Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rafael Marius

Użytkownicy
  • Postów

    9 487
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    77

Treść opublikowana przez Rafael Marius

  1. Bo nie można oszukać wszystkich i na zawsze.
  2. Niebieskimi, niewinnymi oczyma i wtedy będzie jego.
  3. Dziękuję za przychylną opinię i serduszko Zimowy spokój, gdy natura układa się do snu. A ludzie na odwrót zwiększają aktywność w grudniu, ale beze mnie. Ja do tego pociągu nie wsiadam.
  4. O tam uduchowionych i lubiących taniec nie brakuje. Prawdziwe zagłębie. Mają to w genach.
  5. Powiedziała babcia spóźniając się na ostatni pociąg. Ale dla mnie ten ostatni jeszcze nie odjechał. Nie jestem dziadkiem.
  6. Ja chodziłem do mat-fiz, a polski był de facto historią literatury. Uczyłem się głównie języków obcych. Jak oddawałem pracę magisterską to promotorka powiedziała, że dobre, ale nie po polsku. A ja w ogóle nie wiedziałem o co jej chodzi. Ostatecznie napisałem po angielsku, bo tak mi poradziła. Ale od dwóch lat piszę wiersze i interesuje się również językiem polskim.
  7. Jak kura pazurem. Mnie szkoła nie interesowała. Zatem i postępy były niewielkie Dopiero w liceum zabrałem się do roboty. Poza tym jestem z natury leworęczny, a kazali prawą.
  8. To ci się dobrze powodzi. A tam chłopaków ładnych nie brakuje. Zresztą zależy, kto jaki typ urody lubi.
  9. @wolnosc_mojej_duszy Zatem życzę owocnej twórczości.
  10. Kiedyś sprawdzałem to wystarczało między 1200-1500 USD miesięcznie w zależności od kraju, by dostać w tym regionie stałą rezydenturę. Teraz może być nieco więcej. Wizy turystyczne są tylko na pół roku, a potem trzeba jechać dalej, co zresztą niektórym pasuje.
  11. Siedem lat to całkiem długo. To już Ty najlepiej wiesz co się najbardziej opłaca. Tobie to dobrze. Niejedna by pozazdrościła takiej osobowości.
  12. A ja takim musiałem gryzmolić przez trzy pierwsze klasy podstawówki, stawiając kleksy. Długopisy były dla starszych uczniów.
  13. Otóż... to najważniejsze. Trzeba się szanować. Właśnie. Najważniejszy jest solidny grunt do startu i paliwo do lotu. A jak długo tam pracowałaś? Zatem życzę pomyślnych wiatrów.
  14. @jazzkółka Sprytnie napisane.
  15. @violetta To będziesz ważna. A do czego to potrzebne, bo ja samolotami nie latam to nie wiem. Co najwyżej palcem po mapie.
  16. Jak mówią, wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej.
  17. Ale na cmentarzu jest pochowana przeszłość zatem niedaleko spadło jabłko od jabłoni.
  18. Cieszy mnie bardzo Twój odbiór, gdyż właśnie taki efekt pragnę w wierszach uzyskać. Nawet w tych, które dotyczą tematów trudnych, czy kontrowersyjnych. Kiedyś chciałem napisać wiersz o rewolucji i wyszła rebelia kwiatków. Widocznie tak mi już w duszy gra i taką w tekstach słychać melodię. Niosącą harmonię i spokój. A właśnie ten wiersz jest również o różnicach, co zaznaczyłem w tagach. Ale między czym dokładnie ten kontrast jest, to już niech czytelnik sam rozstrzygnie. Dziękuję za zainteresowanie i serduszko.
  19. Miło, że Ci się spodobało. Staram się dostarczyć czytelnikom piękną wizję mojego świata, by choć przez moment poczuli się lepiej. Wszak w życiu piękne są tylko chwile, te kropelki czasu na złotych listkach, które już wkrótce spłyną nieuchronnie do kałuży codziennej szarości. Uchwycone w parku, gdzie mieszkam w deszczowy mroczny dzień jakich mamy w listopadzie już w nadmiarze. Jednak i wśród ponurego nastroju można znaleźć lśniące perełki nadziei. Dziękuję za odwiedziny i serduszko.
  20. Miło, że Ci się podobają. Używanie zdrobnień jest dość charakterystyczne dla tych, którzy w Warszawie żyją od pokoleń. Głównie wśród kobiet się słyszy, tak jak u mojej babci i cioci. Mężczyźni też czasem się posługują. Może w znaczeniu metaforycznym masz rację. Niemniej jednak z niekłamaną tęsknotą wspominam te długie lata młodości, gdy w moim sercu był zawsze maj. Co mogliby potwierdzić wszyscy ci, którzy wtedy mnie znali i korzystali z mego spichlerza entuzjazmu pełnymi garściami. A co do pogody i otoczenia to preferuję takie jakie jest na Jamajce i w innych krajach tego regionu. Czyli mniej więcej taka sama aura przez cały rok. Dziękuję za wizytę i serduszko.
  21. Dziękuję za serduszko i uznanie. Staram się by było poetycko i pięknie nie tylko w wierszach. Dostrzegać wokół to, obok czego inni przechodzą obojętnie. Zatopieni w swoich myślach lub pustce... Inni w szklanych ekranach. A prawdziwe życie jest tuż pod nogami.
  22. Dziękuję za pozytywny komentarz i serduszko. Miło, że znajdujesz w tej całości harmonię. Staram się do niej dążyć zarówno w twórczości jak i życiu. A w tym chaotycznym świecie pełnym kakofonii dźwięków i obrazów jest to szczególnie trudne. Czasem się udaje i wtedy wszystko jest na swoim miejscu.
  23. Ja tam wolę chodzić ze światem pod rękę lub za rączkę.
  24. Cieszę się, że się spodobał i dziękuję za przychylny odbiór. I dobrze, że uspokaja wśród goniącego świata.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...