Rafael Marius

@WitoldZmora Ładnie, rytmicznie i melodyjnie.

@Radosław Może się zawstydził nadmiarem miłości?

Tak pamiętam to. Mówili, że są tylko na 50 lat zaprojektowane. Na to wygląda, choć tam i siam pękają. Jednak są opracowane metody naprawy.

Znam to z autopsji, przez 10 lat byłem jedynym dzieckiem w rodzinie i wszystkie panie o mnie zabiegały.

Tak te bloki z płyty dużo zyskały, gdy przy okazji ocieplania zostały otynkowane i pomalowane na ładne kolory.

Pewnie teraz wygląda dużo lepiej niż w latach 70tych. Cała Warszawa nam wypiękniała.

Ja też na takim spałem do 15 roku życia z przerwami. Przeprowadza się do Ciebie?

@Leszczym Kiedyś bywałem często na Stegnach, bo sporo osób z grona znajomych tam mieszkało, ale to takie bloki z płyty były. Prowizorka i wszechobecne błoto.

W takie uczucia jestem w stanie uwierzyć, zatem życzę jak najwięcej miłych chwil.

@Waldemar_Talar_Talar Takie podstawowe wartości, które nam giną zbyt często z oczu.

Ja jestem realistą z dużym doświadczeniem w temacie i w żadne romantyczne ideały nie wierzę. A uczucia można sobie stworzyć na poczekaniu jakie się chce wystarczy nieco wprawy. Czyż nie?

@violetta Uczuciom i uczciwości nie do pary.

@FaLcorN Życie to niekończąca się podróż.

Tak właśnie nader często czynię.

@ja_wochen Nie należy dać się zwieść pięknym słówkom, a serce za przewodnika.

@andreas Ładnie napisane. W moich klimatach. Najpierw blaski chowa, a potem wkłada pod poduszkę, czyli postępuje ja typowy Mikołaj, niekoniecznie święty, ale mniejsza o to.

@MIROSŁAW C. Coś w rodzaju oświecenia.

Życzę zatem powrotu do pełni zdrowia.

Wzajemnie i miłych spotkań z wyobraźnią.

Czego Ci życzę, bo to straszna choroba. Jeśli ma ciężki przebieg eliminuje całkowicie z życia. U mnie trwała około 3 lat, ale to było dawno jakieś 25 lat temu. Zresztą nie ja jeden na tym forum z tym problemem się zmagałem.

@Leszczym Czego się nie robi dla publiczności.

@Starzec O tym?

@MIROSŁAW C. Dobrze napisane, szczególnie dla kogoś kto wie w czym rzecz. Mam podobne doświadczenia, może z wyjątkiem księdza, bo nie jestem katolikiem i nigdy nie byłem.

Hipochondria to faktycznie choroba niezrozumienia. Wiem coś o tym.

To bardzo dobrze. O to właśnie chodzi by sobie pogadać o poezji. Odkąd zacząłem pisać wiersze niecałe 4 lata temu moja wyobraźnia bardzo się rozwinęła. Zatem uważam, że jednak ktoś obdarzony bujną mógłby pójść na randkę z wierszem. Póki co nie ja, ale może kiedyś, kto wie? Są tacy, co kochają sztukę ponad wszystko. Skoro są osoby które umawiają się na randki z urojonymi kochankami tworząc z nimi nieraz wieloletnie więzi, to dlaczego nie z mową wiązaną. Jedno i drugie jest tylko projekcją wyobraźni, wcale nie chorej jakby się mogło niektórym wydawać. To bardziej kwestia genów i wynikającej z nich osobowości, dla której wyobraźnia staje się żyjącą rzeczywistością.