GrumpyElf

Oczywiście, to jest jasne, mam wrażenie. Zreszta żaden obowiązek by tego nie zmienił. Nikt nie ma obowiązku odwzajemniać, obowiązek nie ma miejsca na polu miłości.

@Marek.zak1 Jeśli zakocha się w Tobie przyjaciel, osoba nieobojętna, i widzisz jej ból - to jest ciężkie oraz potrafi zabić tę przyjaźń. Miłość najlepiej poznać dwuwymiarowo, bo zaczynamy od pokochania siebie. Dopiero wtedy umiemy kochać innych.

Czasem tęsknota jest słodka, niemalże przyjemna. Ta brzmi słodko-kwaśno :) Podoba mi się ta łagodność peela. A szczerego uśmiechu nie powinno nigdy braknąć, minimum! Pozdrawiam

@error_erros bardzo mi miło!

@mati pati Przeraża mnie Twój ostatni komentarz.

@error_erros Tak, ten drugi typ walczy z miłością, dokładnie jakby trzeba było ją przetrwać niczym zarazę. Jakby nie była wystarczająco skomplikowana. Tym wierszem poruszyłeś znowu wątek na dyskusję rzekę. Świetny wiersz.

Brakuje mi kontynuacji :)

@emwoo @[email protected] dziękuję stokrotnie :)

@mati pati Myślę, że gdyby ta satyra naprawdę obrażała profesję barbera, nie byłbyś jedynym reagującym z takim oburzeniem. Szacun dla kontynuowania rodzinnej tradycji. U mnie w rodzinie jest kilkupokoleniowa księgarnia, która się kontynuacji niestety nie doczeka. Ale Ty masz talent do rozdyskutowanych postów!

@mati pati staram się zatem zrozumieć co Ciebie obraża w tej treści ?

Wiesz, to nie jest satyra z zawodu barbera tylko wyobrażeń wyimaginowanego wieśnioka o nim.

@OloBolo ten się śmieje, kto się śmieje ostatni

@Sylwester_Lasota zależy komu

@OloBoloA konkretniej na jaki temat?

@error_erros Masz rację, poprawiłam. @iwonaroma dzięki za odwiedziny :)

już nigdy nie wybiegniesz z domu bez pytań o wino i czas byle tylko spotkać mnie pośród upartej zieleni akwamaryny pod nami siadamy na ciasnej ławce zgłębiamy zakamarki wspólnych kopalni soli kruszywo moje kruszywo twoje nasz ból nie byliśmy w nim bez skazy posypywanie ran dowodziło życia zajety mną i moimi światami a świat nasz zamknięty w uścisku jak polny kwiat w dloni aromat wiosny nasycony śmiech spojrzenie, które chowam do kieszeni ogrzeje mnie gdy zawiedzie lato naszkicowani stuletnim węglem na dykcie co skrzydłem upadłego anioła wyryci w perspektywie wspomnień na tym szkicu trwamy

@chlopiec Cieszę się, że dotrwałam do końca. Z dwa albo i trzy razy miałam dość, ale zza chłopca wychylił się dorosły mężczyzna, który cierpi, bo drogę przez miłość, a nie posiadanie. Poczułam Twój ból. Gdybym umiała pić alkohol, umówiłabym się z tym chłopcem na bibę i zalała wszelkie karaluchy, co siedzą na wątrobie. Żebyś wiedział, chłopcze, to jest popierdolone.

Niektórzy przyjdą pod twój dom z kamieniem w ręku To nigdy nie będę ja powiedział Przemilczał Kamień w sercu

@error_erros a miała być cała puszka? może wtedy zwierz by zaszalał na parkiecie.

@emwoo Rozważ tę opcję, choć inicjały masz ładne :)

@[email protected] Dziękuję Grzegorzu za Twoje słowa. Mam brata Grzegorza, co to za człowiek :D Motyl, gdy umiera, jest niezwykle ulotny. To, jak opadają mu zwiędnięte skrzydła, w zwolnionym tempie gaśnie, czasem osiada na liściu i wygląda jakby spał. Ale odchodzi szybko i po cichu. Tak, można było użyć słowa niosącego więcej energii. Teraz jednak gdy o tym myślę, chyba powinnam po prostu napisać 'piękno'. Dzięki za dobre słowo, wkład w moje myśli i podzielenie się własnymi.

@Henryk_Jakowiec Przyznam, widząc tytuł byłam przekonana, że poczytam tu o wyznaniach onanisty. A tak na poważnie, jak się peel będzie sam leczył, to dopiero usłyszy, że nie dba o swoje zdrowie. Rozumiem przekaz - na czasie.

Serducho przyjemnie dać. :) Konto zakładałam w lipcu zeszłego roku i akurat była ożywiona dyskusja na tematy drażliwe, czytałam niektóre tu komentarze i włos się jeżył.. Padła przypadkowa nazwa, a ja zniesmaczona zapomniałam o org. Aż do paru dni temu, kiedy wróciłam i już nie zmieniałam. A poza tym, przekora to moje drugie imię :). To się uzewnętrzniłam. Voila

sposób, sposób :) Taki odparty łotr to dopiero arcyłotr :)

A mnie ciakawiłaby ewentualna konkluzja, to byłoby męczące, ale pouczające doświadczenie. Mam wrażenie, że mimo starań masowej kultury, odczucia atawistyczne są tak zakorzenione w naszym genotypie, że akurat ten stereotyp będzie kastrowany jeszcze przez pokolenia. Co do tej wynagradzanej bierności, masz na myśli system socjalny czy społeczeństwo?