Rafael Marius

@poezja.tanczy Owszem, pouczające w zabawny sposób.

Może dla Ciebie. Dla mnie na pewno nie. Mnie do rozwoju pcha chęć, poznawania nowych obszarów życia, systematycznie jeden po drugim, w równowadze, zróżnicowanych. Emocje nie grają tu pierwszoplanowej roli.

@Elephant Dziękuję za zainteresowanie wierszem.

@Leszczym A może jednak lepiej poprzestać na calach. Małe jest piękne. Wróciłeś do stolicy?

@Ewelina Warto już za życia spróbować odrobinę nieba.

Poza tymi, którzy są idealnie na środku cechy, a tych jest garstka, cała reszta ma większą skłonność albo do depresji albo do manii. Tych do depresji jest znacznie więcej, co nie oznacza, że będą ją mieli. To jest tylko cecha osobowości. A widzisz, czyli jest jakaś ciemna strona tych dobrych emocji. U mnie też tak bywa, ale bardzo rzadko, bo ze spaniem jest dobrze.

Nie łatwe, niestety, choćby nawet dlatego, że niektórzy udają wrażliwych, żeby się przypodobać, widząc, że potencjalny partner taki jest. Można się nabrać. A ja muszę i przed dobrymi, gdy są bardzo intensywne, nawet uważniej niż przed złymi. Te są bardziej dla mnie niebezpieczne. Ale wiem, że jest to raczej rzadkie. Większość ludzi ma skłonność do depresji.

@Ewelina u mnie też wrażliwości za dużo, ale pracuję nad równowagą i mam nawet pewne osiągnięcia. Generalnie to warto szukać ludzi o zbliżonej wrażliwości w kluczowych dla nas obszarach, wtedy jest łatwiej. Chyba, że ktoś lubi trudniej. Są tacy i brawo dla nich.

Skoro masz w nicku 63, to być może jesteś rocznik 1963. A jeśli tak to pamiętasz jeszcze towarzysza Wiesława, moja epoka to towarzysz Gierek zwany Edkiem, a później generał spawacz. Niestety nasze materialne życie było limitowane kartkami, a to duchowe, na zewnątrz cenzurą. Szczęśliwie na to wewnętrzne sposobu nie mieli. Zatem kwitło w zaciszu M3. Dziękuję za przychylność.

A mój pradziadek. Tak się typowo mówiło w Warszawie za jego czasów. Jego kumple też tak się witali.

@eskaoer Nie pozostaje nic innego jak zbuntować się i nie zadawać się z robotami, na tyle na ile jest to możliwe, póki co jeszcze jest.

@Czarek Płatak Warto mieć ziemię obiecaną i do niej dążyć.

Niebieskie, czy w innym kolorze?

@A-typowa-b Dziękuję za serduszko.

A u nas w centrum Warszawy kwitną tu i ówdzie. Te poniżej z ogródka znajomej sąsiadki. Też tak uważam. Głupie roboty same nic nie potrafią. A Ci co to projektują, też są tylko wykonawcami zleceń z niewiadomego źródła ukrytego za siecią kolejnych przedstawicieli.

Dzięki. To proszę daj znać jak znajdziesz. Może nawet też o lilii wiersz napiszesz.

@beta_b Postawa wyrażona w wierszu, ze wszech miar godna pochwały. Też podobny temat w jednym podjąłem i pewnie za jakiś czas go opublikuję. A ja jestem z natury otwarty i zawsze taki byłem. Obecnie z umiarem, za młodu, bez.

@Leszczym W PRLu to wszystko musiało być wykonane przed terminem, gdy nie było, zmieniało się wcześniej przygotowany plan. I było, premia również. Ale w związkach nie jest dobrze być stachanowcem, przodownikiem pracy, bo jak wiadomo nadgorliwość gorsza jest od faszyzmu, komunizmu też.

No właśnie nie mam pod ręką i raczej nie będę miał w najbliższej przyszłości. Kiedyś je fotografowałem w ogrodzie botanicznym w Powsinie, ale tych zdjęć to już nie znajdę. A teraz to już nie dla mnie wyprawa. Chyba, że @violetta wiem gdzie są w naszej okolicy?

@Ewelina Owa lilia mogłaby być pięknym kwiatem wyrosłym z poezji, a może nawet nią samą. Wszystko pasuje.

Też tak kiedyś miałem, szczególnie w okresie studiów. Ano tak to jest. Jak introwertyk się rozgada to trudno go powstrzymać, jednak musi być odpowiedni rozmówca i wart trudu temat.

@poezja.tanczy Dziękuję za przychylne spojrzenie na wiersz.

Znając gołębie to ma chętkę na chleb.

Ten gołąb już do Ciebie leci. Zwierzał mi się.

@poezja.tanczy Ja też tak kiedyś miałem, jak ten makak.