Stracony

Niby wszystko jest: ciastko i cola, ale bez namysłu, bez zmysłu i smaku; bez czucia tego co chcielibyśmy poczuć. Niby jest miło, gładko, ale nie wiemy co czujemy. Jak pomyślę, co w moim życiu sprawiało, że znałem smak i ciastka i coli i wszystkiego. To były tylko dwa stany ducha: miłość i tęsknota (samotność) z opcją szansy na miłość. To chyba marnie świadczy o własnej głębi, ale inne zachwyty np. nad pięknem natury, architekturą były też jakby zanurzone w dwóch pierwszych. Myślę, że Twój wiersz tych rzeczy dotyka, moim zdaniem lub dla mnie. No tak, rodzą się z tym związane kolejne pytania. Nawet przeczuwam odpowiedzi, nie są proste.

... tak odbieram moment kiedy żółte kwiaty mniszka zamieniają się w "latawce", jeden powiew wiatru i znów cały rok czekania. Sporo w wierszu się dzieje, miło było pomyśleć.

@Domysły Monika Ciekawe pytanie. Już nie nurtuje mnie wcale. Do pewnego momentu w życiu podążasz za znakami. Sercem je rozpoznajesz, szybko decydujesz. Niestety jeden błąd i skrzydła poruszają się tylko po to, aby nie ugrząźć bardziej. Takie struny poruszył we mnie Twój wiersz. Nie wiem jaka jest przyczyna zdarzeń, znam tylko skutek.

@Laura Alszer Jest dosadnie ,to tak odpowiem. Nie można od dziwki oczekiwać miłości i wierności. Skąd więc ta kolejka?

...mas się bardzo boję, na masach wyrośnie nowy Lenin, Hitler lub inny diabeł, Wierzę w siłę indywidualizmu, ale nie egoizmu. Żeby nawiązać do ptaszków, to tak mi się marzy jak wróbelki :) razem ćwierkają a każdy piękny i inny na swój własny sposób :) Lubię Twoje wiersze, są trochę niepokojące, nie wiem do końca co w nich siedzi, ale zawsze sobie przekonwertuję coś dla siebie. Pozdrawiam

@andreas „Z tym największy jest ambaras, żeby dwoje chciało naraz” :) Wzajemnie, pozdrawiam. Przekaz i humor wiersza oczywiście rozumiem.

@Nata_Kruk ... królowie się nie chcą zmienić, więc czas na człeka. Mam taką nadzieję, że im dalej od króla, tym lepsi ludzie i tą nadzieją się karmię po ziarenku, każdego dnia. Robię swoje pogodzony, że świata nie zbawię, nie dokonam wielkich czynów tylko wiele małych.

...Stefan :) A serio, to fajny wierszyk napisałeś. Trochę na czasie, nie szukamy głębi tylko chwilowych pokus. Czasem nie wiem co jest lepsze, zaważywszy na doświadczenia.

@Nata_Kruk Hmm... jakie to wspaniałe uczucie zachwycać się wierszem. Do tego wierszem współczesnym i nie tyle to jest tego wiersza największym fenomenem lecz to, że poetka dotyka tego samego czasu i tych samych czasów, co czytelnik. Wiersz o kilku warstwach, w każdej coś porusza, o czymś przypomina...

Gdybyś napisała, że to było banalne, to byłaby prawda :) I to jest jeden poziom. Drugi, to że Twój wiersz wywołuje wewnętrzny rezonans, docierając do prawdy właśnie w tej chwili kiedy była ona jeszcze banalnie prosta. Potem jednak w życiu zjadasz jabłko i już nic oczywistym nie jest. Zaryzykuję stwierdzenie, że wartością Twojego wiersza jest tego ŚWIADOMOŚĆ.

@Domysły Monika Nie lubię odpowiadać wierszem na wiersz, ale tutaj zrobiłem wyjątek, bo wiersz przeszywający jakby dotyka początku i końca w nas samych. Nie wiem co jest w Twoich wierszach, czytać potrafię ,ale rozumieć już nie zdołam Raczej gdzieś czuję jakby odpowiedź: - strzeż się w sobie zdrady i ludzi zdradliwych, idź drogą prawdy i szukaj ludzi prawdziwych.

Piękny wiersz. Wiele rozterek w nim. Dla siebie wybieram powolne zanurzanie się romantyzmu w niszczących warstwach czasu, odchodzenia w cień wartości w jakie wierzę i w jakich wzrastałem.

...najwięcej witaminy mają polskie dziewczyny :)

@Nata_Kruk Wiersz ma taki nastrój jak moi koledzy wystający na schodowych klatkach w dość głębokiej jeszcze komunie. Czasem się coś wypiło, czasem kogoś przytuliło jak w filmie Yesterday z 84 lub w stylu Autobiografii. Tak, maj i znów stawiamy krzyżyk w kratce, jakby przekreślając na ścianie więziennej celi kolejną epokę.

@Nata_Kruk Hmm, nie wiem co na to sztuczna inteligencja, która wygenerowała ten "utwór". W sumie, to prawa autorskie mam. Wstawiając ten tekst chodziło mi raczej o refleksję. Dokąd to wszystko zmierza ? Stajemy się sztuczni jak owa inteligencja. ...dziś czytam o zmniejszeniu gramatury czekolady Milka i wszystko dla dobra klienta. ALE przecież tej czekolady nie da się i tak jeść. Otwierasz i czujesz jakbyś wchodził do Rossmanna. I tak jest z wieloma słodyczami, wszystko sztuczne. Kiedy powiemy NIE ? Myślę, że jest na to szansa sądząc po wielu komentarzach pod tą informacją na portalach. Świat wariuje, dlatego poezja musi wyjść na ulice.

@viola arvensis Duża część poezji jest próbą odpowiedzi i to jest fantastyczne i można na tym poprzestać. Ważne, aby kochać ludzi, świat a na końcu też siebie. Dawać wolność i być wolnym. Im więcej się z tego uda, tym lepiej dla wszystkich. No i jeszcze najważniejsze. Znaleźć drugą połowę mającą podobne wartości.

@Domysły Monika ( z przymrużeniem oka jakby co) Jest bardzo trudno facetom tańczyć wciąż do tej samej muzyki :) Ależ to temat szalenie interesujący Nasuwa się pytanie jak wspólnie komponować, aby nie fałszować.

( Chat GPT też czeka na wiosnę wiersz wygenerowany w wyniku bezpłodności Straconego) Wiosna nadchodzi, zima ucieka, Ciepły wiatr wśród drzew już wieje, Świat się budzi, słońce śmieje, Kwiaty w ogrodach znów zakwitają, Ptaki radosne piosenki śpiewają. Ziemia zieleni się powoli, Wiosenne deszcze ziemię chłoną, Pachnące łąki, ciepłe dni, Wszystko budzi się do życia, Wiosna w sercu nadzieję budzi. Czas na spacery, radość w sercu, Dzieci biegają po błękitnym niebie, Wiosna to czas, gdy świat jest piękny, Z każdym dniem słońce wznosi się wyżej, Wiosna to magia, co w duszy gra.

@Nata_Kruk Jesteśmy jak kwiaty delikatni, łatwo nas zranić, usychamy... Być takim kwiatem (nie narcyzem) ,który chce być piękny, po prostu dlatego, że taka jego natura. Kwiaty odradzają się i my też możemy. Wiersz niestety smutny.

@Ewelina Uczucia trudne, ale jakże wartościowe. Oczyszczają naszą duszę do niej samej. Wiersz piękny...

... jeszcze tytułem pokojowej polemiki. Doszedłem do wniosku, że latają jak uzależnione, jakby musiały latać i być może dlatego czuję jakby były w okowach latania uwięzione. Wolność kojarzy mi się ze spokojnym lotem orła. Z kolei wróbelki/ mazurki krzątają się w swoim locie skromnie, z radością mimo krótkiego życia, jakby wiedziały ,że przecież tutaj to nie koniec wszystkiego. No to jeszcze kruk, ale już humorystycznie :) Doczytałem właśnie, że "świetnie i szybko lata, w czasie toków wykonuje akrobacje powietrzne" , no to skubaniec dokładnie jak facet się zachowuje. Nie widziałem żonatego kruka co wywija, podobnie jak żonatego faceta, który by się przemęczał :) :)

@Nata_Kruk Jerzyki mnie zawsze wkurzały. Przylatują w maju i mi straszą gniazdujące mazurki/ wróble, bo zniżają lot na koszący jakby chciały atakować ich domki. Fakt, że lotnicy z nich niestrudzeni i wymiatają jak Tom Cruise. ps. to, że ich nie lubię nie zmienia faktu ,że pomagam potrzebującym i jestem nawet autorem akcji ratowniczej na dwie straże pożarne. Czyli można nie lubić i pomagać. Swoją drogą zobacz : krótka forma a ile obrazów ! ... a drzewko zawsze chciałem zrobić, może jakiś sławny Krzyżak jest moim przodkiem, albo lepiej nie wiedzieć w tym przypadku... pozdrawiam

@Waldemar_Talar_Talar Wiesz jedną radę Ci dam, którą sam chyba często stosuję "kochaj i rób co chcesz". Żyjąc w ten sposób czasem robisz głupio, ale w zgodzie ze sobą. Można tak prawić morały, ale SZKODA czasu. Pozdrawiam serdecznie .

@violetta Amen @Starzec aa no tak, jednak daleki jestem od polityki, bardziej chodzi mi o zmiany kulturowe. Niefortunnie wybrałem czas jak widzę. Nie śledzę mediów aż tak bardzo. Dzięki ,że zajrzałeś. @Jacek_Suchowicz ...oby nie krzywdzić innych, ale siebie też się nie powinno. Pozdrawiam @andreas ...ani ja, więc jak tylko mam czas, a mam go bardzo mało, to wolę zajrzeć tutaj. Świat się kręci po swojemu , a ja po swojemu. Pozdrawiam

@Witalisa Ciekawe te miniatury, zwłaszcza, że nic a nic nie jarzę :) "Kwitnący rzepak – na zachodzie krąg słońca, na wschodzie księżyc " Co do "kodu kulturowego" ,to pozostaję bezradny, ale chętnie sięgnę po wymienionych. pozdrowienia