sisy89

@Waldemar_Talar_Talar Bardzo dziękuję :) Pozdrawiam :)

gdy w końcu przyjdzie poczęstuję go słodką herbatą i miłym wspomnieniem obecnością zaleczę rany by złe myśli nie miały powrotu przeszłość pomacha białą flagą nie wedrze się do życia nieproszona przecież nie mieliśmy żadnego wczoraj

@Czarek Płatak cieszę się bardzo :) Dziękuję i również pozdrawiam :)

No powiem, że świetny. Zrobił wrażenie. Pozdrawiam serdecznie :)

@Dag zgadzam się :) Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :)

Czasem nie da się uciec przed cierpieniem, ono jest czasem potrzebne i zwykle dopiero po czasie zaczynamy rozumieć jego sens. Świetny wiersz :) Pozdrawiam serdecznie :)

Piękny i poruszający wiersz Pozdrawiam serdecznie :)

@Waldemar_Talar_Talar cieszę się i dziękuję :) Pozdrowienia! @Kapistrat Niewiadomski Wow, super! :)) Dzięki za fotkę :)

Dziękuję :) Fakt, pogoda jeszcze dopisuje, więc ta melancholia jeszcze tak nie dokucza... :) Pozdrawiam serdecznie :)

Życia uczymy się cały czas, nigdy nie wiadomo z czym przyjdzie się zmierzyć. Pozdrawiam serdecznie :)

powietrze otulone nutką nostalgii deszcz za oknem a na stole gorąca herbata przywołują wszystkie barwy wspomnień mam wenę odmaluję je na płótnie tworząc obraz własnych myśli w abstrakcyjnych kształtach ukryję ciebie przynajmniej nie muszę udawać jesień zna moje rozterki wychwytując nastroje operuje kolorami przynosi słońce rozjaśniając ciemne miejsca w duszy dziękuję jej za przyjaźń która swoją siłą wydobywa melancholię na zewnątrz i znów jestem sobą

@Dag tak, dobrze powiedziane. Pozdrawiam serdecznie :)

@Waldemar_Talar_Talar Cieszę się :) Pozdrawiam serdecznie :) @violetta a to miło, dziękuję za obecność :) Pozdrawiam serdecznie :)

@Nata_Kruk tak, zgadzam się całkowicie. Pozdrawiam serdecznie :)

@Nata_Kruk dziękuję i pozdrawiam :)

@Nata_Kruk dziękuję za poświęcony czas i opinię. Pozdrawiam :)

@A-typowa-b tak to jest z tymi tęsknotami. Dziękuję i pozdrawiam :) @goździk bardzo ciekawy komentarz, nie powiem :D Pewnie i tak się zdarza... Dziękuję i pozdrawiam :)

Ach... Piękny!

zostawiłam serce w białej pościeli na poduszce z pierza i choć czas upływa codziennie rzeźbię na nowo tęsknotę zachłannie brnę do przodu zbyt szybko potykając się o własne marzenia nikt nie zawinił że jestem nie tu gdzie powinnam bo ciebie nie ma

Piękny ten wiersz... Pozdrawiam serdecznie!

@A-typowa-b dziękuję i pozdrawiam :)

@duszka ech, dokładnie tak... Cieszę się i dziękuję :) Pozdrawiam serdecznie.

@Rolek tak, ale też takie miało być. Dziękuję i pozdrawiam :) @Rafael Marius Dziękuję :) Pozdrowienia. @goździk dziękuję za słowo. Pozdrawiam :)

paluszkami przewijasz obrazy i dźwięki dniami i nocami ten sam scenariusz rozkrzyczana cisza układa godziny po swojemu nie ma mnie dla ciebie nie ma słów tylko w wierszu znów płaczą litery a ja razem z nimi

@[email protected] Dziękuję i pozdrawiam :)