Annuszka

Dobry wiersz... To co trudne do udźwignięcia potrafi pozostawić w rozsypce na długo...

Warto próbować dogonić marzenia...

Znakomita poezja. Trudny ale i ważny temat pięknie ujęty w wersy. W szkole nie przepadałam za lekcjami historii, może gdyby wiadomości były podawane w tak piękny sposób, bardziej lubiłabym ten przedmiot

@Marek.zak1 Słowo "kocham" jest często po to by np zatrzymać przy sobie drugą osobę... Ale z kolei czy kochając mamy prawo powiedzieć "nie rób kariery, nie znikaj na całe dnie w pracy, porzuć swoje pasje i siedź tu ze mną" ? Może trzeba zacząć się cieszyć, że rywalką jest praca a nie inne kobiety.

@[email protected] Nie mam manii wielkości, może to i lepiej ;)

@[email protected] wątpliwości mają to do siebie że lubią się zadomowić, trudno się ich pozbyć, a nawet jeśli, to wracają. Pozdrawiam :)

mówisz kocham i chce mi się płakać miłość bywa boleśnie ułomna nie potrafi dać nic ale w zamian chce wszystkiego pęta serce i rozum każe tańczyć jak zagrasz by szczęście roziskrzało diamentowe błękity przyklaskiwać gdy gnasz za sukcesem wciąż niesyty spełnienia o świcie pragnę uciec rozważam za przeciw szept przez sen każe zostać przegrywam czy wygrywam oddając wciąż więcej mówisz kocham znów znikasz bez sensu

Znakomita urokliwa poezja. W sam raz na takie popołudnie gdy za oknem hula zimny majowy wiatr. Pozdrawiam :)

Znakomita miniatura... Podobno "Jeśli chce się być szczęśliwym, nie wolno gmerać w pamięci."Emil Cioran Ale to nie takie proste ;)

Świetny limeryk :)) Póki na czole miała kropkę mógł go przetrącić mąż lub ojciec ;)

Bardzo celna ironia... wiele takich "służek"dookoła, jak to mówią "modlą się pod figurą a zło mają za skórą" czy jakoś tak :)

@error_erros W pełni się z Tobą zgadzam, na szczęście czasem obywa się bez ofiar w ludziach :)

Świetne :)

Znakomita poezja

Świetne :)

@ZAKARION śmierć nie pies, nie przychodzi na zawołanie ;) A miniatura świetna

@Gosława i tu nastąpiła mała nadinterpretacja z Twojej strony, bo jeśli się wczytasz w wiersz to zauważysz że to peelka odchodzi ;) jeszcze się ogląda, jeszcze chwyta się nadziei, że on się opamięta() ale właściwie to się poddała; a tak naprawdę to chyba nie kapitulacja a chęć walki. O siebie.

@Gosława dziękuję Renatko :) Piosenka podoba mi się od dawna, a co do wiersza, to peelka chwytała się nadziei a to niby się powinno ale czasem chyba jednak nie warto ;)

już przekwitły forsycje jeszcze kwitną magnolie a motyle fruwają nad łąką już brakuje mi siły jeszcze kocham najmocniej chociaż ranisz i kpisz jak nikt dotąd już obeschły łzy żalu jeszcze płyną rozpaczy krzyk zduszany poduszką i dłonią już odchodzę pomału jeszcze za tobą patrzę z tą miłością czuję się jak idiotka już nie wierzę nikomu jeszcze chwytam nadzieję za nogawkę strzęp szmaty jak drwina już do cna pognębiona jeszcze życia krzta we mnie dobij w noc zanim umrę ze wstydu

Jest tu miłość, jest tęsknota, wyczekiwanie, łzy... Taka miłość gdy człowiek kocha mimo wszystko jest naprawdę piękna, ale i często trudna, bolesna. Tym bardziej że jak widzę, ten człowiek Cię rani, tak sobie myślę, że pewnie jest młody i może jeszcze nie dojrzał do tego by tę miłość docenić. Bywa że po prostu trzeba czasu... A sny, na nie raczej nie mamy wplywu. Kiedyś napiszesz wiersze pulsujące szczęściem, wierzę w to :)

@siachna Mnie "zamknę oczy" kojarzy się bardzo jednoznacznie i nieodwracalnie... Przeczytałam dziś jednym tchem wszystkie Twoje wiersze tutaj. Dobra poezja, nawet bardzo dobra, przemawia do mnie, jest mi na swój sposób bliska. Jesteś młoda, utalentowana... uśmiechnij się do losu i niech on uśmiechnie się do Ciebie :)

Bardzo wymownie, szczególnie puenta...

Dobry, poruszający do głębi wiersz, doskonale ukazuje walkę o miłość. Oby nadzieja i miłość wygrały, a jeśli nie, to oby bohaterka wiersza umiała pójść dalej z podniesioną głową... I jeszcze nasunął mi się cytat, taki ponadczasowy "Jeśli coś kochasz, puść to wolno. Kiedy do Ciebie wróci, jest Twoje. Jeśli nie, nigdy Twoje nie było."Antoine de Saint-Exupéry

Wiersz ma potencjał, ale napisany trochę niedbale, warto dopracować. W osiemnastym wersie chyba powinno być "wierzy", pozbyłabym się "mu" z czwartego wersu(czytelnik się domyśli); skoro żali się drzewu, to chyba "ono"nie"on"; w siódmej strofie za blisko powtórzenie"czuje-poczuje"... Pozdrawiam

Świetny wiersz... Czasem trzeba coś puścić, żeby się ratować, ale niełatwo wypuścić z rąk najcenniejszy dar, rozumiem to i szanuję.