duszka

Ja jednak wierzę łzom :) I dlatego sa dla mnie "przejrzyste". A dwa ostatnie wersy wskazują na możliwe oddzielenie naszych oczu od świata nie tylko "zasłoną", ale też "szybą", też od jego łez. Więc nie chciałabym pozbywać sie teg aspektu wypowiedzi. Dziękuję Ci za czytanie i przemyślenia :) Twój komentarz brzmi mi troche "naukowo"... Czy to nie czasem wypowiedź "sztucznej inteligencji"..? Takie mam wrażenie. Jeśli się mylę to przepraszam i jednocześnie dziękuję :) A ja jestem Ci wdzięczna :) I również pozdrawiam. Tak, to jest niezbędne, ale oczy, w które patrzymy, podobnie jak okna muszą być do tego "odsłonięte". Dla mnie są wtedy oczami, czy oknami duszy. Dziękuję Ci :) @iwonaroma@Łukasz Jasiński@GrumpyElf@Monia Dziękuję Wam! :)

miałyby głębię gdyby nie te zaciągnięte zasłony czasem się któraś rozchyli i świat się wciska przez szczeliny albo łza po szybie spływa przejrzysta

@andrew Oszczędny, a poruszający do głębi wiersz. A ten fragment: ...szczególnie do mnie przemówił. Pozdrawiam :)

@marekg Zatrzymał mnie Twój wiersz na dłużej. Jest piękny. Obdarowuje. Pozdrawiam :)

@tomass77 Bardo podoba mi się ten wiersz: po otwierającym na temat "teoretycznym" wprowadzeniu, peel otwiera się czytelnikowi z rozbrajającą szczerością, w której, pomimo niełatwego prekazu., nie brakuje dodajacej otuchy poezji. Serdecznie pozdrawiam :)

... az prawda (prędzej czy później) ją rozerwie. Wierzę w to, choć też wiem, że nie kazdy z nas "zdąży" tego doświadczyć. Dobitny, trafnie zobrazowany przekaz. Pozdrawiam :)

@TectosmithDziękuję :)

@Leszczym Może to nie naiwność, ale raczej przekora w stosunku do władzy zła. Za to drugie rzeczywiście chciałabym mu podziękować :) Pozdrawiam.

@Waldemar_Talar_Talar Wzruszyło mnie to przekonywanie i zachęcanie nadziei :) Takiemu szczeremu zapraszaniu na pewno nie odmówi. I zrozumiałam, że tego z naszej strony potrzebuje. Pozdrawiam :)

Dziekuję Ci za uważne spojrzenie na wiersz, ale zostawie to słowo, wierząc, że całosć wiersza, jego przekaz wyklucza jego polityczna interpretację. Pozdrawiam :) @Dragaz Dziekuję Ci :)

Cieszy mnie Twój odbiór, bo tym razem nie byłam wcale pewna, czy udało mi się oddac to, co przezywam jako piękne. Ale nie zrezygnowałam, bo czułam, że to ważne. Dziękuję :) @violetta@Rafael Marius@Moona Bardzo mi miło :) Dziękuję Wam!

jest jeszcze bez słów i uchodzą myśli niezwiązane ich sznurami - zostaje czuwanie a gdy Miłość przechodząc obok się o mnie otrze - zdążę ją dogonić

@Konrad Koper ...Bo z przodu jest zwykle (powinno być), to, co najważniejsze. Tak rozumiem tą ciekawą, obrazową miniaturkę. Pozdrawiam :)

@Dark_Apostle_ Ja też :) Wzruszający swoją delikatną prostotą i głębokim przekazem wiersz. Pozdrawiam :)

@Bożena De-Tre Własne dzieła potrafimy naprawić i odnowić, ale odnowienie natury, która nie od nas pochodzi, a którą potrafimy niszczyć, nas przerasta. Wnikliwe i pełne poezji to Twoje odsłonięcie jednej z trudnych prawd o nas. Pozdrawiam :)

@Dragaz Ciekawa, niepokojąca myśl... Ale dla mnie jednak nie są iluzją, to raczej ja, człowiek robię/robi z nich iluzję, nie potrafi(ę) ich prawdziwie dostrzec - czym i jakimi są... Dlatego na końcu pasowałoby mi bardziej "z którego boisz się obudzić". Pozdrawiam :)

Tak, ściana... Ale przeszywa tylko promieniem - może dlatego, żeby nie zabić czy nie oślepić. Dziękuję Ci za miłe słowa i pozdrawiam :)

@sam_i_swoi Świetna, bo wiele ujawniająca w moim odczuciu metafora i wprowadzenie do niej. Jednak zakończenie, te trzy ostatnie wersy są dla mnie niezupełnie zrozumiałe i raczej zbędne, bo osłabiają siłę poprzedniej wypowiedzi. Ale to oczywiście moje subjektywne wrażenie. Pozdrawiam :)

@iwonaroma Według mojego odczucia w stosunku do Boga - to złego syna podniósł, a matki nie ukarał. To chyba jeden z przykładów Jego cudów, w których jednak człowiek współdziała... Ten fragment szczególnie mnie wruszył i poruszył. Niezwykły, oszczędny i jednocześnie głęboki w wymowie wiersz. Pozdrawiam :)

@nadia_07 Znajdź Twój "promyk słońca" i schowaj go w sobie - on należy do Ciebie, daje Ci siłę, ciepło, chęc zycia, rozjasnia wszystko, na co spojrzysz. Wtedy będziesz mogła sie tym z innymi dzielić, a to uszczęśliwia. Tak spontanicznie przemówilam w myślach do Ciebie po przeczytaniu tego przejmującego tekstu. Mam wrażenie, że własne słowa, ich dobieranie może ten promyk przyciagac i rozjaśniać, albo odpychać i tłumić. Serdecznie Cię pozdrawiam :)

Ja użyłabym słowa "każdy" w nieco inny sposób: W "każdym" człowieku jest zaszczepiona pewna tęsknota - pewien niepokój, pewne dążenie do czegoś większego, lepszego.., do piękna. Tez tego własnego, w sobie. Ale nie każdy podąża za nią i dlatego - nie każdy "poszukuje". W tym miejscu działa nasza wolna wola i nasza odpowiedzialność - tez w nas zaszczepione, ale nie zawsze - z róznych przyczyn - w pełni działające. To moje aktualne spojrzenie i rozpoznanie, które oczywiście róniez nie jest pełne. Odważny wiersz :) Pozdrawiam :)

@Leszczym Dziękuję Ci pozdrawiam miło :)

Dziękuję Ci i pozdrawiam porannie :) Tak, dlatego mam wrażenie, że musimy do niej dojrzewać... Dopóki do niej nie "dorośniemy" - odrzucmay ją lub "zakopujemy". Twoja myśl dobrze uzupełnia przekaz wiersza. Dziękuję :)

@Waldemar_Talar_Talar Drogowskazy na końcu dróg pozwalają "pisać" i przeżywać ciag dalszy i powstaje w ten sposób pewna całość - historia naszego życia. Jakie to ważne, dostrzegać te drogowskazy! Bardzo trafna, wymowana metafora. Pozdrawiam :)

@Jacek_Suchowicz Dla mnie to chyba najtrudniejsze (i najważniejsze) we własnym pisaniu znaleźć tą cudowną równowagę między konstrukcją wiersza i jego treścią, to ich optymalne współdziałanie. Uświadomiłeś mi to swoim wierszem. Pozdrawiam :)