sisy89

@Rolek tak, ale też takie miało być. Dziękuję i pozdrawiam :) @Rafael Marius Dziękuję :) Pozdrowienia. @goździk dziękuję za słowo. Pozdrawiam :)

paluszkami przewijasz obrazy i dźwięki dniami i nocami ten sam scenariusz rozkrzyczana cisza układa godziny po swojemu nie ma mnie dla ciebie nie ma słów tylko w wierszu znów płaczą litery a ja razem z nimi

@[email protected] Dziękuję i pozdrawiam :)

Trafne. Podoba mi się :) Pozdrawiam serdecznie :)

Piękny wiersz. Pozdrawiam serdecznie :)

Piękny wiersz, można się zaczytać i zostać między wersami :) Pozdrawiam serdecznie.

@Rafael Marius Bardzo dziękuję i pozdrawiam :)

Świetne. Pozdrawiam serdecznie :)

@Waldemar_Talar_Talar witam. Cieszę się bardzo i pozdrawiam :)

@[email protected] tak może być, dziękuję i wzajemnie :) @A-typowa-b jak wszystko... Pozdrawiam również :)

W sąsiedztwie zdarzają się czasem uciążliwe psy, które szczekają i szczękają... Wiersz fajny, napisany z humorem. Pozdrawiam serdecznie :)

Świetny wiersz. Pozdrawiam serdecznie :)

I to wystarczy :) Pozdrawiam serdecznie :)

słońce bawi się z nami w chowanego stopniowo odkrywając kolory października oprócz szarości i słoty panują ciepłe barwy przykrywając świat swoim oddechem to jesień zostawia ślad by serce biło w rytm spadających kropel piękno rodzi się wewnątrz a za oknem przemija czas

@Michał_78 Bardzo dziękuję i serdecznie pozdrawiam :) @violetta Dziękuję :)

@andrew tak, bo najważniejsze jest cieszyć się tym, co mamy. Wiele zależy od naszego podejścia. Dziękuję i pozdrawiam :)

Wiersz ciekawy, wieloznaczny, dobry, jak to u Ciebie. Zatrzymał. Pozdrawiam serdecznie :)

No cóż, szara, nudna codzienność...:) Pozdrawiam serdecznie :)

@Gosława tak, ja też, to wyjątkowa pora. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :)

Bez miłości to wszystko staje się smutne, niepotrzebne... Piękny wiersz. Pozdrawiam serdecznie :)

@joanna53 Właśnie, tak też myślę. Dziękuję i pozdrawiam :) @Waldemar_Talar_Talar Bardzo dziękuję i również pozdrawiam :)

Otwieram okno a tam… pachnie wrzesień. Wspominam smak kawowych pocałunków i bezgwiezdne noce, snujące własne opowieści na dobranoc. Wszystkie niespełnione sny, okazały się być zbyt piękne, aby mogły dotknąć ziemi swoją magią. Nie pozostało nic innego, jak przepisać uczucia w inny kajecik. Staram się czerpać z niego siłę na kolejne dni; mniej efektowne lecz dobre. Późne lato lub wczesna jesień rysuje na nowo nasz kształt. W wyobraźni. Tam możemy się spotkać.

@[email protected] Dziękuję i pozdrawiam :)

Piękne.

Świetny wiersz! Zawsze z przyjemnością czytam :) Pozdrawiam serdecznie :)