć - wierzących i niewierzących, bo mam gdzieś, kto kim jest;) Bóg przymyka oczy gdy pytam o pogodę w piekle opuszcza głowę widząc jak wycinam grzmoty i chmury z kawałków gwiazd które mi zostawił (Tu podmiot liryczny ma żal i pretensje, że pomimo wiary nie uchroniło go to od przeżycia traumy, czegoś złego - wycinać grzmoty i chmury to metafora złości, braku czekania na cud) w boskim planie pod wiersze chowałam tysiąc słońc wiem już - niepotrzebnie (Podmiot liryczny wykazywał się niezmąconym zaufaniem - ale jak widać sam odkrył, że ślepe podążanie za wiarą w dobro i miłość nie ma sensu) nie wierzę w prognozy i w obietnice słów które mają pod wiatr zawsze (Tu następuje podkreślenie konkluzji poprzedniej strofy) z rozrzuconych w moją stronę listów ciszy wydzieram resztki nieba (Brak odpowiedzi na pytania kierowane do Boga zmuszają PL do samodzielnej próby budowania sobie m bezpiecznego miejsca) w naiwnym porządku snów oczy nieporadnie zamykam (Nie bez powodu użyłam słowa "naiwnie" i "nieporadnie" - PL czuję się osamotniony, już nie chce pomocy bożej, odwraca się od niej, liczy się tylko z własnym zdaniem, ma świadomość własnej ułomności, ale nie poddaje się) przed tobą - deszczem zapowiadanym kiedyś w piekle ( I tu małe clue - deszcz jest metaforą ratunku w trudnej sytuacji - trzeba tu wrócić teraz do początku wiersza i dojść do wniosku, że PL mimo odrzucenia wiary jako realnej pomocy w życiu, wciąż dopytuje Boga o pogodę... Czy może jednak "na wszelki wypadek nie wierzyć asekuracyjnie w cud. Zostawiam z przesłaniem, że... jak trwoga to do Boga) Wiem, że tematy "z Bogiem" są nie do końca ciekawe dla wszystkich - i ja to rozumiem. Też nie chcę czytać wiersza o budowie statku na przykład. Można mi wiele zarzucić w tym wierszu - jest wiele niedociągnięć technicznych, ale nie braku logiki. Pozdrawiam:) Rozważałam czy zrobić 4. To mój starszy wiersz - dziś zrobiłabym pewnie biały plus interpunkcja :) Mogę zapytać jaka byłaby wersyfikacja? Jestem ciekawa :) Pozdrawiam!

@error_erros A tak - co racja, to prawda. Często przerzucam czasowniki na koniec wersu, w moim odczuciu to go dociąża i zwraca uwagę, że jest to ważne słowo, nadaje to moim zdaniem jakiejś twardości jak wydaje mi się, że jest miałko. Ale zwrócę na to uwagę :) Ja w ogóle używam bardzo dużo czasowników i jest to częsty "zarzut" dla mojej poezji. Chyba tak mi się po prostu układa w głowie. A wers z "zawsze" rzeczywiście ma zmieniony szyk, ale tu celowo to "zawsze" jest na końcu, by odpowiadało. Gdybym tu wstawiła interpunkcję, to przed nim byłoby przecinek. Zastanawialam się nad nią jeszcze przed wstawieniem, ale zostawiałam w oryginale. Dziękuję za wszystkie słowa - dużo się uczę od Ciebie - zawsze ;))) Nie, to należy rozpatrywać w kategorii: Niedogodności życiowe i rozpacze ;)

Weź mi napisz, gdzie ten szyk nienaturalny. Cieszę się, że przywykasz, ale żeby naginać reguły pisania, to warto byłoby mi jednak poznać normalność ;) xD to pisz :)) Ja tam nie umiem o raju #team piekło 😂 @error_erros i jeszcze jedno! Twoja interpretacja jest całkiem niezła - podmiot liryczny tego wiersza jest obrażony na Boga, bo obiecał "deszcz" a tu nie ma ani deszczu, ani Boga! Ściskam!

Fajne to zawsze, że wiersz wywołuje lawinę różnych przemyśleń - wszak to zadanie poezji. Ma uruchamiać myślenie - bardzo naiwnie być może, ale cóż ;) uważam, że czytanie wierszy to nie jest rozrywka dla głupich. To chyba mój najbardziej arogancki komentarz jaki napisalam w życiu:( Jakoś nie dziwię się, że akurat pod Twoim wierszem! :P

@kwintesencja czekam zatem na nowy, a wracając do Disco, to czuć tu inność, ale Ty masz taki charakterystyczny styl, że poznam bez podpisu :) Dzięki, że się podzieliłaś tajnikami pisania :)

@kwintesencja a to jest jeden z moich ulubionych wierszy, z którym obudziłam się pewnego okropnego poranka. Pytałaś w jaki sposób piszę - ten po prostu spisałam na szybko na to, co miałam pod ręką ;) Ale chyba muszę mieć poetycki haj, czyli cierpieć z jakiegoś powodu - wiadomka, że ze szczęścia to żaden wiesz ze mnie nie wylazł ;) Ale czasem mam puentę lub tytuł i wracam tygodniami, żeby skończyć. Myślę, że pewne słowa czekają na wywołanie u mnie. Mam absolutnie romantyczne podejście do pisania ;)

meteopatia Bóg przymyka oczy gdy pytam o pogodę w piekle opuszcza głowę widząc jak wycinam grzmoty i chmury z kawałków gwiazd które mi zostawił w boskim planie pod wiersze chowałam tysiąc słońc wiem już - niepotrzebnie nie wierzę w prognozy i w obietnice słów które mają pod wiatr zawsze z rozrzuconych w moją stronę listów ciszy wydzieram resztki nieba w naiwnym porządku snów oczy nieporadnie zamykam przed tobą - deszczem zapowiadanym kiedyś w piekle

@Tectosmith nie jestem taka zero-jedynkowa w tym temacie, ale niezmiennie uważam, że umiejętność pisania wierszy wymaga talentu, nie tylko rzemiosła i wiedzy o języku. Wena jest nieodłącznym elementem mojej pisaniny - wszystko, co robię "na siłę" wydaje się być jakieś obce ;) Tak tylko na marginesie dorzucam do dyskusji;) Pozdrawiam!

@error_erros Przeczytałam komentarze, ale popcorn mi się jeszcze nie skończył, więc dopiszę swój ;) Strasznie lubię czytać wiersz i od razu mieć historię do wyobrażenia - mam tak z większością Twoich utworów, ale jest to jedna z "moich" osobistych punktów stanowiących o tym czy dany wiersz jest doskonały czy taki se. Wiesz, że jestem ostatnią osobą "od rymów", ale Twoje się czyta z przyjemnością - nie umniejszają liryce, nie są tylko "dodatkiem", ten wiersz sam się czyta dzięki temu. Co do tego konkretnego utworu - jest w nim coś smutnego, co zostaje na końcu po przeczytaniu. Lubię takie nieoczywistości, lubię sobie pomyśleć i obmyśleć ;) Ściskam! @error_erros @Tectosmith Też tak mam - czasem napisanie wiersza zajmuj mi tyle, ile czas spisania słów. Dosłownie coś w głowie mi duktuje i już. Rzadko wtedy już coś poprawiam - no ale to rzadkość niestety:( Z reguły morduję się sama, ale pytam kogoś mądrzejszego;)

@kwintesencja jaka Ty jesteś genialna z tym doborem słów - nigdy nie mogę się nadziwić, skąd Ty bierzesz ;) Połączenie ich w spójną, logiczną całość to już przewyższa moje zdolności sklejania ;) Ale może zdradzisz jak pisałaś - po kolei pojedyncze wersy czy najpierw ułożyłaś w głowie plan/historię? Opowiedz :) Chyba że nie zdradzasz takich rzeczy;)

@Alicja_Wysocka oprócz Leśmiana, który bieżącą radą mi nie posłuży, mam swojego mistrza od rymów. Może kiedyś się nauczę :)

@Alicja_Wysocka ja też kocham Leśmiana i może stąd uwielbienie do takich form. Mimo że wychowałam się właśnie na takiej poezji, to ni w ząb nie umiem ;)

@Tymczasem oprócz małego zatrzymania w ostatnim wersie, to wszystko mi tam płynie:) Ściskam!

To jest moja ulubiona strofa - od razu moja głowa wytwarza obrazy. To jest to, co w poezji kocham - brak banału i doskonałe połączenia. Świetny wiersz! Nigdy nie było mi po drodze z klasyką, ale czytam zawsze z przyjemnością:) Ściskam!

@Alicja_Wysocka fajny wiersz - bardzo lubię zwroty typu: "ach" lub "och", ale zupełnie nie umiem ich użyć, a tu tak naturalnie zagrało i od razu jakoś sympatyczniej! Puenta jest cudowna i pomimo tego, że nie przepadam za takimi rymami, to z wiersza nie robi się zwykła rymowanka. Pozdrawiam!

@Tectosmith Nie mam nic do dodania! Sama bym lepiej tego nie opisała:) Dziękuję :)

@Tectosmith Tak, jest kluczowe. Nie mniej jednak, sedna trzeba szukać w samym doborze słów - przezroczystość, niewidzialność, nieodkrycie, niezauważenie. Ten wiersz z pozoru jest "spokojny", ale podmiot liryczny tu krzyczy. Pozdrawiam serdecznie. @Sylwester_Lasota Dziękuję! Pozdrawiam również :)

Ciebie też - ale ty to się będziesz nudzić u mnie ;) Każda inspiracja jest dobra - ja potrzebowałam też odmiany!

@Tectosmith Ależ cały czas czekam, aż ktoś się jednak pokusi o interpretację ;)

@sowa dziękuję! Radość z pisania jest równie cudowna jak możliwość przeczytania interpretacji swoich wierszy - zawsze zastanawiam się czy ktoś odkryje to, co ukryte. Pozdrawiam! @Wędrowiec.1984 Tym bardziej dziękuję - wiersze rymowane i z interpunkcją dla mnie to coś zdecydowanie trudniejszego jednak!;)