Lach Pustelnik

Racja, to się teraz klei. Dzięki stukrotne!

To kowalik, gościł często na tarasie mojego domu aż do roku 2015. Podobnie jak wiele innych ptaków, trznadle, 4 rodzaje sikorek, dzięcioły, wróble, kosy i inne drozdowate zjadały owoce z krzewów, był zawsze wielki ruch i uciecha dla oczu. W ciągu tych czterech lat ostały się WYŁĄCZNIE sikorki bogatki. Podobne spostrzeżenia mają znajomi z bardziej odległych stron. Fakt, życie na Ziemi wymiera w tempie, które przeraża. Bez wątpienia człowiek będzie kolejnym gatunkiem, chociaż póki co zdaje się rozmnażać w wykładniczym tempie. Z bożą pomocą... Do Siego!

Jeśli pamięć mnie nie zawodzi, to Autor zalega w Przedsionku? A brat się nie rozmnożył, o ile mi wiadomo:) Na wszelki wypadek jakiś puklerz radzę mieć pod ręką, kiedyś któryś wymachiwał pistolecikiem...

@Franek K Aby nie naruszyłeś praw autorskich...??:) Zstępna może się upomnieć...

Niedźwiedź grizzly to istota Znacznie większa jest od kota I do pieszczot niezbyt skory Brakło Grizzly Man pokory:(( Zamiast pieszczot - zjadł biedaka Niezła z tego wyszła draka!

Hmm... zastanawiam się. "Bo" odnosi się do powodu, dla których bramy piekieł są otwarte. A gdyby bo zastąpić gdyż? Co na to byś powiedział? Dzięki za uwagę i plusa:)

Patrzcie, patrzcie moi mili: To jędraszek w piekle kwili W smole biedak się gotuje Diabeł węgla podsypuje! Obok, w kotle, rydzol siedzi Teraz, to są dwaj sąsiedzi! Smutne miny obaj mają, I tak sobie rozmawiają: - Hej, sąsiedzie, jak się macie? Pyta rydzol, rąbiąc w gacie. - Bo ja cierpię tu, biskupie, Strasznie pali mnie po dupie! Po co nam to wszystko było? Pana bardzo to wkurwiło! Na to jędrach mu odpowie, Z miną, jakby siedział w grobie: -Złą poszedłeś, ojcze, drogą! Tu mohery nie pomogą! Płaczą obaj i łzy ronią, Już ich dziadki nie obronią! Obok, z kadzi, głos grzesznika W uszy im głęboko wnika: - Spójrzcie tam, na tego zucha! Ten przynajmniej dzieci ruchał, A ja tylko swych kleryków, Kiedy byłem na odwyku. Ów zaś woła z innej kadzi: - Ponarzekać wam nie wadzi! Bo gdzie żeście wtedy byli? Gdy z pomnika mnie zrzucili? Ja już tu cierpiałem męki Modlił żem się do Panienki! Ale nic mi to nie dało, Piecze mnie tu całe ciało! Jeszcze inny tak się żali, Że go słychać w całej sali: - Mnie odcięto od Papieża! W złym kierunku wszystko zmierza! Bramy piekieł wciąż otwarte, Bo zastępy czarnych zwarte, Prosto walą w nie falami, Widać, z nieba wywalani! Coraz więcej ich przybywa Szatan kotły wciąż nabywa! Diabłom smoły już brakuje, Źle to Piekłu wyrokuje! Pójdzie w świat opinia słaba, Że już piekło nie wyrabia! Nagle! Głos płynie z oddali Jakby gdzieś z sąsiedniej sali: - Ja wciąż stoję na cokołach, Chociaż głos już jakiś woła By mnie także z nich wywalić, Oj, a mogłem dać popalić, Tym niewiernym, gdy wciąż żyłem Lecz ja z nimi się pieściłem! Cichnie. Lecz znów się odzywa Choć pokorniej. Znak - przeżywa: - Że broniłem pedofilów? Ale czy ich było tylu? Żeby mnie tu upokarzać I w tej smole tak utarzać???

Dotknęłaś sedna problemu, który jest swoiście wypierany przez buddyjskich nauczycieli czy lamów. Budda, podobnie jak Jezus, nie pozostawił po sobie żadnych zapisków. Wszystko co wiemy to przekazy osób trzecich. To jest właśnie ten problem, bo każdy z nich po swojemu interpretował, zapisywał, zapamiętywał... A w miarę upływu czasu było - i jest - coraz gorzej. Niemniej sięgając - na ile to możliwe - do źródeł, buddyzm raczej nie jest religią, sam Budda nie ustanowił żadnych dogmatów, nie wspominał o żadnych bogach. Ba, nawet zaprzeczał reinkarnacji, co było głównym powodem starcia z hinduizmem. Budda, tak mi się wydaje, był przede wszystkim logikiem, nauczał logicznego myślenia pozbawionego jakichkolwiek ograniczeń. W tym zasadniczo się różnił od Jezusa i podobnych mu proroków. Do czego to doprowadziło... Jak zwykle, dobrymi intencjami piekło jest wybrukowane. W Tybecie, przed inwazją Chińczyków, niemal co trzeci mężczyzna był nierobem utrzymywanym przez straszliwie biedne, zacofane społeczeństwo feudalnych chłopów. Co zrobić...? Sam Budda nie był widocznie zbyt przewidujący... Dzięki za żart w postaci ukłonu i "Pana". Śmieję się...:))) Bardzo miło mi się z Tobą rozmawia:)

Jeśli przyjmiemy, że wykształcenie = wytresowanie, to nawet znajomość 100 języków nie czyni z małpy rozumnego bytu:). Znakomicie to ująłeś, bo czy znając więcej języków mamy też więcej do powiedzenia...? Pozdrawiam:)

Na próżno też - chyba - szukać takiego poety..! W sobie go nie odnajduję, tak czy owak. Poszperam tutaj:))) Pozdro!

Hmm... Narzędzia, czy Droga? Ja obstaję przy tym drugim:) Inna rzecz, że bez zrozumienia celu, faktycznie się sypie... Pozdrawiam również:)

Dzięki Waldek. Twoje komentarze to zawsze dawka bezinteresownej życzliwości:). Milej się robi na duszy!

Kiedy rycerz idzie w lata - nim odejdzie z tego świata - w bitwie główkę mu ścinają i rozkoszy pozbawiają Po co więc mu dalej żyć? lepiej sztylet w serce wbić!

@Dag Hm... W buddyzmie występuje fundamentalna sprzeczność, z którą żadna buddyjska ( a jest ich chyba setki tysięcy ) szkół sobie nie radzi. Mianowicie samo pragnienie wyzwolenia się z wszelkich pragnień (pożądań itp) już jest pragnieniem. Głównym celem większości praktyk jest oświecenie, a ten cel też jest kolejnym pragnieniem... itp itd. To raz. Dwa, w odniesieniu do: "Narodziny są cierpieniem, starzenie się jest cierpieniem, śmierć jest cierpieniem" - trudno nazwać to wszystko pragnieniami, z oczywistych przyczyn:). Nie jestem buddystą, z ciekawości zagościłem kilka razy do nich i - prawdę powiedziawszy - wychodziłem załamany. Mam przyjaciela, zgłębił więcej literatury buddyjskiej niż 99% uważających się za buddystów i po początkowym okresie fascynacji, kiedy wniknął głębiej w motywacje nauczających tam lamów, dał sobie spokój. Natomiast - podobnie jak w chrześcijaństwie i niemal każdej innej religii - można z tych nauk wyłuskać wiele pięknych praktyk i idei. Do tego jednak potrzebny jest umysł otwarty i krytyczny. Matka Natura w tym względzie bardzo oszczędnie nim ludzi obdarowała:). Kończę, bo temat jest fascynujący i mógłbym tak bez końca:)! Obawiam się, że zaczynam przynudzać...Serdecznie pozdrawiam!

CODZIENNE KONIECZNOŚCI Wskazówki jak zbudować Życie Duchowe od zera Módl się Medytuj Bądź świadom/Bądź przytomny Kłaniaj się Uprawiaj jogę Czuj Czantuj i śpiewaj Oddychaj i uśmiechaj się Rozluźnij się/Raduj się/ Śmiej się/ Baw się Twórz/Przewiduj Odpuszczaj/Przebaczaj/Akceptuj Spaceruj/Ćwicz/Ruszaj się Pracuj/Służ/Wnoś Słuchaj/Ucz się/Dociekaj Rozważaj/Rozmyślaj Doskonal się/Potęguj fachowość Kultywuj w sobie zadowolenie ze swojego losu Doskonal giętkość Doskonal przyjaźń i współpracę Otwórz się/ Rozwijaj/ Obejmuj Rozjaśnij się Marz Czcij i doceniaj Składaj podziękowania Rozwijaj się Kochaj Dziel się/Obdarowywuj/Przyjmuj Stąpaj miękko/Żyj łagodnie Rozwijaj się/Promieniuj/Rozpuszczaj Upraszczaj Ustępuj/Ufaj Odrodź się na nowo (Tłum. z "Awakening Budda in You" LP.)

@Dag MODLITWA METTA Niechaj wszystkie istoty będą szczęśliwe, zadowolone i spełnione. Niechaj wszystkie istoty zostaną uleczone i pełnia będzie ich udziałem. Niechaj wszyscy mają, to czego pragną i pożądają. Niechaj wszyscy będą zabezpieczeni przed nieszczęściem i wolni od bojaźni. Niechaj wszystkie stworzenia cieszą się spokojem ducha i doświadczą ulgi. Niechaj wszystko stanie się przebudzone, wyzwolone i wolne. Niechaj zapanuje pokój na tym świecie i w kosmosie całym. (Tłum. LP)

Serducho. Ale wolę te bramy, które na wszech otwarte w gościnę zapraszają:))

Wraca z bitwy mąż do żony Ledwie ściąga kalesony, Patrzy żona – rana wielka: W bitwie stracił był serdelka! Stąd i morał na podnóżku Jeśli bitwy – tylko w łóżku!

Widocznie puste plecaki nie istnieją... Ale puste głowy już tak!:)

Obrażalscy ludzie Snują się po świecie Pełno ich w każdym mieście W każdej wsi i powiecie. Kiedy już nic innego Nie mają do zrobienia Polują na każdą okazję Do się obrażenia A kiedy już się uda Im coś upolować To będą to coś w sobie Długo pielęgnować Nawet małe gówienko Podprawione kpinką Sprawia, że odchodzą Z obrażoną minką Potrafią się obrazić Na wszystkich. I na wszystko Z obawy, że ktoś robi Sobie z nich pośmiewisko Ich ego jest nabrzmiałe I wciąż w niego pompują Swoje skryte kompleksy Aż, bywa, że świrują Obrażalscy ludzie, Bez poczucia humoru, Przychodzą zwykle na świat Z masą chorego honoru Zdaje się niemożliwe By ich przeprogramować - Ciut zdrowego humoru W zwoje im dopakować Ba, poznałem raz typa Który tym mnie przeraził Że obraził się na mnie Bo żem go nie obraził! Stąd nie mam żadnej rady Dla ludzi obrażonych Chyba, że ja postrzegam Ich z niewłaściwej strony…?

Spróbuję zatem zapisywać samymi nieparzystymi. Dla Ciebie:) Pozdrawiam Noworocznie!

@Marek.zak1 @Gosława @jan_komułzykant @łucja z cheba z poczuciem humoru a także bez niego trzymajcie się wszyscy DO SIEGO! Również wprawia mnie to w zadziwienie. Ja nigdy bym ich tak nie nazwał:) @Gosława To co mam zrobić??? A janko dajesz radę??:) Poza tym,,, może to i lepiej. Dla mnie, oczywiście:)

Przysięgam, że Cię zerżnę, moje ty, Kochanie, I na nic się tu zda Twoje błaganie, Twoje nieporadne próby uniknięcia Mnie – w Ciebie - Najdroższa, dzisiaj wtargnięcia! Przyjdę do Ciebie wtedy, gdy już będziesz zasypiała, Gdy zobaczę w pościeli zarys Twego ciała, Nagiego. I ściągnę z Ciebie to nakrycie zbyteczne, I dam się ponieść żądzom. A żądze to wszeteczne! Wiem. Nasamprzód mocno mnie od siebie odepchniesz, Odwrócisz się ode mnie, skulisz i coś cicho szepniesz, Coś takiego bym dał Ci spokój, boś bardzo zmęczona, I do kochania się o tej porze nie całkiem nastrojona. W porządku, mój ty Skarbie, ja na to odpowiem, I dorzucę, że bez Twojej zgody nic z Tobą nie zrobię, Że skoro nie chcesz, to ja zaraz pójdę stąd sobie, Do łazienki. I tam, sam ze sobą - sobie to zrobię. Wiem, że się wtedy przeciągniesz, leniwie, jak kociczka, Wyprostujesz swe ciałko, zwrócisz ku mnie liczka, Spojrzysz i sprawdzisz, czy jestem podniecony, I zamruczysz… zapraszająco…. A ja – napalony – Ze sterczącym wysoko narządem stwardniałym, Sięgnę po Twoją dłoń, by dotknęła mej chwały… Uwielbiam bowiem, kiedy go wcześniej dotykasz, Gdy go gładzisz, masujesz, delikatnie smykasz, A ja w tym czasie zanurzam się swymi ustami, Pomiędzy rozwartymi, dla mnie, płatkami… Ale…! Zakończę już na dzisiaj te swoje udręki, Wszak nie przyjechałaś. Pójdę zatem. Gdzie? Do łazienki.

Ależ dobrze widzisz, Beto:). Ducha nie było, ino zamieszanie... Duchów nie zapraszam, jeśli już to ... Panie:)) @Marek.zak1 Na wciąż otwarte! Dla Ciebie:)

I byłby dopiął swego, Gdyby nie chuć stajennego Który, nie poznawszy Koniuszego Pana Wydupczył go jak klaczkę. Do białego rana.