wolnosc_mojej_duszy

Najpierw czerwień wyprowadzi się z ust, Zanim szepty krwi rozum usłyszy. Później oddech spisze ostatnią myśl Białą - jak kartka wyrwana ciszy. Sznury nocy zawiążą nadgarstki, Roztarte czekaniem kolory snów Odmalują twarz pamięcią o słońcu, Pożegnalną płynąc zorzą - bez słów. Umieram kolejny raz, Kochanie, Nie odchodząc sama - po śladach dni Idę półmartwa za rękę z Tęsknotą, Za Tęsknotą Obłęd - za nim już tylko ty.

To jest w sumie nie głupia myśl :P Ale niech to działa w moją stronę też ;) Niech moje też mają głębię, ok? Ps ja nie wymyślam znaczeń, ja je tylko odkrywam w sobie po swojemu;)

@error_erros wydaję mi się, że pisząc, nie ma opcji, by uniknąć niektórych rzeczy - nostalgia, melancholia, miłość, anhedonia... Jakby każdy musiał to przejść w swojej pisarskiej karierze - i może dobrze. Może trzeba się "określić" jako autor, co rozumiemy pod danym pojęciem. A Twoja "Miłość" owszem - ironicznie użyta, ale jest ;) U mnie stety-niestety użyta jak zwykła, beznadziejna miłość, ale dziś nadałabym inny, nawet wiem jaki;) Co do wiersza, wspomniany przez @Wędrowiec.1984 efekt Dunninga-Krugera bardzo tu pasuje - jest jakby "wsunięty" pod wiersz. A i jest to swoją drogą fascynujące zjawisko, za opisanie którego zdaje się, że otrzymali Nobla. Wcześniej zauważył to też Darwin. Nie bez powodu hubrystyczne podejście do życia prowadzi często do depresji, lęków społecznych lub... pisania wierszy;) Ale to tak na marginesie. A do Autora mam jeszcze słówko na koniec - często uważa się, że wiersz to tylko wiersz, ale zobacz, ile można wynieść z treści. Ile można tam "włożyć". Ile sensu w tym jest. Pozdrawiam!

@error_erros Jasne - jest mi bliski z powodów osobistych - moja wciąż nie wie 🤪 A tak na serio to wiemy, że tytuł jest połową "roboty" przy wierszu. Taki pozorny kontrast jest fajny - bo widać w tym jakąś myśl, jakiś cel autora. Od razu można wydedukować czy autor ma swobodę w tworzeniu czy pisze od linijki. A nie nudy i flaki z olejem typu "Miłość" (celowo używam akurat tego bo i ja, i Ty mamy takie wiersze - nie mówiąc o Miłoszu i Poświatowskiej, więc w sumie obrażam może cały poetycki świat? ;))) Czasem trzeba nudniej pewnie, bo są takie definicje uczuć, których nie da się zastąpić.

@error_erros ładne rymy - takie, o których sobie myślę w duchu: "kto by pomyślał, że to się rymuje". Choć tytuł sugeruje, że jest to lekki, żartobliwy wierszyk - to tak nie jest. Podmiot liryczny, moim zdaniem, jest głęboko rozczarowany człowiekiem jako stworzeniem myślącym. Zdaje się pytać - czy to właśnie ten gatunek wygrał wojnę genową? Rily? ;) Świetnie - jak zwykle. Ściskam:)

Zawsze tak piszę, by załadować w wiersz wszystko, co czuję, ale nie mam odwagi mówić wprost. Więc się kryję w tych słowach, mam świadomość tego, że interpretacja jest niekiedy trudna, albo ktoś nie współodczuwa tych emocji. Jak masz jakieś pytania, to zawsze odpowiem, ale pamiętaj, że jestem amatorką :) Ściskam i dziękuję za komentarz ❤️

@ja_wochen W mojej opinii udało Ci się wzorowo :)

@error_erros Zamiast znieczulenia - będziemy czytać wiersze. To nie może się nie udać 😂

@Lidia Maria Concertina nietypowa forma - trudna, ale świetnie to współgra ze sobą. Historia - jak historia, ale tak oryginalnie napisana, że chce się czytać jeszcze raz. Fajny! Ściskam:)

@ja_wochen zachwyca mnie budowa tego wiersza - taka świadoma. Celowe powtórzenia, regularność, a zachowana jest "wolność" tego utworu. Wspaniały! Wiersz o tytule "Enigma" od razu sugeruje zagadkę - Czytelnik ma sobie "wstawić", co uważa za słuszne. Co się skrywa za każdym słowem i gestem? Myślę, że trudno będzie trafić... Moja odpowiedź będzie taka, jaka się czuję w danej chwili. Piękne! Można czytać ten wiersz na różne sposoby, każdy na swój. Wszystko w tym wierszu jest świetne. Bardzo pozdrawiam:)

@Nata_Kruk od razu mi się zaśpiewało w głowie, bo śpiewam piosenkę jako kołysankę dziecku 😂 Ciekawe przemyślenia w wierszu - trudno się nie zgodzić. Nie lubię happy endów w poezji - Twoja puenta bardzo mi pasuje. Ściskam:)

@Franek K ale fajnie płynie - jak lawina ;)) Lubię, gdy ktoś opowiada historię w wierszu, która mi się od razu "wyobraża". Tu się tak stało :)) Coś tu z tymi rymami mi nie pasuje, choć przy pierwszym czytaniu nie zatrzymałam się ani razu, więc nie przeszkadza mi to w ogólnym rozrachunku:)) Pozdrawiam serdecznie:)

@error_erros Akurat trafiłeś w mój "stan duszy" tym wierszem, stąd kilka słów;) Jaki elaborat - elaborat to ja mogę napisać dopiero :) Wiesz, że jestem do tego zdolna - nie kuś losu 😂 Lubię ten wiersz. Jest taką ciemną melancholią. Aż mi się jeden wiersz pasujący do tego przypomniał, ale to kiedyś. A rymów się nie czepiam, bo wiesz nie mam prawa 😂 Byłam ciekawa czy dobrze je słyszę :) To zawsze jakaś nauka - zwłaszcza, że mam w notatniku rymy do sprawdzenia;) @error_erros ej no - tu mogłam wystartować jako nowy człowiek bez brzemienia fartucha 😂😂 No ale chodź Kwintesencjo, mów jakie objawy, zaraz naszykuję karpulę 🤪 Mr Error, masz tyle stomatologicznych wierszyków, że prawie jak dentysta - znieczulę, a Ty rwij, ile chce pacjentka.

@kwintesencja Dziękuję - napisałam to, co czuję i jak czuję. Pozdrawiam!

@Sylwester_Lasota można tak czytać wiersz - to jedna z jego warstw. Można go czytać tylko tak, można połączyć wszystko do kupy. Fajnie, że to wyłapałeś :) Pozdrawiam również :)

@error_erros Świat w tym wierszu ma własne prawa (plus za wyobraźnię) - brak czasu, brak powietrza, brak sił. W sumie czy tak źle by było (plus za pomysł)?Podmiot liryczny chce pustki, a pustka oczyszcza, zbiera siły, nie tworzy myśli - takie katharsis, lecz dostaje coś innego. Świat, który wydaje się PL za upragniony, nie podąża za jego marzeniami. "W próżni nie mija noc", a nawet wypłakać do końca się nie można "dzban pełny łez do połowy". Czasem tak jest, że świat nie podąża w naszą stronę - zamiast bezsenności, mamy bezżycie, być może potrzebne, by zwyczajnie odpocząć od wszystkiego - czego życzę PL. A technicznie - rymy tu są jakieś inne, ale pewnie nie słyszę ich dobrze?

Przyjdź jak będą siły! 🖤

@emwoo wiesz co, wstawię swój następny wiersz - autobiograficzny 😂 Tam moje pisarskie ego można porównać do Chin albo przynajmniej dupy słonia :) Ściskam :) @Leszczym e tam! Czytałam, że najlepsze pomysły przychodziły Jej do głowy podczas zmywania. Ja mam takie pomysły jak prasuję :) Moje wiersze są takie "ciemne", choć zdarzają się przebłyski i lux in tenebris :) Dziękuję za komentarz:)

@Just_obserwator fajnie, że podzieliłeś to świadomie na części i widać, że "panujesz" nad wierszem - to nie wcale takie łatwe. To do szukania rytmu - też mam z tym problemem. Wydaje mi się, że albo ktoś to czuje od razu, albo to kwestia doświadczenia. Pozdrawiam

@sam_i_swoi A i bardzo mądra to odpowiedź :))

@emwoo Mam podobnie - lubię w poezji być zupełnie kimś innym. A może poezja wywołuje nasze prawdziwe "ja" :)) Któż wie :) A z czystej ciekawości jak najdziwniej nazwałaś podmiot liryczny? :))

Jasne - zgadzam się. Natomiast żeby "łamać zasady" trzeba je znać. Sprawne operowanie w poezji nie tylko dotyczy słów - można wiele powiedzieć przez użycie odpowiedniej interpunkcji, również tej pozornie niepoprawnej. Można tak naprawdę wyrazić wszystko przy zastosowaniu świadomego "zapisu" wiersza, nadając mu właściwy sens. Jestem fanką takiej poezji i takiego zapisu. Styl futurystyczny jest mi znany i kochany. Natomiast nie lubię bylejakości w pisaniu, bo ja staram się szanować słowo, także cudze. Kocham o tym rozmawiać, kocham wymieniać poglądy na ten temat. A licentia... Cóż, moim zdaniem jest często nadużywana :)) Pozdrawiam serdecznie 🖤

@emwoo odrobina brutalności poezji dobrze robi. Nie wiem też sama, skąd moje rozmaite pomysły na uśmiercanie podmiotów lirycznych. Tzn wiem, ale nie chcę nikomu mówić, więc piszę wiersze :)

@emwoo oby nie, przecież to w imię poezji :)

@Leszczym dzięki - podmiot liryczny zostaje na końcu bez serca, bez duszy i bez sensu ;) Tu nawet errata do życia nie pomoże;) Pozdrawiam!