Gosława

Zdecydowanie moje klimaty Bliskość natury i taka nieuchwytna myśl czy aby na pewno można... Bardzo mi się ten wiersz podoba Pozdrawiam

No to jest coś! Znakomite

Boję się doczytać do końca bo jakieś mi to wszystko znajome Wrócę z kieliszkiem wina albo setką wódki😉 I żebyś mnie źle nie zrozumiała Uwielbiam takie historie ale muszę na spokojnie z zamglonym umysłem który wejdzie głębiej w temat

Wiesz trzeci raz do tego wiersza podchodzę i boję się skomentować tak jak czuję Łatwiej byłoby napisać że świetny że obrazowanie sugestywne i w ogóle fenomenalnie wyszło Ja jednak zamiast czytać układam w głowie fabułę i wyczuwam się w to o czym piszesz Niezwykle przemawiają do mnie te obrazy Zwyczajnie w świecie się zasmucam

Ojejku ja jako zaprzysiężona "Jesieniara" zaczytałam się w tym wierszu 🙂

@Berenika97 bardzo dziękuję za tak piękny komentarz 🙂 Ja z natury jestem gadułą i zdecydowanie lepiej wypadam w bezpośredniej rozmowie Komentowanie nie jest moją mocną stroną Przytulasy i uściski 🙂

@Waldemar_Talar_Talar bardzo dziękuję Miło że wiersz zatrzymał 🙂 @Stary_Kredens ja też celowo nie tłumaczę geneza tego tekstu Smutna to historia Pozdrawiam serdecznie @Bożena De-Tre bardzo dziękuję Cieszy mnie to że moja pisanina czasami potrafi też wzruszyć Pozdrawiam serdecznie @Jacek_Suchowicz a wiesz że ja będąc dzieckiem takie myszy w kieszeni zimowego plaszcza znalazłam Że strychu zniosłam i pokazałam tacie On akurat jadł obiad Oddał go po chwili Niby lubi zwierzęta ale jakoś tak gryzoni nie bardzo 🙂 @Berenika97 myślę że bardzo dobrze odczytałaś przesłanie tego wiersza Pozdrawiam serdecznie i dziękuję

@Nata_Kruk witaj w klubie "starych dusz" 🙂

@huzarc nie spodziewałam się tak miłego komentarza dziękuję W tym wierszu starałam się pokazać bliskoś jednak nie aż tak bardzo przerysowaną i małą Miło że doceniłeś 🙂 @sisy89 bardzo dziękuję Sisu 😘 @Migrena o! zapamietałeś moje imię 🙂 Nie wiem czy mistrzowskie 🙂 Na pewno takie moje i "Anine" do tego podmiotu lirycznego chyba najbardziej pasuje sielsko anielskie otoczenie Pozdrawiam serdecznie 🙂 @tie-break rzeka zazwyczaj pachnie mułem Aż się wzdrygnęłam 🙂 A tak poważnie to akurat ta rzeka pachnie zapomnieniem Rzeczywiście sporo w tej akurat historii z romansów i ballad Niekoniecznie tych "najniższych lotów" Pozdrawiam i dziękuję za czytanie

@Simon Tracy bardzo dziękuję 🙂

Anna patrzy jak niezgrabnie nogami powłóczy pająk na torsie ukochanego zaplątany w gąszczu włosów raz za razem przegrzebując korytarze nad głową szeleszczą pożółkłe już liście dębiny wrześniowe słońce nadal parzy muskając ostrym językiem spocony kark w oddali szumi rzeka opływając delikatnie zwilgotniałe łodygi trzciny błotną mazią zalepiając tulejniki brudząc nieskalaną biel kwiatostanu i tylko trzmiel bez gracji w popłochu odurzony zapachem dzikiego tymianku zapętla małymi kręgami światy pomiędzy

@Nata_Kruk Natalko ja w tej tematyce najlepiej się odnajduję Im jestem starsza tym bardziej sentymentalna W wiersz ach przywołuję duchy moich babek i prababek Nie wiem jak to wyjaśnić ale jestem z Nimi jakiś emocjonalnie związana Czasami myślę sobie że nie pasuję do tego świata

No powiem Ci Hanuś że mnie zaskoczyłaś taką dosłownością Już kiedyś pisałam że lubię taką Twoją niewymuszoną bezpośredniość Pozdrawiam Cię serdecznie 🙂

Zatrzymam się przy tym wierszu na dłużej Nawet nie wiesz ile takich domów jest wokół nas A z nich wychodzą ludzie bardzo połamania psychicznie I tylko na niektórych los laskawszym wzrokiem spojrzy

@Migrena bardzo Ci dziękuję Leszczym Michaś wspomniał że lubi moją Lucynę To chyba najmroczniejsza z moich postaci i najtragiczniejsza zarazem Do niej jesienny klimat bardzo pasuje Dziękuję pięknie za czytanie 🙂 @Bożena De-Tre jest mi bardzo miło Dziękuję pięknie za tak miłe słowa 🙂

Ależ bym sobie tego pleśniaka zjadła Zapachniało 🙂

W Żurominie jest osiedle Unitra Dawno temu produkowane w tym mieście były radia Zakład upadł a z nim też miasteczko Teraz głównie znane z przedwczesnych śmierci młodych narkomanów

Lucyna strąca krople z jesionki wełna chrzęści pod palcami niczym zlepek waty tej samej która zalega we framugach okna na głogu przysiadła sójka patrzy na świat spode łba tylko turkus gdzieniegdzie przebija na skrzydłach aż żal puścić ją wolno opasłe gruszki tłuką ziemię cóż ona winna że leży odłogiem zamiast rodzić raz po raz już nawet chrzan zwinął zieloność by nie zakłócać przeobrażenia w taki dzień nosisz w sobie pleśń rozgarniając zgniłą przestrzeń niby zwyczajnie podzielność uwagi między ich troje

@Migrena Reniu 🙂

Mimo że ten wiersz jest do szpiku smutny to znalazłam w nim przepiękne frazy które nadają mu takiego aksamitnego wykończenia Przez co tekst jest miękki bez takich bardzo ostrych wwiercających się w głowę skojarzeń Nie wiem jak lepiej te moje odczucia ubrać w słowa

@Jacek_Suchowicz bardzo dziękuję Jacku za miłe słowa Pozdrawiam 🙂

@wierszyki bo ja jestem taka prosta baba że wsi 😉 Ostatnio coraz mniej mówię jeszcze mniej piszę Pozdrawiam Cię naprawdę serdecznie 🙂

@hania kluseczka jejku nie spodziewałam się tak miłych komentarzy Dziękuję Haniu Wiesz staram się aby moje wiersze były takie właśnie "czyste"mimo że to o czym piszę nie zawsze jest kryształowe Pozdrawiam Cię serdecznie

@Leszczym Lucyna to ta najbardziej mroczna Na razie stoi w kącie 🙂

Ja zachwycam się takimi miniatura mi Cudnie wyszło 🙂