Manek

@Leszczym Ha ha. A im mniejsze i bardziej niepozorne, tym szczekają głośniej. Dziękuję za uznanie. Pozdrawiam

@Naram-sin Nie zgadzam się z ostatnią częścią Twojej wypowiedzi. Błąd gramatyczny to jednak coś całkiem innego a "Wybacz że nie byłem" jest jak najbardziej prawidłowe. Jest to figura retoryczna, tak zwane niedomówienie.

Aż się dziwię, że nie dostałaś do tej pory więcej głosów. Dla mnie fascynujący wiersz. Pozdrawiam

Ja bym nic nie majstrował. Wiersz jest dobry, jaki jest.

Wiersz pierwsza klasa. Podziwiam bardzo.

Taaaaak. Słowami można wiele treści ułożyć ale także i żadne. Pozdrawiam

@Łukasz Jasiński Wilk to piękne zwierzę. @SylabaIgloska Tak, w takim fałszywym moraliście tkwi także hipokryta. Pozdrawiam

Moralista Gromiąc, że się naród chami, Wyskakuje nań z zębami. Marek Thomanek 24.04.2025

Do świtu marzyć i dłużej jeszcze, Pod promień słońca, z tęczą i deszczem, Wzlecieć na jawie, jak kiedyś we śnie, Zanurzyć w baśnie siebie bezkreśnie.

Ładnie. Do tego wiersza można częściej powracać.

Piękny opis przyrody. Aż czuć ten upalny i leniwy sierpień w południe. Pozdrawiam

@Kwiatuszek Może być i mrożona. Nawet pasuje dobrze, bo będzie podana na mojej nowej hacjendzie na Karaibach :-))

@Kwiatuszek He he. Kwiatuszku, chętnie możesz mnie zaproponować do nominacji. Stawiam kawę, jak się uda. :-))) @violetta No to uważaj, bo się takę poparzysz!!!!

@Domysły Monika, @Marcin Tarnowski Miło mi, że zajrzeliście i się Wam wiersz spodobał. Pozdrawiam

@Stary_Kredens Także nie lubię upałów. Dziękuję za wpis. Pokaż mi więcej zwrotów, których jeszcze nie znam a napiszę znowu. Pozdrawiam @Roma Ano jak to wiosna. Młoda i niedoświadczona. :-)))

@Jacek_Suchowicz By Jacek, co wierszyk wstawił Się także domysłem bawił :-))

Wiosna U krańca zimy, z zarania Kiełkuje z wolna wiośniana, Przynosi nowe nadzieje. Świeżym urokiem jaśnieje. W kwiecia sukience znów modnej, Wpierw skromnie lecz coraz szczodrzej, Zwiewnie w zielonych ciżemkach, Gdzie stąpnie lód, głusza rozpęka. I tańczy, się kręci, wiruje – Pryskajcie śmierci niczyje! Uświadczy tak czy inaczej I ćwirem ptasim skrzydlaczy. I prędzej, wyżej, pod niebo, W objęciach ta jedna potrzeba, Miłością rozwarte ma usta, Czaruje frywolnie rozpustna, By w biegu tej chuci bogatej Poparzyć gorącym się latem. Marek Thomanek 17.04.2025 @Stary_Kredens Dziękuję za inspirację do napisania tego wiersza.

@Stary_Kredens Nawet mowy ojczystej uczy się człowiek całe życie. Jest tyle zwrotów , których się jeszcze nigdy nie słyszało. A za wiośniany naprawdę dziękuję. Postaram się go kiedyś użyć. Może będzie tak: U krańca zimy, z zarania Kiełkuje z wolna wiośniana, Przynosi nowe nadzieje. Świeżym urokiem wiośnieje.

Oryginalny wiersz. Poza tym dziękuję za nowe słowo. Zwrotu "wiośniany" jeszcze nie znałem. Pozdrawiam

@Domysły Monika @Deonix_ Tak, właśnie. Te torsy włochate, my misie chrap... ehm... mruczące. Wiem, że kobiety także mruczą ale my mruczymy lepiej. A to po to aby nocą nasze błękitno-lekkie słodycze przed dzikimi zwierzętami uchronić. Tak nam ewolucja kazała.

A pajac stał na ich czele.

@Domysły Monika Za to my mamy włosy na plecach 😉 Ale dziękuję za naukę. Przemyślę to sobie.

@Deonix_ @Domysły Monika Ano tak. Zmylił mnie rodzaj żeński w wierszu. Nie wziąłem pod uwagę, że może pisze tutaj kobieta. Ot taka męska prostolinijność.

obłuda?????

@Domysły Monika Ano właśnie żadne z nich nie jest dobre. Po prostu takie kłębowisko gadów. Mimo wszystko nie umieją bez siebie żyć. Takie mał węż stwo. (proszę stojąc na głowie 100 razy zaśpiewać 😉 ) Pozdrawiam serdecznie