Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Stracony

Użytkownicy
  • Postów

    497
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Treść opublikowana przez Stracony

  1. @viola arvensis Dziękuję za odwiedzenie :) @Domysły Monika ... a tak było pięknie... Pozdrawiam @violetta teraz połówki takie same, nie odróżnisz :)
  2. @Waldemar_Talar_Talar Bardzo dobry utwór, niejeden doświadczył tego stanu gorszego od kłótni. Bardzo potrzebny utwór Waldku, wiele wnosi. Niby wszyscy wiedzą jak jest, ale konieczne jest zajęcie stanowiska przez poezję. Na końcu "on ciągle milczy" nie wiem jaki miałeś plan, pomysł? Skoro milczenie ,to może użyć "ono". Przepraszam ,nie lubię się wtrącać, ale utwór jest tak dobry i niby niegotowy, więc uznałem, że pozwalasz :) Pozdrawiam
  3. @Witalisa No się zaczynają schody. Rilke porzucił żonę z dzieckiem ? Nie znam dokładnie kontekstu tego wydarzenia. Przytaczam to jako przykład dylematu moralnego " czy można opuścić własne dziecko, aby tak czy siak, robić karierę, pomnażać owe talenty, spełniać się ? Ciekawy temat. Nie znam twórczości Rilkego, jeśli polecisz mi konkretne utwory i przekłady, bardzo chętnie przeczytam.
  4. kiedyś był chłop i baba teraz sztuka to nie lada
  5. Natuskaa i zuzaj, dziękuję :)
  6. A to akurat bardzo ciekawe "zagadnienie". Nie jest to odosobniony przypadek, gdzie twórca staje się / jest egoistą.
  7. @andreas Tak, wtedy cytując takich poetów sam stajesz się w oczach innych wielce inteligentny. Świat biznesu i świat sztuki skomercjalizowanej potrzebują siebie nawzajem. Świat sztuki autentycznej potrafi pozostawać samotny mimo sławy i idzie własną drogą mimo jej braku. Dziękuję za obecność. @viola arvensis Czyli jak to się mówi "połowa sukcesu". Młoda poetka z Ciebie, masz czas, zdążysz ...:) Dziękuję za poświęconą chwilę.
  8. @Kantata U mnie nie pykło :) W młodości miałem jednak odpowiedni życiorys :) Dziękuję za chwilę zatrzymania u mnie. @Nata_Kruk A jak u Ciebie z predyspozycjami do bycia znaną poetką :)? @Jacek_Suchowicz To jest chwała chwilowa.
  9. Każdy ma swój sposób radzenia lub nieradzenia sobie z przemijaniem. Wiersz dobry na chwilę, nie polecałbym się nad nim zbytnio zatrzymywać :) Tym sposobem zmusiłaś mnie do podjęcia kroków ....idę poszukać ... pozdrowienia.
  10. żeby być uznanym poetą trzeba umieć pisać niezrozumiałe wiersze i mieć porąbany życiorys
  11. @Lidia Maria Concertina Dobry wiersz i dobra kawa, to jeszcze osiągalne. Chwila ciszy w tym towarzystwie - bezcenna.
  12. @FaLcorN Co tutaj się wyrabia ? :)
  13. @Witalisa Sądziłem, że sama próbowałaś tłumaczenia ? To oryginalny przekład M.Jastruna zdaje się. Fakt, że może trochę się gubi. W innych przekładach sprawdzałaś?
  14. Poza pointą, którą przyjmuję z pokorą w sercu, zaintrygował mnie jeszcze wers z cytatu. Kobiety - piękne jak kwiaty i nieodgadnione, bezkresne jak pustynie. Ślę pozdrowienia.
  15. @Nata_Kruk Ha ha, każdy widać słyszy co chce usłyszeć. Nieborak ze mnie :) To zmienia klimat wiersza , właśnie tak postrzegałem przyrodę kiedyś. Ty nadal tak ją postrzegasz, gratuluję zatem tej dziecięcej wrażliwości i wiary ,że wszystko jest tak piękne i niewinne. Wiersz się super nadaje dla dzieci w młodszych klasach. Pamiętam jak jako mały chłopiec zaczytywałem się taką serią "Razem ze słonkiem" Marii Kownackiej. Były cztery tomy, ja miałem trzy i już jako dorosły w końcu dokupiłem tę brakującą :) Fajny koniec dnia. Pozdrawiam
  16. @Wiesław J.K. Raczej jak jabłko trafiające Newtona, raptem odkrywamy to coś, co w sobie długo nosiliśmy. Dziękuję za odwiedziny i pozdrowienia. Wzajemnie i życzę oberwania jakimś owocem :)
  17. @Nata_Kruk Widząc często takie " ptaki nieboraki" przypominam sobie przyrodę z dzieciństwa. Rodzina kruków witała mnie zawsze kiedy bywałem w lesie i naśladowałem ich głosy. W śródleśnych zbiornikach wodnych, wśród jaskrawozielonych roślin, kwitło życie. Zimą śnieg skrzypiał pod stopami a wiosną ziemia pachniała życiem. Teraz widzę tylko " klucze ptaków nieboraków" i wraz z nimi zatapiam się we wspomnienia czując ich trud pewnie graniczący z cierpieniem. Sam utwór jakby balansuje pomiędzy obrazami piękna przyrody i jednocześnie jej coraz trudniejszymi zmaganiami. Więcej w nim optymizmu niż we mnie, więc tym bardziej raduje.
  18. Prosta prawda. Jednak głęboko schowana pod skorupą egoizmu we wszelkich postaciach. Dziękuję za obecność.
  19. @Dariusz Paweł Trybuła Dolny Śląsk cały jest jak poezja. Masz Ty szczęście mieszkać w tak pięknych stronach. Wiersz lekki, chwilowym zachwytem pisany i tak też się go czyta. Lekko mi silny jastrząb skrzypi w zestawieniu z przyjemnym i miłym, ale uspokoiłem się, że sobie leci tak dla przyjemności latania :)
  20. @Waldemar_Talar_Talar Nie mogę się doczytać czterech ostatnich wersów, zamazane jakieś :) Waldku szalejesz, chyba jakaś nalewka wyszła ze szklanego domku i uradowała Twoje serce. Tak trzymaj!
  21. @Bożena De-Tre Tak, nieskromnie się zgodzę :) Był błysk i zachwyt nad światem i Człowiekiem. Jednocześnie ta myśl nie była przywiązana do niczego. Chciałem się tym podzielić, bo to jedyne miejsce jakie znam, gdzie są ludzie podobni do mnie. Bardzo cenię to miejsce w internecie. Tak nosiłem tę myśl kilka dni w sobie i zdałem sobie sprawę, że to nie moje słowa, lecz słowa "Hymnu do miłości" z Listu św. Pawła Apostoła do Koryntian. Te słowa zna każdy i trochę mnie się wstyd zrobiło :) Poza tym ,przez grzeczność jak widać, nikt mi tego nie wyrzucił. Mają ludzie klasę i nie kopią leżącego :) Dziękuję za odwiedziny! ps. Nie mam pojęcia jak podziękować za wizytę jeśli ktoś zostawił polubienie więc tutaj dziękuję.
  22. @Sylwester_Lasota Ani trochę:) Dzięki za odwiedziny tym bardziej ,że mało zaglądam. Trzymaj się.
  23. @Poezja to życie Twój utwór wywołał we mnie pewną refleksję. Gdy słowa "mogłaś być" zamieniają się czasem szczęśliwie na "jesteś", taki stan niestety jest ulotny. Twórczość i rozwój człowieka potrzebują tęsknoty a tęsknota potrzebuje "mogłaś być" ewentualnie "byłaś". Temat na szczerą rozmowę z przyjacielem odmiennej płci. Miło było poczytać i pomyśleć.
  24. @Bożena De-Tre Wiersza nie znałem niestety, ale fakt " nie jestem z tych co zaciskają pięści..." Mam mało czasu na poezję, ale ten rok zacznę od " Ludzi w biegu" :)
  25. Tak właśnie teraz pojmuję patriotyzm. Służyć Ojczyźnie pracą, a drugiemu Człowiekowi starać się dawać lepszą część siebie. Zakończyć waśnie, podziały ,bo "wolność jest człowiekowi dana i zadana". Nasi Dziadowie i Ojcowie wykonali swój obowiązek wobec Ojczyzny, teraz jest nasz czas, ale obowiązki się zmieniły....a my ciągle jeszcze walczymy...
×
×
  • Dodaj nową pozycję...