kwintesencja

Ono będzie czekać na swój moment, a fajnie by było, gdyby zniknęło na dobre pozdrawiam :)

@sam_i_swoi kiedy już Autorze sam się przyznałeś, że te niekonsekwencje w wierszu to prowokacja, to przyznam, że udało Ci się sprowokować, zwlaszcza ostatnie wersy pierwszej i drugiej strofy wprowadzają mnie w dezorientację. Wychodzę z zalozenia, że kazdy ma prawo dzielenia się tutaj swoim pisaniem i tyle. Warto pielęgnować w sobie świadomość, że zawsze mozemy się doskonalić bardziej, pisac więcej i to jest piękne, pozdrawiam:)

@marekg naprawdę piękny wiersz! I u mnie zbyt wiele pustki ostatnio bardzo nastrojowe pisanie, pozdrawiam Cię

Dziękuję, bardzo mnie to cieszy! Pozdrawiam serdecznie

Odejdź – nie podchodź, daj nic nie myśleć Idź w kakofonię, rozcieram szminkę Kawą podlewam zmarszczki, zastrupłą Zapamiętałą, i tak już zmiętą Bibułę twarzy, późno i próżno Eksces się zdarzył - denko obeschło Tyle zostało – żyły, pergamin Ziarno zasiane trochę podrąży Jutro zakwitnie – stanie się rdzeniem Nowej zabawy, to niebo-piekło Kładą się cienie, rozum się traci A całą resztę jakoś się znosi Schowam na później ciemnowidzenie

@Leszczym czyli preferuje metodę kalendarzykową ;) jak dobrze pójdzie, w tym skomplikowanym procesie związywania się biedak zachowa pełną poczytalność :D

@Monia za serduszko pięknie dziękuję!

@Leszczym dziękuję bardzo! Pozdrawiam :)

@Ewelina podoba mi się Twoja metoda! Ja wybieram melisę ☺️

@Wędrowiec.1984 a to zołza! Napisane nienagannie :) pozdrawiam

@Moondog imponujący dobór słownictwa! Podoba mi się :)

Podoba mi się to powiedzenie, dzięki wielkie! Pozdrawiam serdecznie :)

Dziękuję, cieszy mnie to! Choćbym chciała, pewnych elementów się nie wyrzeknę ;) Miło móc się komuś wygadać :)

Można powiedzieć, że to chyba najbardziej satysfakcjonujący proces twórczy. U mnie sama potrzeba pisania zrodziła się z rozpaczy, z którą nie umiałam sobie poradzić, więc wiem o czym mówisz szanuję i wręcz zazdroszczę!

W Twoim wierszu istna walka żywiołów, gra mi na emocjach Ja też nie, to brzytwa, której chwyta się tonący, a człowiek utonie tak czy inaczej Twój wiersz zostanie ze mną na dłużej ❤️

@Nata_Kruk ciekawe porównanie zmarszczek na twarzy, do tych które powstają na powierzchni wody Widzę kontrast między pierwszą a ostatnią strofą Czyżby te zmarszczki wyrzeźbiły troski?

Dziękuję Kochana ❤️ To jest bardzo dobre pytanie, bo przyznam, że ostatnio wiele się w tym zakresie zmieniło. Kiedyś cały tekst pisałam albo za jednym zamachem i potem w nim trochę rzeźbiłam (od razu miałam historię w głowie, ale też była to dość prosta tematyka) albo tekst powstawał na raty (zazwyczaj w ciągu 2-3 dni). Niedawno postanowiłam, że popracuję nad formą i zrezygnuję z typowych dla mnie układów rymów, zauważyłam też, że popadłam w rutynę i pisałam „byle skończyć”, dlatego zastosowałam metodę przydatną w pisaniu opowiadań - piszę, potem usuwam wszystkie zbędne słowne zapychacze. Ostatnie kilka tekstów (najnowszy opublikuję tutaj i na ig na dniach) były cedzone wers po wersie i był to proces trwający 7-9 dni, bardzo często historia kreuje się w miarę pisania, gubię się w niej, przekształcam, aż w końcu udaje mi się wysłowić… Przed Tobą nie mam tajemnic ;) @wolnosc_mojej_duszy Ty też mi opowiedz jak to jest u Ciebie ❤️

@Tymczasem dobre to jest, pozdrawiam:)

@Waldemar_Talar_Talar pięknie napisane!

Ach, dziękuję 🥹 Najbardziej inspirują mnie rzeczy powszednie i przestrzeń miasta, lubię pisać o tym co jest mi znane pozdrawiam Cię serdecznie

Dziękuję, ten pozytywny odbiór mojego nowego wiersza bardzo mnie cieszy i motywuje, aż chce się pisać! Tym bardziej dziękuję :) pozdrawiam serdecznie!

Dziękuję za czytanie Pozdrawiam również :)

@Radosław ten wiersz jest jak głęboki oddech (albo bardziej westchnienie), napełnia spokojem :) pozdrawiam

Dobre pytanie To zależy od dnia i godziny…

@Waldemar_Talar_Talar piękny przekaz, pozdrawiam!