kwintesencja

A te problemy nie kończą się w dzieciństwie i potem obarczają całe dorosłe życie… dobrze, że wyciągałeś do nich pomocną dłoń

Niestety, ale chyba taka osoba musi chcieć sobie pomóc, a gdy zamyka się w swoim cierpieniu nic nie da się zrobić To dobrze, że się udało :) wszystkich nie zbawimy, ale trzeba się w miarę możliwości troszczyć o drugiego człowieka

@huzarc@A-typowa-b dziękuję Wam za serduszka i za czytanie, pozdrawiam serdecznie :)

@Rafael Marius Jest to oblicze autoagresji, które jest mi chyba najbardziej znane, bo dotyczyło moich znajomych w tych szkolnych czasach Niestety, niektórzy w ten sposób odreagowują niegodziwość, której doświadczają od innych ludzi, a to zło albo kumulują w środku, albo przekazują dalej… dziękuję za Twoją refleksję, pozdrawiam Cię serdecznie

@Łukasz Jasiński dziękuję pięknie za komentarz i za uwagę :) pozdrawiam serdecznie!

No właśnie, w tym przypadku powiedziałabym, że agresja najpierw kierowana do środka znajduje swoje ujście i rozprzestrzenia się także na zewnątrz… Bardzo dziękuję za komentarz, pozdrawiam!

Spacerkiem z euforii na parter Bezbarwnie przemija nam życie Od zmierzchu idei – nad ranem Po pełne zaćmienie – o świcie Szarżują tak w biegu bezmyślni (Ten tunel się światłem nie skończy) Kaleczą słowami języki A z ran tych nienawiść się sączy

@Tectosmith mgliste, bo niepewne, dopóki nie nadejdzie, ale jest!

@Tectosmith pełno smutku To prawda, nie da się wrócić do wczoraj, ale wciąż jest jeszcze jutro

@Tectosmith bardzo dobry tekst i bardzo smutny, działa na emocje… pozdrawiam

@Tectosmith rozdziera serce, zawarłeś tu tak wiele emocji, wiele smutku i cierpienia. Piękny wiersz i godne upamiętnienie tej artystki, pozdrawiam :)

Dziękuję :) cieszę się, miałam wątpliwości, czy w ogóle ten tekst publikować, tym bardziej miło, że Ci się podoba, pozdrawiam!

Niezwykle mi miło, dziękuję bardzo :) pozdrawiam!

@poezja.tanczy@Natuskaa dziękuję Wam za czytanie i życzę dobrego dnia :)

Dziękuję Ci bardzo i pozdrawiam :)

@Kwiatuszek bardzo mi miło, dziękuję za czytanie i pozdrawiam :)

@Monia bardzo niepokojący wiersz, wiele tu emocji! Pozdrawiam :)

W pełni się z Tobą zgadzam, pozdrawiam Cię @poranki dziękuję Ci, pozdrawiam :)

A ja w zależności od nastroju :) pozdrawiam serdecznie!

Dziękuję za piękne wersy i pozdrawiam Cię serdecznie :)

@Rafael Marius proszę bardzo, pozdrawiam Cię :)

Lubię lato, ale faktycznie ten wiersz jest napisany pod wpływem zmęczenia upałami w mieście, w którym wydaje się, że wszystko zastygło w miejscu… może nie jest pesymistyczny, ale tkwi w jakimś stanie zawieszenia pomiędzy dziękuję za komentarz i pozdrawiam :)

@Jacek_Suchowicz dziękuję za wersy :) pozdrawiam Cię serdecznie!

Zapiekło się miasto od środka Tu ślęczą i snują się cienie Roztapia się asfalt na drogach I skóra, i szyby okienne Goreje w nas, mięknie struktura Ucichły mrowiska-ulice Bo w gardłach zaległa posucha Choć każde wydaje się krzyczeć

@Moondog dziękuję bardzo za czytanie, pozdrawiam Cię serdecznie!