Ewelina

@Rafael Marius Życie pisze różne scenariusze :)

już cię maniakalnie nie wyrzucam - przez drzwi tylko przez ramiona - chude mizerne... w otwartości niepewnie się chwieję kreślę ciasną przestrzeń między twoim i moim ciałem na wieki lecz nie na zawsze

@Tectosmith piękny, prawdziwy i taki bezkompromisowo smutny...

@Jacek_Suchowicz bardzo ładnie, ujmująco! Pozdrawiam :)

@Tectosmith bardzo Ci dziękuję. Jest mi niezmiernie miło 😊 Pozdrawiam przedświątecznie :)

@Rafael Marius ładnie, tak wdzięcznie, nawet czarująco :)

rozgniatam powietrze w dłoniach zaciskam palce w ciemne chmury a niebo pojaśniało mi przed oczami i droga szeroka i śnieg zaczął pruszyć raz jestem tu a raz mnie tu nie ma przechadzam się idąc w nieznane usta niepewnie w poemat otwieram tobą natchniona nowy rozdział zacznę powoli i koślawo stawiam drobne kroki linijka po linijce rozpływam się w atrament próbuję wiatr choćby wzrokiem dogonić i ciebie i ciebie i tych słodkich chwil parę... czekam...czekam... w wosk zastygając

@Rafael Marius dokładnie, bardzo dobrze napisane. :)

@Tectosmith dziękuję :) Właśnie tak jest, życie przeplata się ze snem, a sen z życiem. Pozdrawiam serdecznie 😊

rankiem zuchwale wstaję... może tylko czasem opadam na kołdrę bezwładnie - gdy mi powietrza brakuje i z twoich ramion siły znów za dużo słów choć szeptem ściegi plotę rankiem do snu się budzę

@any woll ujmująco i inteligentnie. Pozdrawiam :)

@Sylwester_Lasota bardzo Ci dziękuję :) Malowanie to niezwykła sztuka, ma w sobie coś magicznego. Pozdrawiam :)

@wolnosc_mojej_duszy bardzo dziękuję :) @duszka bardzo się cieszę :) Dziękuję za piękny komentarz. Pozdrawiam :)

@Leszczym krzywy czy prosty... Na pewno dobry :)) Pozdrawiam :)

@promyki.dobroci poruszający wiersz, dużo w nich silnych emocji. Pozdrawiam.

@ja_wochen bardzo ciekawe i zmusza do do myślenia.

@Gizel-la bardzo dziękuję za odwiedziny :) Mieć własny świat to jest to! Pozdrawiam :) @Tectosmith ach, aż niepoprawna jestem?:) Pozdrawiam Cię serdecznie 😊 @Rafael Marius masz dar do trafionych diagnoz :)

@Rafael Marius bardzo trafne spostrzeżenie. O to mi w wierszu chodziło. Tak, to prawda z tym malowaniem. Wszystko to kwestia wprawy.

@Rafael Marius metafora... daleko idąca :)

namalowałam obraz - taki najlepszy dla siebie ponawlekałam tęczę na burzę wyszeptałam odważną nutę... i niebo ciemne pojaśniało a teraz siedzę... i wzdycham dryfuję spojrzeniem otacza mnie kojąca cisza

@viola arvensis bardzo mi miło 😊 Dziękuję. Pozdrawiam :)

@Wędrowiec.1984 ciekawie napisałeś, bez moralizowania i nachalności, co jest sztuką! Pozdrawiam serdecznie :)

@Wędrowiec.1984 tak, faktycznie nie ma tu dialogu. Pewnie dlatego, że ja słyszałam tę historię z ust tylko jednej ze stron. Znałam jedynie jej emocje i jej przekaz.

@Wędrowiec.1984 zamiast światła w pierwszej wersji było słońce i ostatecznie uznałam, że zamienię na światło. Myślę, że słońce budziło kontrowersje. W wierszu jest opisane konkretne zdarzenie. Mamy tu dwoje ludzi, których spotyka się po burzliwym rozstaniu. Jedno z nich pragnie unormować ich relacje a drugie nadal szarpane jest emocjami, stąd krzysz...

@Rafael Marius dziękuję :) Taki debiut :) Treść oczywiście taka, od dawna przeze mnie zawłaszczona. Piszę o sprawach, które mnie zajmują choćby umysłowo. Jestem w tym spójna, szczera wobec siebie i Czytelników.