Kwiatuszek

@Ewula Bardzo ładna jesień, pozdrawiam:-)

@koralinek Bardzo wymowne,pozdrawiam:-)

@Dekaos Dondi Bardzo fajna bajeczka:-)

@Natuskaa Wszystko odkladamy " na potem" jakbyśmy znali przyszłość i wiedzieli,że będzie " potem". Miłego wieczoru:-)

@A-typowa-b Podpinam się, jestem strasznie ciekawa ciągu dalszego. Pozdrawiam:-)

@Rolek Jestem pod wrażeniem i miło mi bardzo:-) Uśmiałam się czytając to dzieło. Dobrze,że wszystko skończyło się happy endem, przynajmniej będą mogły powstać kolejne przygody ufff Dziękuję z całego serca;-))))

@aniat. Normalnie czytając przeniosłam się w tamto miejsce i odpoczywałam. PIĘKNE!!! Pozdrawiam:-)

@andrew Taki bukiet jest dużo piękniejszy niż z kwiaciarni:-) Pozdrawiam

@Rolek Osobiście znam tylko Brodatego a ten choć leniwy to jest bardzo grzeczny:-)

@Rolek Czekam z niecierpliwością;-) Może o Brodatym wyjdzie powieść poetycka:-)

@Rolek Kolejną część napisać? Będzie mi bardzo miło:-)))

@Rafael Marius Może będą kolejne przygody Brodatego:-) Pozdrawiam i dziękuję!

@[email protected] Maciejka również była, tylko zapachniała najintensywniej po zachodzie słońca kiedy niebo z błękitnego zrobiło się czerwone;-)Miłego wieczoru!

@[email protected] Będąc na górze,odizolowani od całego tego zgiełku dopiero doświadczamy prawdziwej ciszy i zauważamy jak jesteśmy maleńcy w tym ogromie. Pozdrawiam:-)

@[email protected] :-)))

@[email protected] Kolejna zwrotka mojego wiersza ;-) Dziękuję i pozdrawiam:-)

Mieszkał w lesie skrzat Brodaty. Nie miał biedak nawet chaty. Inne skrzaty domki miały, codzień na nie pracowały. A Brodaty miast pracować wołał sobie leniuchować. Domem był mu krzak jagody, z kwiatów spijał nektar zdrowy. Latem było całkiem miło, tylko lato się kończyło. Nadchodziła zima sroga, o czym wiedział jeż i sowa. Wszyscy w wiosce z niepokojem, upychali miodu słoje. By przez zimę nie głodować, w ciepłym domku leżakować. Zmartwił się Brodaty skrzacik: - Co mam robić? Nie mam chaty! Trząsł się z zimna o poranku. Tylko kępka trawy w garnku. Krzyczał głośno, lamentował: Od dziś dzień będę pracował! Chcę jak wszystkie inne skrzaty w zimie być aż tak bogaty!

@duszka Bardzo prawdziwe. Miłego dnia:-)

@Greg80 Piękne ujęty dramatyzm naszych życiowych ścieżek. Pozdrawiam!

@aff Znów te spacje i przecinki! Zmora naszych zabieganych czasów;-) Dziękuję i pozdrawiam serdecznie!

@WiechuJK Była też sałatka z pokrzyw,ale nie chciałam o niej wspominać,żeby nie wystraszyć czytelników;-))))

@Waldemar_Talar_Talar Bardzo mi miło:-) Dziękuję;-)

Sierpniowe popołudnie było wyjątkowo gorące. Wena do pisania uleciała gdzieś porwana przez delikatny podmuch wiatru. Nie przejęłam się tym zbytnio. Nieraz tak bywało. Wystarczyło zająć się czymś innym by wróciła ze zdwojoną mocą, w najmniej spodziewanym momencie. Dlatego zawsze mam przy sobie kartkę i długopis. Przeniosłam się na schody werandy. Uwielbiałam tam siedzieć. Nasz pies- Jack Russell Terier z małą, beżowo- piaskową kropką na głowie zawsze mi towarzyszył. Siedzieliśmy tak sobie wpatrując się w kwietny, wiejski ogród przed domem. Mnóstwo było w nim chińskich goździków, które uwielbiałam ze względu na ich niebiański zapach i bogactwo kolorów. Lwie paszcze, tak bardzo przypominające mi dzieciństwo i ogródek babci. Żywopomarańczowe nasturcje, delikatne ostróżki i chabry, słodko pachnące piwonie, dalie we wszystkich kolorach tęczy. Groszek pachnący, który zalotnie wił się po szczeblach werandy. Ach! Ten ogród działał na wszystkie zmysły! Nawet na smak, gdyż pamiętam jak babcia robiła sałatkę z kwiatów nasturcji. Zawsze udawałam, że mi smakuje by później wypluć ją za pierwszym narożnikiem domu.

@Dared Takie " papiery" są najcenniejsze. Rozgrzewają serce bardziej niż sztabki złota:-) Pozdrawiam;-)

@Dared Oczywiście,że nie mam urazy. Każda wskazówka jest dla mnie cenną lekcją. Dziekuję i pozdrawiam:-)