Jo Shakti

Początek wiersza, jakże prawdziwy... ;) pozdrawiam

Tak, tylko powierzchownie nudna... bardzo ciekawy wiersz... pozdrawiam

Nic dodać, nic ująć... pozdrawiam

A klucz do drzwi? Szczery uśmiech wystarczy?... ;) pozdrawiam

@Arsis dzięki... pozdrawiam :)

Złość dziecka Jest chęcią zwrócenia na siebie uwagi... Nie zamyka się go w pokoju, Żeby umierało z płaczu za karę... Być może lepiej opieprzyć Dla pikanterii, Postawić szlaban na jakiś czas, Przeczekać gromobicie, Zapytać, Przytulić... być... Zabójco duszy Cierpkie są twoje słowa, A myśli przewrotne. Jesteś jak kropla, co spada i drąży... Chcesz dotrzeć do wnętrza, Zatruć fluidy, Uszkodzić mechanizm, Zniewolić, Kontrolować... r.i.p. Już lepiej by mi było z honorem W otwartej walce stracić życie I dołączyć do przodków W świetle chwały! A tak, kawałek po kawałku Zjadasz mnie... Jak ja Cię nie trawię!...

Wiersz mi się podoba, choć jak moja poprzedniczka w komentarzach, lubię dyskutować... ;) być może dodałabym, żeby nie patrzeć na wschody i zachody, a w nie się wczuć... moģłaby to być jakaś forma medytacjì, choć osobiście nie mam do tego zacięcia... ;) pozdrawiam

@corival Dzięki... tak właśnie jest... czasami wydaje mi sìę, że mamy dużo wspólnego, ale to tylko moje zdanie na podstawie komentarzy i zamiłowania do przyrody, o której ty potrafisz pieknie pisać... :) pozdrawiam

@Michał_78 O tym samym pomyślałam... ;)

Po każdym rozstaniu przeżywamy swego rodzaju żałobę, która zawsze mija... i znów jesteśmy gotowi na nowe wyzwania... wiersze smutne, tego rodzaju smutek jest mi obcy, ale nie przeszkadza mi to by docenić twoją umiejętność pisania, ubierania emocji w słowa... życzę siły i dużo dobrego... pozdrawiam :)

Tańczymy i śpiewamy, A w domu obok ktoś cierpi... Wiedzieć czym umiar to sztuka... Wznoszę toast za zdrowie!

W naturze wygląda to tak, że drapieżnicy biorą tyle, ile trzeba, żeby przetrwać... ale świat już od dawna stoi na głowie... ;)pozdrawiam

Przypadł mi do gustu twój wiersz, może dlatego, że trochę się z nim utożsamiam. Moja codzienność to gromadka "krzykliwych", przekochanych dzieci i kilkunastoletni szczęśliwy związek. Rzeczywiście bywa, że słyszę komentarze, jak oni to robią, że uśmiechnięci, zadowoleni, nie klną na swój los... dzięki i pozdrawiam

Hmm... Szczęście samo przychodzi w odpowiednim dla siebie czasie... pozdrawiam

Bezcelowe oddychanie? Śmierć bez celu?... to nie dla mnie, ale wiersz fajny, jak zawsze... pozdrawiam

Tak, dzisiejsi drapieżnicy to ludzie... pozdrawiam

Pozwól, że postawię kropkę nad "i"... i zacytuję: Kochaj bliźniego swego, jak siebie samego... niby oklepany tekst, ale kolejne wyzwanie, bo... człowiek uczy się całe życie... Podoba mi się pozytywny wydźwięk twojego wiersza i widać, że wiesz, o czym mówisz. Pozdrawiam :)

To jest świetna myśl! Pozdrawiam

O, ja bym znalazła szersze grono osób, które można byłoby podciàgnąć pod takie zachowanie... ale tak, dżentelmeni też... ;) ciekawe spostrzeżenie... pozdrawiam

Bardzo malowniczo... pozdrawiam

Podział obowiazków... to lubię! Bardzo przyjemny wiersz... :) pozdrawiam

@iwonaroma Twoje oczy są niebieskie? ;) ... tak, wiele oczywistości jest na świecie, sztuką jest je dostrzec... :)

Tak, czas weryfikuje wszystkie stawiane przez człowieka tezy... karmimy się marzeniami, żeby przetrwać, spekulujemy o przyszłości, a czas i tak zrobi swoje... pozwolę sobie zwrócić uwagę na literówkę w przedostatnim wersie, w słowie" mili" brak jednego "i"... pozdrawiam i głowa do gòry, zawsze może być lepiej... ;)

Kiedy nie wiadomo, o co chodzi To zapewne chodzi o kasę... Kiedy nie wiadomo, o czym pisać Trzeba zrobić przerwę czasem...

Kiedy odrzuci się zbędne emocje, życie jest nawet znośne ;) lubię takie złote myśli, choć oczywiste, prawda?... pozdrawiam