goździk

@Wędrowiec.1984 Inspirujesz mnie, bym sama spróbowała, ale chyba nie podołam :D Czekam na Twoją kolejną próbę!

@Wędrowiec.1984 Ja już zachwycałam się każdą częścią i zdaje się, że czeka mnie jeszcze lektura całości od nowa. Współcześnie brakuje takiej formy. Mówię to ja, osoba, która preferuje poezję bez rymów, bez formalnych zobowiązań. Właściwie nawet w dawniejszych utworach "klasycznych" trudno o tę lekkość, ten urok, takie nie narzucające się rymowanie. W dodatku treść świetna, dobro-zło, psychomachia, uwielbiam te klimaty. Dziękuję za ten cykl, trzymam kciuki, żebyś nie obawiał się w swej twórczości iść "pod prąd". Pozdrawiam! :)

@andrew Pięknie

@Gori Ilowa Są też puste wieszaki...

@Czarek Płatak Nie spodziewałam się, że ktoś podejmie tu ten temat i w dodatku z użyciem znanego mi od lat porównania. Cieszy mnie to niezmiernie i wcale nie dziwi, że kogoś to oburza, bo sama się z tym spotkałam. Niektórzy uprzedmiotowują zwierzęta, niektórzy uważają, że porównanie do holocaustu jest urągające dla ludzi, którzy tego doświadczyli, niektórzy nie widzą/nie chcą widzieć podobieństwa, czepiając się zasadzie nieistotnych różnic. Dziękuję za ten utwór.

@Leszczym Ironicznie wychodzi na to, że nie można mieć wszystkiego :D Albo życie, albo sztuka!

@P.S. Strofowo-wersowo wygląda jak odwrócony sonet. Petrarka miał swoją Laurę, Ty masz swoją Julię :D Uwielbiam we wszelkich utworach romantycznych gloryfikację ukochanej osoby. Co prawda w życiu to się nie sprawdza, no ale od czego mamy poezję? W dodatku zawarłeś w wierszu czynnik ludzki: Pięknie, bo bez szczęśliwego zakończenia.

@Leszczym Domyślam się, że te kilka zdań kilku godzin by nie zapełniło :D

@DominikR Ktoś kopnął kałamarz, ktoś kopnął w kalendarz... Życie :D Nostalgiczny utwór, miło było przeczytać :)

@Gerber A czasami tego jutra dla kogoś zabraknie. Przemijanie, przemijanie...

@Leszczym Nie dziwię się, że do randki nie doszło, facet w ogóle się nią nie interesował, o nic nie zapytał, gbur i prostak! :D Naturalnie żartuję i dodam jeszcze, że dobrze, że tylko tych kilka godzin na marne poszło.

@tetu Właściwie nie musiałaś pisać, czego to parafraza :D Imponujące, u Baczyńskiego to matka zwracała się do syna, tu postawiłaś na inwersję podmiotu - i choć zrobiłaś to bardzo dobrze, to żałuję, że sam Baczyński nie wpadł, by taką wersję napisać choćby i w oddzielnym wierszu. Wydaje mi się, że potrzebujemy styczności również z "kobiecym" aspektem wojny.

@kwintesencja Dołączam :D

@kwintesencja Koniec brzmi, jakby był tam jeszcze ciąg dalszy, jeszcze jeden wers, jakby pozostało coś niewypowiedzianego. "Wykolejenie światłocienia" - dla mnie coś niezwykłego :)

@Czarek Płatak Forma nie podoba mi się, te powtórzenia są dla mnie przytłaczające. Zaś nawiązanie do "pamięci świata", świata, którego człowiek jest nic nie znaczącą cząstką - to jest coś. Konkluzja - wszystko przemija.

@PowLeeNa Tak, ta babcina kołdra była ciężarem czyjejś troski, miłości. Ale ruszyć się pod nią to był wyczyn :D

@A-typowa-bPrzeszło mi to przez myśl, ale dopiero gdy wysłałam komentarz :D To tym bardziej mi się podoba, uwielbiam gdy forma zapisu obrazuje treść.

@A-typowa-b Ładne to, choć zastanawia mnie układ strof - czemu tak? :)

@Marcin Sztelak Podoba mi się, bardzo. Noc ma to do siebie, że albo niemiłosiernie się dłuży, albo nie wiadomo kiedy zleci (i to niezależnie od pory roku). Pozdrawiam

Brzmi jak przepis czarownicy. Czyli tytuł się zgadza :D

@Starzec Jesień to kobieta :D

@helenormellerBywa, że czyny bez słów też niewiele znaczą.

@bajaga1 Poezja jest czymś nieuchwytnym - gdy już się wydaje, że poznałeś jej sedno, ona udowadnia, że nie można jej sprowadzić do jednej definicji.

@arkadius A jedynym pocieszeniem jest świadomość, że dłużej nie cierpi.

@Cynical Vagabond Pytania ważne, nawet ważniejsze niż odpowiedź na nie, ale trochę rozwleczone. Ale sam schemat - ciąg pytań, podoba mi się. Natłok pytań, zaś w ostatnim wyrażona nadzieja - by odpuścić ciągłe dociekanie.