corival

@Waldemar_Talar_Talar Wszystko toczy się w przód: czas, woda, historia mała i wielka... Fortuna też kołem sie toczy... raz na wozie, a raz pod nim. Pozdrawiam Waldemarze :)

@lena2_ Fakt, że czasem trzeba pominąć grzeczność i układność, stosując więcej przebojowości. Dobrze powiedziane. Pozdrawiam :)

łzy

@zetjot Wiara w siły natury, których nie rozumiano, więc wydawały się przerażające i niepojęte, determinowała takie, a nie inne postrzeganie świata. Przypisywano im boską moc. Tak w skrócie oczywiście. Teraz większość zjawisk jest poznana na różne sposoby, ale zapotrzebowanie na siłę wyższą pozostało. Jak ją widzimy i nazywamy nie ważne, ale nie spotkałam człowieka, który nie wierzy w nic. Nawet tacy, którzy mienią się ateistami. Pozdrawiam :) @Rafael Marius Tak, zupełnie inaczej postrzegali rzeczywistość. Wyżej już wspomniałam o tym, że zazwyczaj wynikało to z nieświadomości skąd się bierze i jak zachodzi dane zjawisko... No nie wiem... niektórzy jak się okazuje nie ufają nawet sobie ;) Jak ostatnio wynikło z rozmowy ze znajomymi... to już ostateczna tragedia i klops totalny. Pozdrawiam :)

Dwaj zwycięzcy wiosną dają moc życiową. Przemierzają szlaki sycą je zielenią. Wróżby niesie rumak, Światowid na grzbiecie miecze sług prowadzi na bitewnym polu. Jemu poświęcone stanice, proporce. Orzeł, włócznia znakiem, a czerwień jest barwą. Zaś w święto siewu kto inny króluje. Młody triumfator pełen witalności. Pan na białym koniu, ofiaruje płodność, w czas Równonocy walczą śmierć i życie. Darzy dojrzewaniem, mocą namiętności, płodami pól, lasów cokolwiek tam żyje. Płonie Złota Tarcza, nietykalna świętość, wiedzie ku wygranej o co tylko prosisz. Stare jest za jare, taka kolej losu, więc głowa odrasta Jarowicie, Panie.

@Kwiatuszek Bardzo ładnie, wdzięcznie i niezwykle pozytywnie. Uśmiechnęłam się. Pozdrawiam :)

@Waldemar_Talar_Talar Marzenia się spełniają, tylko trzeba im nieco pomóc własną inwencją. Szczera prawda Waldemarze. Pozdrawiam :)

scrub

@mystiq Dziękuję za pozostawiony cichy ślad. Pozdrawiam :)

@Ewelina Bardzo ładnie ujęty w słowa smutek. Podoba mi się. Pozdrawiam :)

wiatr

@Nata_Kruk Dziękuję za wnikliwe czytanie i pozdrawiam :) @zetjot Dziękuję za ciche czytanie i pozostawiony ślad. Pozdrawiam :) @TectosmithDziękuję za wizytę i pozostawiony ślad. Pozdrawiam :)

@koralinek Są rzeczy, których nikt nie uczy, a się je wie ;) Pozdrawiam :)

@Leszczym Pieniądze to nie wszystko, a sama laba też nie wystarczy... słaby klej nie utrzyma "nieparzystych przestrzeni jak widać w tekście powyżej. Pozdrawiam :)

@tomass77 Niby wszystko kręci się po staremu, a jednak niekiedy wyczuwa się w powietrzu jakby niepokój... który wydaje mi się wychwyciłeś i bardzo zgrabnie wyartykułowałeś. Tak to sobie wytłumaczyłam. Pozdrawiam :)

Ból nikogo nie raduje, raczej zbierze niezłe cięgi.

magiel

@Jacek_Suchowicz Próżny trud, ale niestety każdy z osobna musi się o tym przekonać. Tłumaczenia raczej niewiele pomagają. Pozdrawiam :)

@Rafael Marius Bez wątpienia tak było. Archeolodzy zresztą do dziś zastanawiają się nad tym, czym owe idole były. Głównie ze względu na ich, zwracającą uwagę, mnogość... To póki co pozostaje tajemnicą... Dziękuję za komentarz, czytanie i pozdrawiam :) @Leszczym Dziękuję za odwiedziny i pozostawiony ślad. Pozdrawiam :) @beny7777 Miło mi, że poświęciłeś czas na ten tekst. Pozdrawiam :) @way Cieszy mnie, że odwiedziłeś ten tekst i pozostawiłeś cichy ślad... Pozdrawiam :)

@Marek.zak1 Ano właśnie... niestety wiele jest takich... Podziwiam skondensowanie myśli. Pozdrawiam :)

@Jacek_Suchowicz Doskonale wywiedzione... przeszłości nie wymażesz. Już się stała i jak słusznie w komentarzach piszesz, wpływa na nasze czyny i myśli dnia dzisiejszego. Czy świadomie, czy też nie, to inna kwestia. Udał Ci się ten wiersz. Pozdrawiam :)

@lena2_ Bardzo zgrabnie wywiedzione myśli, biegnące ku istotnemu pytaniu. Ładnie napisane. Pozdrawiam :)

Kołem wokół Delos, kolebki Apollona. Bezleśne, górzyste, rybami słynące. Bogactwo figurek: drobne zaścielają, tam, tu, trwają duże. Wyczekują bogów. Cierpliwie stojące splatają swe dłonie. Od siedzących dźwięki harfy, fletu słychać. Cisza pełna życia mnogością tajemnic chlupoce falami, niknąc w przeszłości.

życie

Niech mnie w "ucho" pocałuje kawał tak marnej ciemięgi.