Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

M.A.R.G.O.T

Użytkownicy
  • Postów

    620
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    2

Treść opublikowana przez M.A.R.G.O.T

  1. @Waldemar_Talar_Talar ciekawe spojrzenia na noc. Pozdrawiam.
  2. @[email protected] czasami dobrze jest wskoczyć w świat Twojej fantazji ;) aż ciepło mi się zrobiło i bajecznie :) Pozdrawiam
  3. @Waldemar_Talar_Talar super tytuł. Ostatnia strofa moim zdaniem niepotrzebna. Wiersz podoba mi się. Pozdrawiam.
  4. @[email protected] Miłego Dnia i Tobie życzę zacny romantyku ;) Ach Grzegorzu czy to nie piękne, że słowa mogą poruszyć serce i duszę? Prawdziwe piękno nigdy nie przemija.
  5. @[email protected] Strofy ładne. "Czy poruszą serce zapytaj Safonę? Wierszem ciągle świeci wśród niebiańskich mgławic" :) Pozdrawiam. Owidiusz, Elegia III.1
  6. @error_erros :) Pozdrawiam.
  7. @error_erros hm... A mi najbardziej podoba się druga strofa. Pozostałe bym "podrasowała". Może być nawet ten wulgaryzm ale czuję niedosyt. Nawet on nie poruszył mojej czaszki ;) Druga strofa trafiła do serca :)
  8. @Waldemar_Talar_Talar "Być albo nie być - oto jest pytanie" :) Pozdrawiam
  9. @Franek K ładny wiersz, pozdrawiam.
  10. @marekg super wiersz! Pozdrawiam.
  11. @[email protected] he he w ciemno serce mi dałeś? No cóż, styl owszem ten sam, tytuł przemyślany ;)
  12. @[email protected] widzę, że najbardziej zaintrygował Cię tytuł wiersza ;)
  13. @[email protected] he he tak wiem Grzegorzu, to było zamierzone oddzielenie z mojej strony ;) Miłego wieczoru i Tobie życzę :)*
  14. @OloBolo hm... :) Mam mnóstwo różnokolorowych liliowców wokół domu. No ładne :)
  15. @OloBolo no tak. Ja teraz mam fazę na białe lilie ;) Ale goździki... ? ;)) hm...
  16. @OloBolo to wina jest tych goździków :). Trzeba było pomyśleć o różach ;) ach to żart. Wiersz fajny. Pozdrawiam.
  17. Świat w źrenicach duszy większy - dwa wymiary połączone, jak w dotyku światło słońcem, niebo jedno choć zmienione. Jeden krok jest myślą pragnień, tą skrywaną w głębi serca. Nie ma granic gdy się kocha, miłość więc wybiera miejsca. Jest więc wszystkim bo wie lepiej, gdzie i kiedy porozmawiać. Dusza z blaskiem tych promieni, czas i przestrzeń może łamać, by przeniknąć z wielką wiarą, przez zamknięte ludzkie oczy. Nie wierzyłeś w to istnienie i że życie tam się toczy. Teraz wiesz że to możliwe, widzieć się i czuć czasami. Nawet gdy wiatr ziemią sypie, być jak feniks ze skrzydłami. Być to mieć największe skarby, odkrywane w tym popiele zamienionym w złote gwiazdy, by wciąż widzieć nawet lepiej.
  18. @Roksolana ach wiersz pełen emocji. Można byłoby go "podrasować" ale mimo to poruszył mnie bardzo. Poruszył moje serce. Pozdrawiam serdecznie.
  19. @Waldemar_Talar_Talar godnie być prawdziwym człowiekiem :) Pozdrawiam.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...