WarszawiAnka

Też bardzo lubię mchy, ale ile czasu potrzeba, żeby kamień rozkruszyć...

Muszę przyznać, że ja kamienne kręgi bardzo lubię - mam na myśli te megalityczne. :) Nie przyszło mi jednak do głowy, że one mogą zamykać... i że można w nich pozostać...

Bóg częstuje mnie największą czekoladą "Lindta". Powoli odchyla złoty papier, podaje mi ją na dłoni. Krzywię się i prycham: "Nie lubię z orzechami."

Mnie wystarczy sama puenta: "zmieniać świat, bo chaosem stoi, a tak nie przystoi." Pozdrawiam :)

Natychmiastowe pierwsze skojarzenie: "...pudowy kamień pudowy kamień ja na nim stanę, on na mnie stanie on na mnie stanie, spod niego wstanę..." Pozdrawiam

Bardzo urokliwy wiersz - z przyjemnością go przeczytałam, zwłaszcza, że pora późna...:) Działa kojąco i bardzo dobrze oddaje stopniowe odpływanie w sen... stan pomiędzy jawą a uśpieniem... Pozdrawiam

Poezja potrzebuje uniesień... :) Życzę powodzenia. :) Pozdrawiam

@Marek.zak1 : Dziękuję. :)

Właśnie o tym. :)

Nawet czar i urok wielki pokonywać się zdarzało: twarde mogą być singielki, baczą, by się nic nie stało...:)

Gdy granice ktoś ma za nic, inny ktoś strzec musi granic...

@Marcin Krzysica : Dziękuję. :)

Wiem, że nie można. :)

Lubię podziękować. :)

Choć fajni żonaci, niejeden po latach czuje, że coś traci, więc chce użyć świata. A kiedy singielka jemu w oko wpadnie pokusa tak wielka, że sobą nie władnie. Rusza więc na łowy i goni zawzięcie, jak nie stracić głowy, kiedy on jest... księciem?

@Nata_Kruk : ...i jeszcze raz. :)

@Nata_Kruk : Dziękuję za Twój głos. :)

@Deonix_ : ...i dziękuję za Twój głos. :)

Bardzo Ci dziękuję za tak wnikliwy i obszerny komentarz. :) Co do anielskiej zazdrości, projekt stworzenia człowieka był podobno powodem upadku aniołów, bo Lucyfer nie mógł znieść myśli o Wcieleniu, a co za tym idzie - konieczności oddania pokłonu materii (wykorzystałam ten wątek w wierszu "Ja, Szatan"). Ponadto "Żaden z wojska anielskiego / nie dostąpi nigdy tego / czego człowiek dostępuje / Ciało i Krew gdy przyjmuje." Niedoskonałość wiązana jest z pokorą, ale wcale tak być nie musi... :( Osobiście lubię doskonałość, jeśli jest przyjazna, a nie arogancka. Ale tak trudno ją osiągnąć... Dlatego Peelka poniosła porażkę. Ale teraz nie usiłuje wyzbywać się własnej natury. Pozdrawiam serdecznie :) Pozdrawiam

Ja również bardzo Ci dziękuję, Duszko. A do aniołów może jeszcze wrócę, lubię ten temat. :) Pozdrawiam

Witaj, Wiersz bardzo mi się podoba, lubię taką kosmiczno-uczuciową metaforykę. Zdecydowanie jednak pozbyłabym się tego wtrętu w nawiasach - psuje atmosferę. Pozdrawiam

@Marcin Krzysica : ...i jeszcze raz. :)

@Marcin Krzysica : Dziękuję za Twój głos. :)

@Roklin : Dziękuję. :)

OK, teraz rozumiem lepiej. Myślałam, że chodzi tylko o krzyk. Pozdrawiam