fregamo

@Czarek Płatak O czym myślałeś pisząc? Jakbyś mógł kilka słów, byłbym wdzięczny. Pozdrawiam. @fregamo

@Nata_Kruk " nie da się każde naj niespiesznie dojrzewa" tekst dobry ale miejscami rzeczywiście ciężko przeczytać. Jeśli nie czytasz swoich utworów na głos choćby samej sobie, proponowałbym zacząć. Wychodzą wtedy wszystkie łamańce słów, sens, brzmienie, rytm, rym itp. Pozdrawiam @fregamo

@MIROSŁAW C. Udanego powrotu. Pozdrawiam@fregamo

@Voevotsky Powodzenia z mieszkaniem w beczce. Pozdrawiam.

@w kropki bordo ta wersyfikacja... co Ty tu sugerujesz... nie pierwsza... Pozdrawiam Palona

@Trzygracje Ładnie, tylko się zastanawiam czy jest taki wyraz jak "przymrozem"? Bardzo ładnie. Pozdrawiam@Trzygracje

@Dag Miło Cię widzieć. Dziękuję.@Dag

@beta_b To po co się foszysz... xd. Pozdrawiam@beta_b

@iwonaroma W umieraniu nie ma promyków. Pozdrawiam@iwonaroma

@Henryk_Jakowiec Jeśli poprawi Ci to humor...xd. Pozdrawiam Henryku.

@Karol Żandarski Pozdrawiam@Karol Żandarski

@Arsis Pozdrawiam@Arsis

@a...a Tak. Łatwo te "tedy" zamienić na wtedy. I tak można odnieść wrażenie że jest to twór niedokończony, ale pośród leków tego świata i konfrontacji miłości ze śmiercią doszedłem do wniosku że mówienie o losie człowieka jest błędem w kontekście przyszłości. Los to przeszłość, a przyszłość to niezapisana karta i wszystko może się potoczyć inaczej, oprócz śmierci. Chyba jedną z różnic jaką odróżnia się los od przeznaczenia jest to że nazbyt często los jest zwrotem negatywnym (fatum) a przeznaczenie niemal kwestią wiary i nie mówię tu o religii. Dlatego uważam że wiersz jest skończony, choć można by temat pociągnąć dalej. Tylko nie wiem czy nie byłoby to błędem, bo i tak tekst jest wystarczająco skomplikowany. Dziękuję za słowa. [email protected] @Kot Dziękuję za wizytę Kocie. Pozdrawiam@Kot

@ula Pozdrawiam@ula

Codziennie na skraju rzeczywistości, omamów Wiedziony lękiem, ciszą grobów, czarów Unoszę siłą woli, głodem niezbadanym Całą gawiedź pustki co rani wszystkie stany I niby szukam, nie znajdując czasu Gdzie rozległych światów mary Zdają się uśmiechać, stawiać swe starania Jak dzieci po upadku, twardą dłonią ojca Pytam wtedy siebie, ja niezniszczalny Ja ułomy, ja bezkształtny, robak Jakim prawem wbity w istnienie, namacalny Stawiam miłość obok śmierci niczym kat Tak łatwo utracić, zmazać z duszy człowieka Wszystkie przewiny, radości przyszłego teraz I nikt nie wspomni, nie obsypie kwiatów powieką Spod której łez echo wyrzeźbiło los.

@Lidia Maria Concertina hym@Lidia Maria Concertina

@dmnkgl samobójstwo

@Marianna-@VaruVaeri Dziękuję za słowa. Pozdrawiam.

@poeterka Po tej wypowiedzi nie spodziewałbym się więcej, ale skoro jest to dawaj a nie gdzieś zapraszasz. Pozdrawiam@poeterka

I tak w spopielonych dniach Mija czas niezłomny Nie złamie się gałąź boleści Nie pęknie serce z miłości Lecz żar potrafi pokonać Nie takie twierdze cielesne I las wspomnień nie wyrąbie I morze wątpliwości nie wessie W głębiny pytań zabrnąwszy W gęstwinach poczynań zaklęty Stoję ze łzami w oczach Czekając na iskrę Na płomień By spalił mi więzy 2003

@w kropki bordo I jak? Udało się? Pozdrawiam@w kropki bordo

@w kropki bordo przejęzyczenie

@beta_b Pozdrawiam@beta_b

@Czarek Płatak z tym błądzeniem to był żart, ale cóż. Życie i tak wyprostuje wszystkie dni. Pozdrawiam

@Dag dziękuję Dag