Bogdan Brzozka

Bardzo realistycznie i tajemniczo jednocześnie - dla mnie bardzo na tak - super! Pozdrawiam Wędrowcze https://youtu.be/5EEToFzM1xc

Po czwartym przeczytaniu - dotarło - ależ ja zielony jeszcze jestem... :0

I takich życzę :)

A pawianów Masajskich mieliśmy 70

Nie miał, był ,,świerzaczkiem" jak i ja - pierwszy mój dzień w pracy - przeżyłem to bardzo.

Witaj Justyno, napiszę tak: wiersz ten napisałem by pobudzić do myślenia, wszak odniesień do niego od metra - ja podam dwa - są gatunki ptaków, które - zbyt hojnie obdarzone potomstwem, potrafią wyrzucić najsłabsze pisklę z gniazda - przykład drugi - odnoszący się do wersów ,,zechcę powrócićdo rodzinnegomojego gniazda..." Gdy pracowałem w ogrodzie zoologicznym we Wrocławiu jako pielęgniarz zwierząt, miała miejsce taka sytuacja że mały pawian masajski uczepiony pionowych prętów z których składała się klatka, nagle zaczął być ,,odrywany" przez dorosłą samicę pawiana, jego matkę, przedramię małego pawiana zakleszczyło się między metalowymi wspornikami łączącymi pręty klatki w narożniku - w efekcie ramię małego pawiana zostało wyrwane ze stawu - po leczeniu pawianek został odrzucony przez matkę oraz przez stado - do końca życia ,,skazany na banicję" w samotnej klatce... :( A na marginesie - może lepiej niektóre aspekty ,,zawoalować" kurtyną milczenia, i dać popracować usłużnej wyobraźni..? Pozdrawiam Ciebie serdecznie, Justyno. :)

Tak jak mówisz/piszesz. :))

Dziękuję bardzo za dobre słowo i za serducho pozdróweczki. :)

Święte słowa, Janie - pozdrawiam. :)

Dziękuję bardzo za opinię oraz za serducho pozdrawiam. :)

Dzięki, fajna jesteś :)) Pozdrawiam serdecznie.

To zawsze działa - coś o tym wiem przy czwórce - Popraw Marcinie ,,zaprząść" na ,,zaprząc" i ,,pojeli" na pojęli - pozdrawiam serdecznie.

Witaj Justyno - dzięki że wpadłaś - dialogi pisałem kursywą, ponieważ chciałem ,,wyodrębnić" je w tekście, teraz wiem że to błąd - sugestie Twoje biorę do serca, a obrażać się nie mam za co, pozdrawiam serdecznie.

Jakiś czas temu wypadłem z gniazda, w dół potoczyłem się po kamieniach. Z losem zwichniętym złamanym skrzydłem, życie przywrócił mi chłód strumienia. W leśnej samotni rany lizałem - blizny na duszy wciąż pozostały - nierówną walkę z wydrą wygrałem, choć wzrost mój mikry - duch okazały. Nadejdzie chwila - zechcę powrócić do rodzinnego mojego gniazda... Jak mnie tam przyjmą - czy rozpoznają? czy los znaczone karty znów rozda...

Sorry Madzia - chyba ,,Wziąć" - pozdrawiam.

Pozdrawiam serdecznie, Marlett. :)

Pozmieniałem trochę - dzięki.

Także tak mam, tam, hmmmm... w domu... :D

:)

A nie otchłaniach, Marcinie? pozdrawiam

Niestety, znak czasu - a tytuł? może... Terrabity obojętności? pozdrawiam.

Dzięki wielkie,@Atabe za serducho

Franciszek próbuje ruszyć z posad bryłę... podejrzenie mam, graniczące z pewnością, że coś/ktoś mu przeszkodzi - obym błądził.

Witam w klubie, wrażliwcu.

Andrzeju, ostatnią zwrotką ,,pozamiatałeś" - tyle w temacie - pozdrawiam serdecznie - filmu nie zamierzam obejrzeć - nie wiem kiedy i czy bym się pozbierał - to co wiem - wystarczy...