Ewelina

@Rafael Marius z nadzieją trudna sprawa. Raczej dość skomplikowana.

nadzieja potaniała i mam ją w nadmiarze - od tego przybytku ciało mdleje nadzieję mam że wrócisz nadzieja unosi mi podbródek rozrywa powiekę... gdy patrzeć na ciebie już nie chcę gdy wolałabym myśleć że nie wrócisz więcej nadzieja - ta złośliwa jędza... na oślep za mną biegnie

@Waldemar_Talar_Talar bardzo się cieszę i bardzo mi miło. Pozdrawiam równie serdecznie.

z dramatów codziennych najbardziej lubię złote łzy i przydługie monologi kiedy mówię ja kiedy mówisz ty a po wszystkim zamykamy usta ubrania zrzucamy - nieostrożnie w pośpiechu... tak gubimy bezpowrotnie pamięć - wszystkich gorszych chwil lubię te nasze małe dramaty ciiii...

@Rafael Marius pragmatyczne podejście, jakby nie patrzeć bardzo mi bliskie. Grunt to szczerość i po prostu przyzwoitość, w kłamstwa i manipulacja do nich się nie zaliczają z całą pewnością.

@Leszczym ładnie to podsumowałeś :) Fakt, jest właśnie tak jak piszesz i taka była intencja. Trafiłeś w sedno :))

@Leszczym a co Cię tak w tej myśli interesuje?:)) Chętnie poznam Twoje zdanie :)

@Leszczym a bardzo dziękuję Drogi Kolego:)))

@staszeko oj tam oj tam :) Lubię Twoje opowiadania.

@Rafael Marius tak, wiele zależy od indywidualnego podejścia, osobowości i potrzeb. Każdy w relacji może szukać czegoś innego. Warto się dogadywać, wzajemnie słuchać, , choć z tym bywa że jest spory problem :) @Marek.zak1 Jakby... właśnie "jakby" choć średnio zgrabne miało pokazać brak ostatecznej decyzji. Dziękuję serdecznie za czytanie i komentarz. Ps. Literówkę poprawiam, dziękuję 😊 Pozdrawiam. @slow ciekawe rozważania o miłości! Dziękuję :) Dobitnie pokazują, że miłość jest wyjątkowo skomplikowana a my ją czasem sami dodatkowo komplikujemy :) Efekty bywają tragiczne w skutkach. Pozdrawiam ciepło :) @violetta Twój komentarz przypomniał mi słowa KS. Twardowskiego o tym, żeby spieszyć się kochać ludzi, bo tak szybko odchodzą. Pozdrawiam :)

@Rafael Marius Otóż jest w tym wiele racji. Sęk w tym, żeby rozpoznać ten moment, a to już proste nie jest.

@staszeko przeczyłam z przyjemnością. Czytając Twoje teksty zawsze mam poczucie, że jest w nich głębia. Nie poruszasz się po mieliźnie, tylko sprawiasz, że czytelnik zaczyna snuć refleksje na temat, który pojawił mu się w głowie po lekturze. To ogromna wartość w tym bezrefleksyjnym świecie. Powtarzam jeszcze raz, że chętnie zakupię Twoją książkę, jak już ją wydasz:)

@Dekaos Dondi wiara góry przenosi, choć należy przyznać, że nie zawsze jest wystarczająca :)

@Elephant poruszający wiersz. Ciężko przejść obok niego obojętnie. Pozdrawiam :)

@Waldemar_Talar_Talar dobrze by było, żeby ludzie umieli dostrzec dobro a także je docenić. Zgadzam się z każdym wersem wiersza! Pozdrawiam serdecznie :)

@iwonaroma i otóż słuszna uwaga, błyskotliwa, takie lubię szczególnie :)

@Konrad Koper rozczarowania bywają bolesne i często zaskakują częstotliwością występowania :) Pozdrawiam

@staszeko to piękna puenta! Zostawmy ją.

@staszeko tak, coś w tym jest 🤔 Czasem też mamy serce za duże, a czasem mizernieje. Tak czy inaczej, nie zawsze doświadczamy euforii radości i nic w miłości nie jest oczywiste :)

@staszeko bardzo dziękuję za interesujący komentarz. Miłość niby taki powszechny temat, tyle mądrych głów pisało na jej temat, a ona ciągle jest zagadką i przy tym ma tyle odcieni a i pułapką bywa. W każdym razie temat miłości jest ogromnie fascynujący i zdaje się, że niewyczerpany :) @Tectosmith dziękuję pięknie 😊 Problem podejmowania decyzji, zwłaszcza tych radykalnych w skutkach, jest sam w sobie trudny, bo człowiek zostaje z nim sam... Ale to dobrze, w razie błędu, nie będzie mieć na kogo zrzucić odpowiedzialności ;) Pozdrawiam serdecznie 😊

@Tectosmith Bardzo Ci dziękuję 😊 Takie zasypanie to sama radość :) Pozdrawiam ciepło 🤗

może już trzeba naszej miłości - pogrzeb huczny wyprawić kondukt nie będzie długi albo tylko majaki - za nią podążą może już czas i dzwony zabiją głośno jak nam nie biły przez tyle lat może nadeszła pora na przebieranki garnitur od ślubu masz a ja welon z białej firanki... na czarno go pomaluję mułem spod morskich fal może to czas by zgiąć kolana nisko się pokłonić do stóp paść i już za miłością nie gonić ... pokornie przyjąć co los dał nie trwonić czasu nie trwonić

sercem wtulona w pościel - milknę ci-sza rozdrabniam się na kawałki tętno jest moim jedynym rytmem pły-nę rozbijam przestworza ciałem bezlotka obłoki przecinam - zachwytem chojna

@poezja.tanczy tak się składa, że ja też siwieje :) Także... taka sytuacja :) Dziękuję że zaszedłeś do mnie na chwilę. Pozdrawiam :)

@iwonaroma dziękuję serdecznie za uznanie 😊