Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

wolnosc_mojej_duszy

Użytkownicy
  • Postów

    132
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    1

Treść opublikowana przez wolnosc_mojej_duszy

  1. @Rafael Marius Z każdego chaosu można wybrać trochę porządku :)
  2. @error_erros Ale to błyskotliwie żeś napisał ;) Zdarza się nam podobnie myśleć - w sumie do każdego mojego wiersza jakiś Twój by się dopasował i pewnie na odwrót. A co do tego konkretnego mam swój typ - ale jak sobie spojrzałam, żeby utwierdzić się w tym przekonaniu, to zaczęłam czytać resztę. I pasuje mi tu całkiem sporo:) No napisz mi który! :)
  3. Posądzasz mnie o inspirację Twoją poezją? Bardzo słusznie :) Choć nie wiem czy myślimy o tym samym wierszu. Musielibyśmy się umówić, żeby krzyknąć jednocześnie tytuł ;)
  4. @Rafael Marius Mój pesel podpowiada mi, że ja tylko trochę mniej ;) Myślę, że jest to związane raczej z tym, co nas spotkało w życiu. Jedni tych skrajności i granic nie przesuwali, nie mieli powodu, by ich nawet szukać. A jedni nigdy się nie "poukładają" do końca - zawsze gdzieś będzie tytułowe czuwanie.
  5. @Rafael Marius Każda skrajność jest zła - ale czasem, gdy nie mamy już nadziei, to tęsknota szuka wszędzie. Byle nie tkwić w miejscu. Ściskam!
  6. @Corleone 11 Ładnie napisane - szczególnie pierwszy i ostatni wers jest mi bliski. Wytłumaczysz mi dlaczego taki zapis graficzny? Jestem kiepska w takich technicznych rzeczach:(
  7. czuwam nad tęsknotą co skrzydła ma rozpięte od skrajności po skrajność szukam środka i słów pogrzebanych żywcem otulam je w ciszę ciszę w twoje imię to koi noc - mrok nim kołyszę przyjdź stoję naga w smutnym ogniu rozbiorę dla ciebie duszę z czerni wyprawiłam już pogrzeby kilku zdaniom i łzom zanim zakopiesz po mnie groby pozwól na jeszcze parę kroków w chmurach w piekle i w tobie nie umiem nosić żałoby
  8. @Leszczym Nie, jestem tu od kilku dni - nigdy nie miałam tu konta. Za to wiersze piszę i publikuję od dwóch lat, na innej platformie, z której znam parę osób tu :)
  9. @Leszczym no dobrze - grunt to się zrozumieć :)
  10. @Leszczym a już widzę jakie faux paux tam popełniłam w komentarzu - to "będzie bardziej poetycko" odnosiło się do sposobu uśmiercenia bohaterów wierszy, a nie do Twojego wiersza :)) Przepraszam za to niedopatrzenie! Bo mogłeś zrozumieć, że jest za mało poetyckości w Twej poezji - a nie takie były intencje :))
  11. @Leszczym Wiesz co - moje podmioty liryczne mają podobne zmartwienia - jak ich nie zabijam, to są nieszczęśliwie zakochane. Zawsze ich zmuszam do cierpienia - ktoś mnie kiedyś nazwał Białą Sadystką (przez wiersze białe, które głównie piszę ;) Twojemu PL życzę, by po prostu zabił kiedyś swoją miłość - albo chociaż wyrwał serce ;))) Będzie bardziej poetycko :)
  12. @Leszczym podmiot liryczny ujął mnie planem napisania tych wierszy - dziesięciu. Jak dla mnie reszty nie trzeba robić;)) Fajne i zabawne, choć brakuje mi interpunkcji ;) Ale nie marudzę - bo dużo się tam dzieje w tym wierszu - nawiasy, dopowiedzenia, wykrzyknienia, błagania😂 Ściskam i pozdrawiam:)
  13. @emwoo no zdecydowanie ten szyk jest dla mnie zrozumiały 🖤 Terra - to od razu skojarzenie i pasowałoby tu jak ulał, ale też nie jestem fanką jakiejś numeracji ;) Ja bym dała "Barwy życia" - masz dużo epitetów. "Dom" - nie trzeba pisać dlaczego lub nawiązując do puenty - "Ulga Matki " ;)) Pozdrawiam serdecznie i miło Cię poznać🖤
  14. @emwoo tak się domyślam, że to przez tytuł serialu ;) Intuicyjnie czytałam Twój wiersz - sama w taki sposób myślę - przemetaforyzowanie jest stylem nie tylko pisania, lecz życia niekiedy;)) Trudno znaleźć czasem osobę, która rozumie dlaczego kocha się właśnie takie budowanie wiersza :)) Z przyjemnością będę zaglądać :))
  15. @error_erros Dziękuję, będę się stosować do należnej hierarchii;)
  16. @emwoo @emwoo jest to totalnie w moim stylu. Podobnie składam wersy, podobnie myślę pisząc - stosuję podobne wyrażenia w podobnej formie i odmianie - wyrażam taką śmiałą opinię po przeczytaniu tego wiersza. Nie ma tam nic, czego bym nie pokochała - od tematyki bóstw, po "władanie" żywiołami, personifikacja zjawisk itp. Piszesz, ubierając świat w złożone metafory, które trzeba rozbierać, by zrozumieć. Daje to duże pole manewru z interpretacją, dlatego szczególnie mi bliska jest taka poezja. Ja mam zawsze lęk przed banałem - większy niż przed emfazą czy taką egzaltacją. No ale to poezja - gdzie jak nie w wierszach święcić słowo? ;) Mój ulubiony wers, który mi zapadnie w pamięć na długo, to: "wydech jednych oddechem drugich wskrzeszony". Bardzo to brzmi tak dekadencko, tak malowniczo :) Nie pasuję mi za to słowo "zagwozdka" - już @error_erros o tym wspominał. Dałabym po prostu tajemnica lub płomień;) Ale to mały szczegół. Za to tak piękny i wręcz majestatyczny wiersz ma za "zwykły" tytuł, ale to znów trochę czepialstwo, bo kocham dziwne tytuły ;)) Bardzo mi to bliska sercu poezja, Ściskam!
  17. @Monia ładnie napisane, ale dla mnie za krótko - zawsze mam takie odczucie, gdy coś jest fajne i kończy się niespodziewanie, to mnie zostawia w połowie przeżywania;) To nie zarzut - od razu uprzedzam, po prostu lubię dłuższe wiersze. Ten za to przeczytałam kilka razy z przyjemnością:) Wiersz jest bardzo metaforyczny - piszesz o drzewach, ale na próżno sprowadzać wszystko do świata roślin. Zwraca uwagę to, że ranne drzewa, które widzimy na pierwszym planie wiersza są oddalone od lasu. Odbieram to jako wykluczenie jakiejś grupy "ułomnej", niepasujacej. Mało tego - jak przyjmiemy tak jak napisałam, że to właśnie one są w centrum tego wiersza, to las - zdrowe, "normalne" osobniki są tłem. Dalej zapraszasz nas w wierszu na kolejną odległość - były pojedyncze zranione osobniki, były przetrwałe, zdrowe, a później już nic - zgliszcza. Wygląda to na obraz po bitwie. O co ta wojna - ma zapytać Czytelnik ;) Ale podmiot liryczny nie odpowiada na takie pytanie - zadaje inne. Pyta czy ktoś tu jest, kto jest za to odpowiedzialny. Każe nam przenieść wzrok na chmury i szukać odpowiedzi tam. Resztę zinterpretuję w myślach ;)) Jak widać - z tych kilku słów powstała długa myśl. I po tym oceniam dobre wiersze ;) Pozdrawiam serdecznie! :)
  18. @error_erros a racja! Nie pomyślałam o tym, a sama bym nie umiała:( Bez sensu - nie zdałabym matury przez Twoje rymy! Trzeba przyznać, że matura to nie jest najlepsze miejsce dla poetów;) A już całkiem poważnie - wiele osób zapomina, że pisanie wymaga jednak pewnej wiedzy o języku:)
  19. Do usług - to zawsze przyjemność;) Właśnie sobie pomyślałam, że jak byłby Twój wiersz na maturze i mój - to co by uczniowie wybrali. Jak myślisz, kogo nienawidziliby bardziej? :)
  20. @error_erros turpizm w sztuce ma się dobrze - dzięki takim wierszom jak ten, można spać spokojnie;) Nie umiem ocenić wiersza pod kątem technicznego wykonania (jeszcze;), ale nie sądzę, by coś tu nie grało. Przecież by się "gryzło" przy czytaniu, a tak nie jest. Pod względem treści - wiersz jest ciekawy, zaskakujący, obnaża zwykłą i szarą rzeczywistość, ale podmiot liryczny potrafi tchnąć w nią metaforę - i to nie byle jaką, bo miłości. Wiersz przez dwie strofy można brać bardzo realistycznie, trzecia zaskakuje puentą. Pozostawia czytelnika nie z obrazem masakry na kocie, ale maskary na sercu. Zamyka myśli czytelnika w pewnym pogodzeniu z prawami świata i uczuć. Czytając kilka razy - nasuwa mi się jeszcze temat "poboczny" (ale czy na pewno?). Człowiek ma tendencję do tego, by "spoglądać" na takie obrazy "wojenne" - czy cały przemysł horrorów itp nie bazuje właśnie na tej pierwotnej potrzebie? Idąc dalej, co też odczytać można z wiersza - pewnie rzeczy na świecie są umownie zabronione. Nie jemy gilów z nosa, nie maczamy palców w kupie, nie dotykamy rozjechanego kota... ;) Ale nasz mózg i tak to sobie wyobraża. Czyż nie? Tu podmiot liryczny ma gdzieś konwenanse i wprost o tym pisze. Bardzo mi się podoba taka czysta prawda w wierszach, taka bezkompromisowość. To świetny wiersz i niech nikt nie pomyśli, że pod tą zgrabną rymowanką - z założenia nieco kontrowersyjną, nie ma głębokich treści. Trzeba mieć jedynie właściwe receptory, by to odczytać. Ściskam!
  21. @Ewelina w poezji w sumie chodzi o to samo - by utrzymać uwagę Czytelnika by nie zerkał na boki ;)
  22. @Ewelina Fajny wiersz, choć nie przepadam za takimi miniaturami, naprawdę trzeba gęsto pleść słowem, by wypełnić taką małą przestrzeń. Ja sobie z Twojego wiersza wybieram to - widzę tu drugą warstwę znaczeń. I ta podoba mi się znacznie bardziej niż ta oczywista. Ściskam!
  23. @Tectosmith Ok, dziękuję. Napisałam tamten obszerny komentarz jako głos w dyskusji, chętnie wymienię poglądy - po to tu jesteśmy. Pozdrawiam!
×
×
  • Dodaj nową pozycję...