izabela799

Gdy pierwsze promienie słońca przychodzą I swoim ciepłem sad otulają Sad owocowy do życia się budzi Krzewy i drzewa wnet odżywają Robi się tam kolorowo Biało, żółto, a czasem różowo Drzewa stykają się koronami Ptaki fruwają gdzieś między nimi Rozkwitają owoce nowe Całoroczne i sezonowe Nęcą zapachem słodkim Pszczoły, motyle i innych gości Do czereśni szpak już leci Pod jabłonką siedzą dzieci Gruszki złocistym blaskiem świecą Śliwki pod drzewo fioletem lecą Już tylko czekać aż przyjdą zbiory Będą kompoty, dżemy i inne przetwory I znowu będziemy czekać do wiosny Aż się obudzi sad radosny

@Piotr.Rosochacki Dziękuję

Każdy z nas pisze coś innego Pięknego i wyjątkowego Tematów jest wiele A każdy porusza To co najbardziej go wzrusza Jeden pisze o miłości Inny o tym co go złości Ale jedno jest przesłanie Niech Tobie czytelniku coś w sercu zostanie Zbliżają się dni zadumy I żaden z nich nie jest ponury Bo każdy pozostawia pamięć O tych co w sercach naszych zostali Choć już skończyli wędrówkę ziemską To są przy nas bardzo często Powoli kończę już moje pisanie Może coś w Tobie zostanie Z tych wersów moich Długich lub krótkich Zostanie ślad malutki Ty zamknij oczy Zanurz się w słowa I w pamięci je swojej zachowaj.

@Waldemar_Talar_Talar Tylko trzeba umieć dostrzegać te piękne :)

Nie można być silnym za wszelką cenę Czasem też trzeba zadbać o siebie Nie jest to wcale egoistyczne Bo dbanie o siebie to rzecz oczywista Czasami można się wypalić I nie mieć siły do niczego Wtedy ciało daje znaki Zwolnić trzeba życia tempo Zrób sobie wolne od wszystkiego Prześpij cały wolny dzień Wieczorem idź do kina Wypij jeszcze kawy dwie Nie odbieraj telefonów Dzisiaj sobą zajmij się Będzie jeszcze na to pora By innymi zająć się Gdy już zdrowa jest psychika To zły nastrój szybko znika Koleżanko i kolego Zdrowy egoizm to nic złego

@Sylwester_Lasota Brawo :)

@Waldemar_Talar_Talar Wszystko to prawda i to jest piękne Chodź nieraz przychodzą czarne chmury, które wydają się ponure - jednak dostrzegasz te piękne :)

Na świecie tak wiele jest łez Lecz każda płynie z innego powodu Pierwsza z moich łez leci Kiedy cierpią na świecie dzieci Druga na wojny jest reakcją Gdy widzę jak brata zabija brat To serce ściska w bólu się Kolejna łza przychodzi Gdy bliski ktoś odchodzi Są również łzy miłości Tej niespełnionej co w sercu mym nigdy nie zagości Lecz czasem w radości przychodzi łza Gdy uda się coś na co czekałam od lat Szanuję każdą z moich łez Bo one określają mnie I pokazują jaka jestem I że bije we mnie serce.

Ciepłe lato już odchodzi Wraz ze słońca promieniami Teraz ziemię niech ozłoci Jesień co się zaraz zjawi Wraz ze słońca promieniami Letnie kończą się przygody Jesień co się zaraz zjawi Jeszcze ciepłej da pogody Letnie kończą się przygody Teraz będą wspomnieniami Jeszcze ciepłej da pogody I obsypie kolorami Teraz będą wspomnieniami W głębi serca się zapiszą I obsypie kolorami A poeci to opiszą

@misato ciekawe

@Konrad Koper a może jednak poeci? :)

Wojna to największe zło Czynione człowiekowi Nad światem władzę przejmuje zło I brata zabija brat Jak wiele jeszcze musi się stać By ludzie dostrzegli to Jak trudno patrzeć na czyjąś śmierć Lecz nadal czynią to Smutne jest to w ogromie swym A ludzie błądzą wciąż I to wszystko jest obok nas A my nie widzimy Nie chcemy widzieć co robi czas I ze spokojem nieświadomie tęsknimy.

@beta_b ciekawe :)

@Vaalon i całkiem fajnie Ci ten wiersz wyszedł :)

@Waldemar_Talar_Talar Piękne przesłanie - dziękuję :)

@Niespełnionapoetka odczuwam to jak wołanie o pomoc , smutny wiersz , ale obrazowo ujęte niedostrzeganie problemu Pozdrawiam

@Kwiat Mandarynki dziękuję :)

Co Ci dać mogę znów Oprócz kilku ważnych słów Podaruję swą obecność Choć w niej kryje się niepewność Dam CI wspólne chwile Serca mego ciut uchylę Niech złe staną się przeszłością Wnet odejdą z dnia jasnością Nowe niech się przybliżają Życiu nowy sens nadając I będziemy łzy odganiać Każdemu dniu kolorów dodawać Potem jeszcze pozbieramy Momenty które są nam dane I będziemy pięknie śnić Ku słońcu drogą iść Więc zbierajmy te sekundy Niech jak piękne brzmią akordy Muzyką niech grają Smutki odpędzając

@joanna53 na zawsze :)

@A-typowa-b ładnie :)

@JWFA zdarza się, mnie nawet mniej się składa niż bardziej :)

Choć w mojej głowie myśli tysiące To hasają one jak zające na łące I nie chcą układać się w wersy i słowa Tęsknię za słowami Które nie chcą być wersami Choć myśli tysiące To w głowie bałagan I nic się nie składa

@Magdalena mi przed obroną licencjatu :) czuję Twój ból :)

@Waldemar_Talar_Talar raczej jestem pozytywna :) pozdrawiam :)

Gdy niemoc mnie ogarnie Życie wygląda marnie Chciałabym się schować w ciemności I cicho płakać w samotności Lecz czy coś zmieni Gdy zniknę w cieniu Czy zniknie ma troska I będę radosna Zaraz książkę w rękę biorę Smutkom zawładnąć mną nie pozwolę Spróbuję znaleźć rozwiązanie Na uśmiechu odzyskanie Potem kartkę wezmę do ręki Pozbieram na nią wszystkie udręki Schowam w szufladzie stolika nocnego By nie ujrzały światła dziennego Jeszcze się tylko głośno zaśmieję Wyrzucę z serca tę beznadzieję I zniknie chmurna mina Bo nowy rozdział rozpoczynam