MIROSŁAW C.

@jan_komułzykant Przednie... Pozdrawiam.

@Leszczym Dzięki, pozdrawiam.

Podoba mi się w całości, plus odznaczona wisienka... Pozdrawiam.

@MIROSŁAW C.C." Zaiste można by twierdzić: ludzie są szatanami świata, a zwierzęta duszami dręczonemi." Dziękuję za wszystkie ślady zainteresowania. Wszystkiego dobrego w Nowym Roku!

@Moona "Lecz ludzi dobrej woli jest więcej." Dziękuję za komentarz. Pozdrawiam.

w stanie czasowego oderwania od rzeczywistości ziemskiej cywilizacji ktoś w strefie grozy uchylił okno na apokalipsę wśród koszernych wybuchów skośne promienie słońca niebieszczeją w stygnącym blasku ludzkich źrenic zmarli otrzymują tu głos ten przeraźliwy krzyk drze niebo na strzępy a przez zbity tłum aniołów przebiega rozgwar lecz żaden nie zadmie dziś w trąbę

'Wolność to prawo do powiedzenia ludziom, czego nie chcą słyszeć. To jest straszna odpowiedzialność, której większość ludzi unika' Wolność słowa - już nawet nie na smyczy tylko w budzie. Pozdrawiam.

@MIROSŁAW C. Dziękuję za ślady zainteresowania, pozdrawiam. A w kwestii maku, : ... rozsypywano też mak w trumnie, aby zatrzymać w niej nieboszczyka, bowiem wierzono, że nim nie pozbiera on wszystkich rozsypanych nasion, nie będzie mógł jej opuścić i powrócić ze świata umarłych . W podobny sposób zabezpieczano także stodoły przed czarownicami, strzygami i innymi szkodliwymi demonami...

w przypływach istnienia pomiędzy Masywem Ślęża a Wzgórzem Golgota odnajduję ślad swoich snów i marzeń tu czas rozciąga się w nieskończoność zanim z pierwszym promieniem słońca nisko pokłonię głowę starym drzewom a śpiew przelotnych ptaków przetnie nieboskłon i uchyli rąbek tajemnicy świętej wiary praojców pośrodku wysokiego lasu rozsypię ziarenka maku naturalne remedium na upiory i jeszcze raz być może ostatni spróbuję poczuć nic w złocistej kropli bursztynu i pojąć siłę wieczną co wybuchła jasnym promieniem boskich metafor aż usłyszę krzyk z głębi duszy żyjemy w najlepszym ze światów

Jest ! Dziękuję za komentarz.

@iwonaroma @Rafael Marius Dziękuję za komentarze, pozdrawiam.

na śródleśnej polanie gdzie mgliste zorze srebrzą trawy zielone a z ziół wszelakich emanują tajemnicze aury wysoko w koronach drzew nasze najskrytsze uczucia przybierają ptasie kształty i dzwonią skrzydłami na Anioł Pański

@marekg Chwyta za gardziel ! Pozdr.

@Waldemar_Talar_Talar Mądrego to aż miło posłuchać. Pozdrawiam.

Bezsprzecznie, ale czy można opisać to lepiej ? Na pewno .(to już kolejny lifting tego wiersza) Dziękuję za komentarz. Warto. Dziękuję za ślad.

@finch Chaos jak na biurku pewnego oficera ub, który zauroczony pieśniami patriotycznymi związku radzieckiego, interpretował je w niekonwencjonalny sposób. Potrzebny był mu do tego, pogrzebacz i ludzka głowa (najsłabszy element tego zestawu co nie stanowiło większego problemu). Dziękuję za merytoryczną krytykę, pozdrawiam.

po niezliczonych pniach wiją się nasze dusze bezsilne a psy od czasu do czasu wygrzebują z ziemi kości przez kilka godzin udawali że jestem przezroczysty co pozwoliło mi w najdrobniejszych szczegółach ten swoisty konfesjonał przenieść bezpośrednio do głowy żarówkę włożyli mi prosto w źrenice aż z nozdrzy i z uszu wystrzeliły snopy światła jak promienie słońca w drewnianą stodołę tam gdzie chowałem strach przed lasem a kiedy pogrzebaczem zagrali na mojej głowie Poluszko-pole chrząknąłem z pogardą teraz leżę na łączce w rozproszeniu i osobliwa cisza przynosi ukojenie

@addjar Merci beaucoup.

w ślad za Białym Królikiem jak kamień wystrzelony z procy gna ulicami swawolny nastrój w aurze późnego lata barchanowa radość miłosierdzia zaciera kontury rzeczywistości mroczna rozkosz gilotynowania

@Dekaos Dondi Tego świata już nie ma, szkoda...

@Czarek Płatak Syzyf coś o tym wie...Pozdr.

@sam Krok po kroczku... I znów będziem żyć w koronach drzew. Pozdrawiam.

@Konrad Koper Scully i Mulder, zajmą się tym...

@MIROSŁAW C. Dziękuję bardzo za wszystkie ślady zainteresowania, pozdrawiam.

pamiętasz jak bujaliśmy się w Obłoku Oorta tam gdzie martwe gwiazdy blikują w kryształkach lodu dwie rozedrgane cząsteczki wplecione w warkocz komety między obietnicą a spełnieniem wszechmogącej natury poprzez wielobarwne niebo nieznanych światów kierunek nieopisany błękit planety Ziemia i oto ja w tobie ty we mnie coś się zmaterializowało