goździk

@GrumpyElf "w odłamku" też by mi pasowało, choć ułamek pokazuje, że pozostała tylko mała część (ujęcie ilościowe), a odłamek, że coś małego się od czegoś odszczerbało (ujęcie destrukcji)... Nie wiem, na ile był to zabieg świadomy, a na ile intuicyjny, ale rozpoczęcie wiersza od strony konsumpcyjnej, przejście przez refleksję nad sobą i nad światem zewnętrznym i na koniec, po stwierdzeniu, że to "w sobie skrywamy sedno", ogarnięcie ludzkiego nieszczęścia - zabieg ten wydaje mi się taki... zaawansowany. Jakby pokazany rozwój duchowy człowieka: spełnianie potrzeb i kaprysów ->poznanie siebie, rozwój indywidualny -> działanie na rzecz dobra wyższego, wspólnego? - coś w stylu, że tragedia łączy ludzi. W tym też ta trzecia strofa nie jest taka jednoznaczna, oczywiście może opisywać konkretne wydarzenie, ale ten ocean, huragan, bomba brzmią symbolicznie. Nie jestem w stanie stwierdzić, że rozumiem cały utwór, ale ten mój "rozpasany" komentarz świadczy o jakiejś tam próbie zastanowienia się nad nim :D

@P.S. Myśl +komentarz do niej z podkreśleniem "myślę". Ostatnia myśl zaś wskazuje na wartość emocji, uczuć w podsumowaniu życia - i na przekór temu stwierdzeniu jest znowu komentarz "-myślę(...)" Czyli człowiek nie może uwolnić się od konieczności myślenia? :D

@Jacek_Suchowicz Potrzebują radości, ale nie wyłącznie radości. Dywersyfikacja jest zawsze mile widziana! :D

@Wielebor Trochę takie "obnażenie się" artysty. Nie zawsze idzie, nie zawsze jest ochota, dopada zmęczenie, niemoc - to ludzkie. I ta druga strofa, kiedy spuszczasz z tonu i wprost przyznajesz, że pisanie nie idzie. A tak na marginesie nie wiedziałam, że stereotyp o anime jako" bajeczkach" wciąż ma się świetnie... @Leszczym Nie oglądałam, ale tytuł kojarzę. Dzięki za polecenie!

@Jacek_Suchowicz Podoba mi się. Rozbawił mnie wątek z "primo" i następujące nawiasy, taki trochę prztyczek dla Czytelników, którym taka primowa wersja się utarła. Jednakże polemizowałabym z tym, że tworzyć należy jedynie w stanie "radości".

@Wędrowiec.1984 ... Takie sobie... :D

@Sennek Tłumaczysz dziecku, co się stało z babcią, która umarła - wybrała się na wczasy pod chmurką. Kiedy wróci? - Babci za bardzo się tam spodobało i już zostanie na stałe... :D Ja tu sobie żartuję, ale wiersz niezwykle urokliwy.

@Waldemar_Talar_Talar Utwór przebudził moje dawne pragnienie, by wsiąść do pociągu, byle jakiego... Bez planów, stresu. Przeżyć każdą chwilę, a nie tylko wyczekiwać celu podróży.

@andrew Popieram

@transgenderyzm Jeśli rany są nieuniknione, stań się blizną!

@Henryk_Jakowiec :D

@nicole Jako goździk wyrażam stanowczy sprzeciw! :D A tak na marginesie intryguje mnie, czy ten brak konsekwencji w formie, którym jest stosowanie rymów w sposób przerywany, był zamierzony, czy tak wyszło przypadkiem, bo zabrzmiało?

@Nata_Kruk Chyba jesień ma to do siebie, że skłania do refleksji o przemijaniu. Rozglądasz się wokół, porównujesz do swoich wspomnień, następuje dysonans, poczucie straty i bezsilności wobec zmian. Ładny ten słowny obrazek nakreśliłaś :)

Tu bym tak przekręciła: Dobrze mieć mamonę lecz dług niewskazany tym bardziej, że ma być z nawiązką oddany. Poza tym nadmiar posiadania niesie za sobą kolejne troski, martwisz się, że okradną, że coś się zepsuje, że np. zakup auta to pasmo wydatków. Mam nadzieję, że wena żadnego z nas na dobre nie opuści. Pozdrawiam :)

@Wielebor No wszystkim nie dogodzisz... To jest Twoje, nie daj się cudzym kaprysom! :D

@TheDiary44 Nie wiem, co mi się ubzdurało z tą siostrą. Nie wnikajmy! :D

@tomass77 Opowiadanie mnie nie ruszyło, gdy je czytałam lata temu, ale wiersz oddaje jego sens, zawiera refleksję i sprawia, że Czytelnik chce się do niej przyłączyć, podumać...

@TheDiary44 Tak, terminy ojciec-tata, matka-mama trzeba rozróżnić, bo pierwsze określenia wskazują na spokrewnienie bądź ustalenia prawne, drugie - są oparte na relacji. Krzyś, o ile nie pomieszałam czegoś - to imię ojca, tak? Ciekawy zabieg, to zdrobnienie. Wskazuje, że ojciec przyjął rolę problematycznego dziecka, którym trzeba się zająć, a potrzeby faktycznego dziecka w takiej rodzinie są spychane na drugi tor. Brat widzi w lustrze Krzysia - jest podobny do ojca, choć za wszelką cenę nie chce (podobnie jak jego siostra), więc unika alkoholu. Bardzo podoba mi się sposób opisania rozpadu rodziny od środka. Podmiot liryczny dopiero na końcu pisze o sobie...

@Robert Wochna A trzeba było wrzucić sam tytuł, w pole treści nie wpisywać nic i pustka gotowa :D

@Wędrowiec.1984 Rozumiem, szanuję, popieram i czekam :D

@Wędrowiec.1984 Czekałam na poemat, ale teraz pragnę teatru. Pisz dramat! Z niebywałą lekkością się to czyta. Postacie, dialogi, psychomachiczna polemika. Jestem oczarowana. I ciągle mi mało! :D

@PowLeeNa W trakcie czytania uświadomiłam sobie, że to brzmi jak artystyczny scenariusz teledysku. Odtwarzały mi się obrazy w głowie, jedynie muzyki zabrakło :D

@Waldemar_Talar_Talar I motyl, chwyciwszy się kwiatu, złożył do snu skrzydełka...

@sisy89 Co tu widzę? Chłop za mało poświęcał czasu, ciągle w rozjazdach, więc kobieta znalazła sobie zastępstwo. Tak, wiem, ten mój komentarz... :D