MIROSŁAW C.

@[email protected] BINGO! Dziękuję za komentarz. @Johny Przyjmuję każdą ocenę. Dziękuję za kontrast w komentarzach.

@Iwa-Iwa Dał mi narzędzia bym mógł przenosić góry dziś nie kryje zdziwienia

skrzy się najwyższa wokanda pierwszomajową purpurą wysoki sądzie sądzie ostateczny tak wiem zburzyli mój pomnik ale tylko z tęsknoty za prozą życia zapisaną w dekrecie bywało że gorzkie żale chcieli wykrzyczeć na ulicy wtedy wkładałem im palce w gardziel dławiąc pokusę nadziei dociekanie powodów nieszczęścia było bezcelowe wolna wola to wasz niefortunny wymysł i nie boję się konsekwencji skoro Rzym upadł to wszystkie drogi prowadzą do piekła

Bo nie należy szukać kodu, kiedy przekaz jest prosty. Pozdrawiam.

Już dziś dla młodych, to surrealizm. Pozdrawiam. @Andrzej_Wojnowski Z tą tylko różnicą, że żaden z nich, nie potrafi tak przemawiać. Pozdrawiam.

:) Dziękuję.

a kiedy rodzice obowiązkową szarość dozowali sobie dolewką do kawy ja pisałem list do Fidela Castro tak bardzo chciałem aby zbliżające się święta pachniały pomarańczami dzieciństwo to system nieomal doskonały a on był czerwony i miał brodę

@Konrad Koper @iwonaroma Dziękuję za ślady zainteresowania. Pozdrawiam.

wszystko zaczęło się od snu w kolorze stonowanej czerwieni wszelaka moc rozstępowała się przede mną niezmierzona obfitość dzieła Stworzenia

@iwonaroma 'Sam uczę się i przekazuję tę naukę: być coraz mniej materią – coraz bardziej duchem' .

@Jan Paweł D. (Krakelura) Że też, musiałem przeczytać to... przed obiadem.

@[email protected] @iwonaroma 'Życie jest chmurne, a sztuka radosna', nawet w miejscu, do tego nieprzystosowanym. Dziękuję za komentarze. @puszczyk Masz głowę na właściwym miejscu, więc bez jaj. Tymczasem.

@puszczyk Jaki to byłby banał - Vivaldi zza grobu, partyturą, żyruje dziewczynce jałmużnę, przeznaczoną na pszenną bułkę. Fakt, może za dużo tu miejsca, stąd ten 'przeciąg'. Pozdrawiam.

@Konrad Koper Poezja łagodzi brutalność historii...

dziewczynka ze skrzypcami pociąga smyczkiem po strunach psyche sypią się z oczu srebrne monety rozbity jak porcelana na szczęście małe szczęście ukryte w pszennej bułce

@Konrad Koper Dziękuję.

okruchy malowanego tynku wypełniły przestrzeń bądź wola Twoja z cieniem urazy w głosie wykrzyczałem w nocne niebo zanim metaliczny chrobot gąsienic nad głową złagodziła woń rozkładu w bezładnej kupie kamieni wszyscy zmarli są po mojej stronie mimo to wciąż próbuję wstać z martwych

Wieść gminna niesie, że w niebie, nie ma już wolnych miejsc. Zostały tylko loże dla zuchwałych (w ograniczonej liczbie), Trzeba się śpieszyć... Dziękuję.

@iwonaroma ...(domek), czyli loża dla zuchwałych :) Dziękuję za komentarz.

zebrałem się w sobie i o najwyższą stawkę zagrałem z Bogiem w kości otrzymałem od niego, przy(domek) Oszustek

Lament, nie przynosi ulgi. Tym co stoją i temu co leży. Pozdrawiam.

@Somalija 'Nie ma nic w umyśle, czego by przedtem w zmysłach nie było...' Pozdrawiam

@Tomasz Kucina Komentarz, nie jest "wycieczką" w stronę autora, tym bardziej avatara i czasami spontanicznie pozwalam sobie na taką formę komentarza (wolno mi). A co do mojego wiersza, to nie tu... Tymczasem.

@Maria_M Świetny - dziękuję.

@Tomasz Kucina прекрасно - jakby powiedział Rosjanin :)