Rafael Marius

Owszem, owszem.

Chyba bym nie potrafił.

Miałem pewną przewagę konkurencyjną, która mogła przeważyć szalę zwycięstwa na moją stronę. W tamtych czasach mężczyźni byli zainteresowani kobietami zatem rywalizacja była mordercza. Teraz są inne przeszkody.

Mój dziadek był mistrzem cechowym elektroniki. Ojciec jako inżynier przez wiele lat pracował w tej branży. A ja trochę się tym zajmuje hobbystycznie od strony praktycznej, choć podstawy teorii też znam z Politechniki, bo miałem przez kilka semestrów taki przedmiot. Można powiedzieć tradycja rodzinna.

Fajnie byłoby już się nie obudzić.

To raczej problem psychiczny z introwertyzmem bym tego nie wiązał.

Tak, ale wszyscy tylko na tym kończą, Jako osoba niepełnosprawna doświadczam tego na co dzień, zatem wiem co mówię.

Rozumiem. Jak akurat jestem z dziada pradziada Warszawiakiem, co bardzo rzadkie w stolicy i powiem Ci że naszej kultury też już od dawna nie ma. Ostatnim jej przedstawicielem w naszej familii był mój pradziadek, który władał ino warsiaską mową i należał do deczko szemranej ferajny z Kiercelaka. Napływ w dużej ilości flancowanych Warszawiaków sprawił, że ci regularni, a nawet leguralni rozpłynęli się w tłumie.

Dziękuję za miły komentarz i serduszko.

@Leszczym Coś dla elektroników.

Pewnie że pamiętam nieraz sobie na tym wynalazku portki rozdarłem nie mówiąc już o ciele. Szatański wynalazek.

@Alicja_Wysocka Drut kolczasty to faktycznie szatański wynalazek jeśli poprzeć na jego historię i zastosowanie.

@Hiala Czasem tak bywa, ale bardzo rzadko, z reguły dużo więcej trzeba.

@Robert Witold Gorzkowski Trudno się utożsamić, bo całe życie mieszkam w tym samym miejscu.

@Annna2 Smutna opowieść.

@Triengel Zabrakło profesjonalnej pomocy, bo w takich przypadkach domowymi metodami niewiele się zrobi.

Jednak stało się inaczej za sprawą owej fortuny z wiersza, która podobno jest ślepa. Owszem pełna zgoda. Ten tekst powstał z mojego osobistego doświadczenia, bo tak dziełem przypadku się stało, że w za młodu miałem okazję dość sporo takich gwiazd i gwiazdeczek obojga płci poznać. I nie przypominam sobie ani jednej, która by nie cierpiała na chroniczny brak bliskości. One i oni są tacy jacyś zawsze ponad, trochę niedostępni, gdzieś tam wysoko oddaleni na firmamencie sławy. I nie jest to nawet takie ważne jak duży jest jej zasięg. Już nawet taka miss szkoły podstawowej, czy nawet klasy może mieć z tym problem. Przeciętne osoby w tym temacie radzą sobie znacznie lepiej. A jak pomóc gwiazdeczką? Przytulić tak zwyczajnie po swojsku. Spojrzeć w oczy bez chęci posiadania. To przyciąga prędzej czy później, szczególnie gdy młode i nie zepsute do cna. I samemu być sobą bez udawania kogoś znanego. Dziękuję za komentarz i serduszko.

Bardzo mi miło że wiersz taki efekt wywołał i życzę by nie była to tylko przelotna chwila z bliskością. Dziękują za miły komentarz i serduszko.

Jakoś tam chyba dbamy nie najgorzej siejąc to i owo, a potem zbierając owoce naszych starań. I jeszcze podziękowania administracji się należą rzecz jasna,

Dziękuję bardzo za przychylność i serduszko. Tak zgadza się. Owszem emocjami pisany jak to często u mnie bywa, nie tylko w poezji. W sam raz na zbliżający się początek wakacji z domyślnymi życzeniami doświadczenia bliskości w tym sprzyjającym jej czasie. Szczególnie dla tych, którzy jej jeszcze nie spotkali na swoich krętych ścieżkach.

Tak było, co dla mnie okazywało się dość korzystne, gdyż trochę znałem i to kilka zatem stawałem się języczkiem uwagi całej wycieczki, szczególnie ta damska strona autokaru działała na mnie kojąco.

One tak się łączą automatycznie. Jak chcesz mieć oddzielnie to trzeba odczekać co najmniej 20 minut lub trochę więcej i dopiero wysłać następny. Ale w sumie po co.

Dla przeciętnego człowieka takiego jak ja z pewnością tak właśnie jest. Trafne skojarzenie. Faktycznie można się roztopić, a swoją drogą bardzo ładna piosenka z czasów mojej młodości i aktualna do dziś. Wygląda na to że nie wiedzą podobnie jak duża część młodego pokolenia wychowana na ich produkcji. Dziękuję za ciekawy komentarz.

Tak to bywa niestety szczególnie po powrocie z wojny lub innej poniewierki.

Witam również ciepło. Na pewno się uda. Tu generalnie panuje bardzo miła i wspierająca atmosfera. Niektórzy są tu po kilkanaście lat co też dobrze świadczy. Dziękujemy za uznanie. Co do wiersza to bardzo udany debiut. Życzę kolejnych równie dobrych.