Ewelina

@staszeko piękne podsumowanie i odrobinę tajemnicze...

@Marek.zak1 popieram! Pozdrawiam:)

@MIROSŁAW C. ja też. Pozdrawiam:)

@staszeko tak właśnie jest jak piszesz. Wszystkiego wiedzieć nie będziemy nigdy a to czego się dowiemy niekoniecznie przyniesie ulgę czy zrozumienie... Czasem lepiej tkwić w błogiej niewiedzy;)

@Wiesław J.K. bardzo się cieszę 😊 ja też lubię:) Pozdrawiam słonecznie:)

@staszeko piękna refleksja... Ach i się rozmarzyłam :) @Wędrowiec.1984 podobne mam upodobania 😊

@poezja.tanczy bardzo mi miło 😊 Dziękuję serdecznie za ciekawy nietuzinkowy komentarz. Pozdrawiam:) @Wędrowiec.1984 jak miło Cię czytać:) Dziękuję za przychylną recenzję. Tak, masz rację: temat rzeka i chyba niewyczerpany... nieskończony... I przez to tak fascynujący.

@staszeko chciałabym mieć Twoją cierpliwość do pisania prozy. Tak zgrabnie zawsze Ci to pisanie wychodzi:)

@Jacek_Suchowicz trafnie! Pozdrawiam:)

@Wiesław J.K. pewien rytm życia, który ciężko nazwać harmonią, choć bywa że świadomie do niej dążymy. Pozdrawiam:) @staszeko a to bardzo ciekawe skojarzenie :) Szerszy kontekst tu miałam na myśli, ale Twoje rozumienie jest w pełni uzasadnione. Pozdrawiam :) @Waldemar_Talar_Talar dziękuję 😊 Pozdrawiam ciepło.

@Leszczym bardzo się cieszę, że to co piszę przypada Ci do gustu. Ja mogę powiedzieć to samo o Twoich tekstach:) To zawsze miłe mieć odbiorców:))

@staszeko dziękuję za wyjątkowy komentarz 😊 Ach ten wiatr... :) @Wiesław J.K. coś w tym jest faktycznie. Pozdrawiam:)

Dom. Sufit i podłoga. Wielość form pomiędzy. Czasem hałas. Niekiedy cisza - chciana, niechciana, miła i złowroga. Blisko. Daleko. My - nierzadko razem. Dom nasz. Z Bogiem i bez Boga. Żal. Radość. Lament. Jakie szczęście że jest... Do nieba. Do piekła. Do naszych bram. Dom. Droga. Wciąż jest. W nas trwa.

@Leszczym bardzo mi miło :) Rewanż niezmienne kojarzy mi się zwłaszcza z rywalizacją. Taka tu nie występuje;)

@Leszczym do Was? ;)) Do jutra zatem :)

@Leszczym ciekawa historia, ciekawy pomysł! Ciekawie napisane:)

moje ciało nie świętość a jednak świątynia - dla ciebie każda linia zagięta każda rysa i gładkość każdy spełniony dźwięk... gdy rozkwitam w tobie ciężar trosk tkwi płytko w pobliżu cienkiej powłoki skroni moje ciało wciąż jak pomnik - wewnętrz bogactwo ocean wspomnień wspólnych doświadczeń rzeka i czas który naszą młodość trwoni

@staszeko zdecydowanie się z Tobą zgadzam. Czasem mam wrażenie dryfowania w powietrzu, zbliżam się i oddalam. Oddalam i zbliżam... Pozdrawiam serdecznie 😊

@Leszczym wiersze też nie są duże;) ale ok, nie będę się czepiać:)

@Leszczym nie :)) raczej mała :)

@Leszczym nie jestem duża:))

@staszeko dziękuję, że mi o tym przypomniałeś. Czasem o tym zapominam. Pozdrawiam ciepło 😊

@Leszczym jestem urzeczona:) Pozdrawiam serdecznie:)

@staszeko intrygujący komentarz. Dziękuję 😊 Pozdrawiam serdecznie:)

@jan_komułzykant bardzo dziękuję :) Pozdrawiam także:) @Dared dziękuję bardzo:) Pomyślę o tym spojrzeniu. Dziękuję za spostrzeżenia. Pozdrawiam:)