Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

MIROSŁAW C.

Użytkownicy
  • Postów

    2 387
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    12

Treść opublikowana przez MIROSŁAW C.

  1. @Alicja_Wysocka @Leszczym Miło mi. ...coś jakby krawiec słowa :) Dziękuję, pozdrawiam.
  2. @Natuskaa Przeczytałem z przyjemnością. Pozdrawiam.
  3. jest nas coraz mniej a kiedy mały deszcz palców przekropi białe oleandry na sukience mitycznej muzy i obłaskawi każdy niewinny kaprys na cyferblacie z najbłękitniejszego jeziora ułożę z koralowych paciorków litanię do czasu i na liściu lilii wodnej z dłonią w dłoni równolegle wzbijemy się w powietrze
  4. @poezja.tanczy @andreas Kłaniam się, pozdrawiam.
  5. @Hiala :) smartfonowe chochliki Dziękuję, pozdrawiam.
  6. @mariusz ziółkowski "Trzeba pójść i zniżyć się pod strzechę wieśniaka w różnych odległych stronach, trzeba śpieszyć na jego uczty, zabawy i różne przygody. Tam, w dymie wznoszącym się nad głowami, snują się jeszcze stare obrzędy, nucą się dawne śpiewy i wśród pląsów prostoty odzywają się imiona Bogów zapomnianych". Dziękuję za komentarz, pozdrawiam.
  7. @BITTERSUITE Przeczytałem z przyjemnością. Pozdrawiam.
  8. @Nata_Kruk Stare nie wróci ale wpisane w krwiobieg lubi czasami wychylić głowę zza rogu przeszłości choćby w nibywierszu. Miło mi. Dziękuję, pozdrawiam.
  9. trzask łamanych gałęzi wiatr przewraca stare drzewa zamilkły ptatki wtulony w ciszę jak źdźbło leśnego runa smak oddalenia pradawnych lat wszechświaty przede mną ukryte budzi o brzasku plusk wody w kadzi w przejrzystej tafli smak pragnienia pachnie miętą w uniesieniu łopoty skrzydeł pośród suchym traw opatrzność dusz przodków na krawędzi nocy i dnia święty ogień w kręgu starych bogów jary czas
  10. @andreas „Brama do Świątyni Dobra i Prawdy jest niska. Wejdą tam tylko Ci, którzy schylą głowę”. Lew Tołstoj Dziękuję za wszystkie ślady zainteresowania, pozdrawiam.
  11. @Wiesław J.K. Kłaniam się :)
  12. @Wiesław J.K. chochlik :) Choć propozycja ciekawa. Dziękuję za komentarz, pozdrawiam.
  13. ranny ptak zapiał wersy pachną morską solą szronią ciszę jak co dzień chmury rozczapierzone triadą kolorów na horyzoncie w paradzie aureoli wszyscy święci aż Bóg zagrzmi i skarci ostrym słońcem ludzie nie bądźcie nachalni wszyscy i wszystko jesteśmy jedno anielska słodycz z czarcim dziegciem na tafli źródlanej wody do końca czasu nikt nie ujawni tajemnicy wielkiego wybuchu
  14. @error_erros Przednie. Pozdrawiam.
  15. @andreas Nic dodać, nic ująć. Dziękuję, pozdrawiam.
  16. @Nata_Kruk Trafiony ! Dziękuję, pozdrawiam.
  17. @Nata_Kruk Bo możemy próbować (np. wierszem) zrozumieć głodnego, ale czy coś więcej ? Mam wątpliwości. @Waldemar_Talar_Talar I to mnie cieszy. Dziękuję za komentarze, pozdrawiam.
  18. @aff Z komórką w dłoni i koszem pełnym jedzenia gdzieś pod supermarketem, jedyne w czym możemy być mocni, to pełne frazesów nasze usta. Dziękuję za konkretny komentarz, pozdrawiam.
  19. @Rafael Marius Właśnie tak jak piszesz. Dziękuję, pozdrawiam.
  20. na swojej drodze do lasu zamaskowałem sianem tajemnicze sny na jawie w murach z wiekowej cegły bandycka radość szarymi oczami zagląda mi do głowy na otwartym sercu lodowaty wiatr ze wschodu otwiera zupełnie nieznane światy pomstę zostawiam Bogu
  21. @Marek.zak1 :) Taką mamy konstrukcję. Ktoś nam wcisnął serce, między dwie głowy....
  22. @andreas Dobre :) Dziękuję, pozdrawiam.
  23. @Laura Alszer To miło, dziękuję. @andreas Co autor miał na myśli ? :) To może później... Dziękuję za komentarz. Pozdrawiam.
  24. w ciszy przepełnionej olśnieniem wspaniałego i ulotnego oddechu anioła gdzieś pomiędzy strunami materii i ducha złotą myślą kradnę wieczór palcami chodzę po prośbie wydobywając kilka akordów w świetle ciążeń i napięć jeden niezwykły wysoki ton G
  25. @Leszczym Bo taki już urok życia na trzeciej skale za słońcem.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...