sisy89

Piękny :)

Pięknie, lubię takie klimaty. Pozdrawiam serdecznie :)

@sowa dzięki za opinię. Pozdrawiam :)

@Dag dobrze powiedziane. Dziękuję i pozdrawiam :) @Starzec z tym to bywa różnie. Dziękuję i pozdrawiam :)

Piękne wspomnienia. Nostalgicznie i trochę smutno się zrobiło, ale ten sad zawsze będzie żył, bo serce nie zapomni tych chwil. Pozdrawiam serdecznie :)

@Rafael Marius może, na wszelki wypadek... Dziękuję za czytanie :) @Tectosmith na pewno to nie łatwe ale chyba się da. Dziękuję za czytanie :)

Ładnie i obrazowo. Pozdrawiam serdecznie :)

poupychałam myśli w stare szuflady z których wciąż wypadają niedomknięte sprawy zardzewiałe klucze domagają się uwagi chcą czarować blaskiem mogę użyć ich ponownie i schować w pudełku z etykietką "zamknięte na zawsze" albo zatrzymać w dłoni

@Rafael Marius dokładnie tak... Dziękuję za czytanie i pozdrawiam serdecznie :) @Anastazja Sokołowska Pięknie dziękuję! Pozdrawiam serdecznie :)

@iwonaroma Cieszę się i dziękuję :)

@Waldemar_Talar_Talar Bardzo dziękuję :) Pozdrawiam :)

gdy w końcu przyjdzie poczęstuję go słodką herbatą i miłym wspomnieniem obecnością zaleczę rany by złe myśli nie miały powrotu przeszłość pomacha białą flagą nie wedrze się do życia nieproszona przecież nie mieliśmy żadnego wczoraj

@Czarek Płatak cieszę się bardzo :) Dziękuję i również pozdrawiam :)

No powiem, że świetny. Zrobił wrażenie. Pozdrawiam serdecznie :)

@Dag zgadzam się :) Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :)

Czasem nie da się uciec przed cierpieniem, ono jest czasem potrzebne i zwykle dopiero po czasie zaczynamy rozumieć jego sens. Świetny wiersz :) Pozdrawiam serdecznie :)

Piękny i poruszający wiersz Pozdrawiam serdecznie :)

@Waldemar_Talar_Talar cieszę się i dziękuję :) Pozdrowienia! @Kapistrat Niewiadomski Wow, super! :)) Dzięki za fotkę :)

Dziękuję :) Fakt, pogoda jeszcze dopisuje, więc ta melancholia jeszcze tak nie dokucza... :) Pozdrawiam serdecznie :)

Życia uczymy się cały czas, nigdy nie wiadomo z czym przyjdzie się zmierzyć. Pozdrawiam serdecznie :)

powietrze otulone nutką nostalgii deszcz za oknem a na stole gorąca herbata przywołują wszystkie barwy wspomnień mam wenę odmaluję je na płótnie tworząc obraz własnych myśli w abstrakcyjnych kształtach ukryję ciebie przynajmniej nie muszę udawać jesień zna moje rozterki wychwytując nastroje operuje kolorami przynosi słońce rozjaśniając ciemne miejsca w duszy dziękuję jej za przyjaźń która swoją siłą wydobywa melancholię na zewnątrz i znów jestem sobą

@Dag tak, dobrze powiedziane. Pozdrawiam serdecznie :)

@Waldemar_Talar_Talar Cieszę się :) Pozdrawiam serdecznie :) @violetta a to miło, dziękuję za obecność :) Pozdrawiam serdecznie :)

@Nata_Kruk tak, zgadzam się całkowicie. Pozdrawiam serdecznie :)

@Nata_Kruk dziękuję i pozdrawiam :)