jazzkółka

@Maria_M Witaj Mario :-) Zanurzyłam się w spokoju Twojego wiersza, szczególnie ostatni wers ujął mnie głębią. Pozdrawiam serdecznie ?

@beta_b Fajne :-) jedynie zamieniłabym jakoś ten tym soki/boki... ;-) /Tropic protest song drinkiem z palemką falą niewielką morza w lazurze wód u podnóża gór jak z obrazka gdzie raj wyrasta papierowy raj o mój romeo ze zdjęcia folderu kusisz jak adam ewę bez celu amarantowym zachodem słońca co nie zachodzi nigdy nad szczęściem jesteś iluzją i niczym więcej papierowy raj/ Pozdrawiam serdecznie ☺️

w brzezinie rozmigotanej słonecznie plamami tańcząc wśród liści biegł promień ścigając się z myślą radosną że już Wiosna nadbiega boso już niosą ptaki z oddali nowinę że Zima się żali bo nikt jej tu nie chce już więcej więc odejdzie cicho jak przyszła gdy uprzątnie wszystko z tą myślą że dobrze czasem jest zniknąć a ktoś może znowu zatęskni za smutkiem białoniebieskim

@iwonaroma Wiesz, Iwonko, poruszyło mnie te kilkanaście słów. Często ostatnio dyskutuję z Kimś o jasności/ciemności, wyborach/braku wyboru, walce/poddaniu się... Bo, tak jak chyba i Ty, sądzę, że doświadczenie "jasności" to kwestia otworzenia się na nią, tak jak rankiem otwieramy do dnia oczy po nocy. Co z tego, że noc była, będzie. Przeczuwam światło, więc z nocą nie walczę. Wiara otwiera nam oczy. Dziękuję za chwilę z Twoimi przemyśleniami :-) Pozdrawiam Cię serdecznie ?

@iwonaroma Tak! "nie ma innej drogi" Bo właśnie z popiołów rodzi się/odradza się, w bólach i bliznach, światło. :-) Jak ja lubię Twoje miniaturki, Iwonko...! Pozdrawiam, miłej niedzieli! ?

@iwonaroma O, trafnie... Jak o słownym bulimiku, który zajada wewnętrzną pustkę - pustymi właśnie, nic w sumie nie znaczącymi słowami, by wyobrażać sobie życie, lizać je przez szybkę (ew. - ekran laptopa). Świetna kondensacja myśli, Iwonko. Pozdrawiam serdecznie ?

@iwonaroma Super, Ivonne :-) No pacz, jak opacznie można zamienić słowo "koncentracja" (na kimś/na czymś) na: "fiksacja"...! Dwa wersy plus tytuł, a przemyśleń na długo. :-) Pozdrawiam, miłej niedzieli ?

diamentowym pyłem po światy księżyca rapsodią deszczu miętowo pojącego rozchylone usta jaśminowym zapachem w splocie miłosnym na nagiej skórze miękkim światłem w oczy zmrużone czułością jak szczęście spływające niczym konfetti na wyciągnięte dłonie dotykasz

@emwoo ??

@duszka Dziękuję Ci, tak, masz rację. :-) Już zmieniam. Pozdrawiam serdecznie ☺️

@Jacek_K :D Czyli - marzenie ściętej głowy ;)) Dziękuję za podobasia, Jacku. :-) Bo to burza mózgów ;) Problemy wyburza, roztęcza spokój od wzgórza do podwzgórza. ;) Miłego wieczoru☺️

@huzarc @hopeless @iwonaroma @Dag Bardzo dziękuję Wam za zatrzymanie się i komentarze :) Pozdrawiam serdecznie ☺️ @iwonaroma Tak, Iwonko, masz całkowitą rację :-) Już zmieniam. Dziękuję! ??

jesteś dźwiękiem wokół którego krążą wszystkie inne bez ciebie melodia przestaje być miłością

podziel się dziś ze mną ciszą jak modlitwą z cisz najgłębszą chcę ciebie nagiego słyszeć jak melodię w biciu serca zgarnij głośny świata gwar pod dywan najpiękniejszy ten odświętny hałas ważny wczoraj pośpiech jutra lęki o nic niedzisiejsze zamknij wszystko w dźwiękach jak śmiech dziecka czystych kilku tych najprostszych w szepcie wiatru z liśćmi tańcu w deszczu opadaniu kropel rosy nie bój się gdy płynie milczenie woale wznoszą srebrne nici ariadny niech prowadzą podejdź bliżej tezeuszu w świty proszę a cały świat zamknie się w naszych westchnieniach bo tylko taka cisza pisze nami najpiękniejszy poemat

@emwoo Dziękuję Ci za ciepłe słowo:-) Wiem, że też "trochę" cudacznie ;-) Pozdrawiam serdecznie Emwoo:-) M.W. (Monika Weronika) ?

@JL16 Jestem pod wrażeniem wiersza :-) Wypełzliśmy na brzeg, stanęliśmy na dwóch łapach i, nie odwracając się, oddalamy się od wód (praoceanu/płodowych...) A morze, w pogoni za nami, ciągle liże nam stopy. Nasiąknięci przeszłością, wysychamy z tęsknoty za nią. I wciąż jesteśmy kroplą oceanu. Pamięcią wody. Pozdrawiam. ☺️

@Pan Ropuch Oj, jakże prawdziwy, bolesny wiersz. Bo niekiedy z nas tacy właśnie - Frazyeusze. Tak, są takie frazy, które nigdy nie będą wspólne, nie dadzą się zrymować zgodnym rymem. Bo niektórzy ludzie nigdy nie stworzą, razem, wiersza. Podoba Misię bardzo, jak dokopujesz się do prawdziwego znaczenia słowa "postanawiać", do jego realnego przełożenia na rzeczywistość. A końcówka - mz genialna.:) "Stawiam się lepszym" - w znaczeniu: "jak się widzę, tak - siebie - maluję", czyli - się - upiększam. Albo w znaczeniu: "sprzeciwiam się tym, którzy są lepsi"/uważają się za lepszych/ są uważani przeze mnie za - lepszych... A przecież, kiedy stoi się na różnych poziomach - jedno wyżej, drugie - niżej, nieważne, kto kogo tam umieścił, - trudno patrzeć sobie w oczy... Ach... Świetny tytuł! I "uzwrotnienie" czasownika "postanowić" - na: "postanowić się" :-):-) Pozdrawiam Cię serdecznie, do następnego zobaczenia pod Twoimi wierszami!☺️

@Pan Ropuch Tak się domyślam, że w tytule chodziło Ci chyba o łazika "Perseverance" i badaniu przez niego kratera Jezero...? Stąd: "ląduje wytrwałość w jeziorze" - a można to też odczytać dosłownie, i tak na początku właśnie zrobiłam - jako powrót do natury, do "prostych", "odcyfrowanych" wartości. I to podwójne zaszyfrowanie tekstu podoba Misię bardzo! Tak, wszystko do podglądu/oglądu. Fejs-zbuki, wirtuttti-frutti. Wszystko na sprzedaż. "Monetyzacja wartością nadrzędną" Poklask, życie na pokaz, rozbebeszona intymność w pożyczonych koronkach ("zbyt kuse wdzianko"), kradzione awatary, za którymi chowa się zakompleksione, niespełnione cierpienie... Ale, z drugiej strony... Mam wgląd nie tylko w rzeczy śmiesznie małe, ale i - wielkie; nieważne, ale i - przełomowe (do dziś np. pamiętam uruchomienie LHC...) Czy mogę mieć do wiersza dwa małe niewidzimonisie...? ;-) Pierwszy wers - od "tłitną" odkleiło się chyba "ł" :) A w ostatnim wersie, o ile dobrze odczytuję myśl Autora, chodziłoby o przeciwstawienie "kabzy" - "blaskowi". Jeśli tak, to zamieniłabym jakoś słowo "blichtr", bo kojarzy Misię raczej z "kabzą", pacynkowatą miernotą, nieprawdą, a nie - z "blaskiem" :) Dzięki za chwilę z Twoimi refleksjami :) Pozdrawiam serdecznie ☺️

@Pan Ropuch Myślę, że problem może być wtedy, gdy Anie nie stają się Annami, tylko zostają na zawsze Aniami. I nie mogą wyprowadzić się z tego mentalnego Zielonego Wzgórza, które jest dla nich i schronieniem, i gettem. Podoba Misię, jak opisałeś uwikłanie PLa w taką, chyba jednak - toksyczną - znajomość/fascynację/miłość, której ten początkowo opiera się, biorąc sprawy "na rozum", ale w końcu - ulega jej. Toksyczną, bo związek z kimś rozchwianym emocjonalnie straszliwie wycieńcza psychicznie... To jakby próbować chodzić po wodzie - wierzę w cud, że się uda. Oszukuję siebie, brodząc w płytkiej wodzie, jakbym chodziła po jej powierzchni. Ale tonę w głębszej wodzie. I ciężko się wydostać z tej wody, z takiej relacji... Bo kuszą powroty do "cudów". Wybacz moje rozgadanie i to, że chyba nadinterpretuję. Pozdrawiam serdecznie ☺️

@Pan Ropuch Ja też. :) ja też Postanawiam Poprawę Bez "ja" i bez "się" - o ile "się" da ;-) Bo chciałoby - się! - po przeczytaniu Twojego wiersza zaśpiewać: "Zacznijmy od bacha"... ...bach na ziemię, i w piersi - się! - tłuc! Pierwsi! Moja wina, mojsza, wina... a przynajmniej - współwina Tak niebanalnie ująłeś prawdę o powierzchowności dzisiejszych relacji, gonitwie za czasem (czy może - uciekaniu przed czasem), tym marnym "kwadransie" na drugiego człowieka, egoizmie "ja", które, napawając się swoim perorującym głosem, przestaje - słyszeć. Nawet siebie, nie wspominając o innych. A przecież tylko słuchając można wspólnie znaleźć tę kość niezgody i pochować ją z honorami. I cześć, i chwała, i pamięć na przyszłość, ku przestrodze, i już. "kilka myśli wieczność o nas" - przepiękna myśl :-) Ją też wyciągam (sobie) przed nawias z Twojego wiersza. :-) Pozdrawiam serdecznie ☺️

@Pan Ropuch Dziękuję... Za Twoją uważność, zatrzymanie się. Chęć nie-pobieżnego zobaczenia. Mam nadzieję, że PanaRopuszy język się nie zaplątał na tych wygibasach i zakRRętach, do których miałeś wcześniej zastrzeżenia...! :D ;-) Pozdrowienia! ☺️

@barth Dzięki Bartek za łagodny wymiar kary. ;) Również, ciepłe. *

@8fun Dzięki za za/angażowany komentarz. Jeśli chodzi o ostatnią uwagę (ciekawe, czego swoją drogą obawiają się faceci....), to jak kulą w port, jeśli o mnie chodzi. Co do jakości wierszy, to mów za mnie, nie za siebie. ;) Bo tak, wiem, to kiepski wiersz. Mój, oczywiście. Dlatego bądź konsekwentny i wyjmij proszę swój głos z tego pucharka. :) Chyba że zrobiłeś to "dla fana", ale nieee... Przecież nieważne, "co sobie inni pomyślą. Czyli druga opcja - pewnie to - "czysty purnonsens". Z mojej strony tutaj to wszystko. Pozdrawiam.

@8fun Witaj. Pewnie mi nie uwierzysz, ale nie czytałam Twojego wiersza. Słowo zuszki! Bo rozumiem, że cytując swój wiersz to właśnie sugerujesz -? Czy widzisz, prócz samego konceptu zabawy słownej, oczywiście, oraz sformułowania "czysty purnonsens", jakieś podobieństwa miedzi naszymi utworami? Proszę Cię o odpowiedź, bo jakoś dziwnie Misię zrobiło po tym ostatnim cytacie o "glorii i chwale". Pozdrawiam serdecznie Monika

@w kropki bordo lepiej jeść z protezą niż udławić bezą To tak z mądrości ludowych. Czy lutowych. Czy jakoś tak. ...Tobie również dobrego :-)